♥ ♥ MY GREEN Notes ♥ ♥

Saturday 23 February 2013

လူပီသသူ ...

Phyu Lwin February 23, 2013 8 Comments

character ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ၾကရင္ အက်င့္စရုိက္သဘာ၀.. လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱ စသျဖင့္ ေျပာၾကတယ္..။
တစ္နည္းအားျဖင့္ လူျဖစ္လာရင္ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ စရိုက္လကၡဏာမ်ိဳးေတြကို ေျပာၾကတာ..။
လူပီသမႈေပါ့ ...။

လူျဖစ္ျပီး လူပီသတဲ့သူမ်ိဳးဆိုတာ ...
သာတူညီမွ်ဆိုတာကို လက္ခံတဲ့သူမ်ိဳး ..
အခြင့္ထူးခံဆိုတာကို မုန္းတီးတဲ့သူမ်ိဳး ...
ညွာတာစာနာစိတ္ရွိတဲ့သူမ်ိဳး .....

လူကို လူလို႔ သတ္မွတ္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳး ..

ကိုယ္တိုးတက္ဖို႔ ပံ့ပိုးေပးႏိုင္တဲ့သူမ်ိဳးကိုပဲ ေပါင္းသင္းတတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..
ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္ျပီး ေျမွာက္ပင့္ေျပာဆို ေပးႏိုင္ေကၽြးႏိုင္တဲ့သူမ်ိဳးကိုမွ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာေပါင္းသင္းတတ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ....
သာမာန္ထက္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ ရာထူးဂုဏ္ရွိတဲ့သူမ်ိဳးကိုပဲ တသသခ်စ္ခင္ေနခ်င္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ...
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့သူေတြနားမွာပဲ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမ်ားအေထာက္အကူရႏိုင္မလဲ ရစ္သီေနတတ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး....
ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွအေထာက္အကူမျဖစ္ ... သူတို႔ဆီကေန ... ဘာေမွ်ာ္လင့္စရာမွ မရွိတဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကို .. မ်က္ကြယ္ျပဳတတ္တဲ့သူမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး...။
လိုခ်င္တဲ့ခ်ိန္မွာ လိုသလို အသံုးခ် ... မလိုအပ္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ... ေခါင္းေရွာင္ေနတတ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ...။
သူမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္ေယာင္တတ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ....။

------
လူပီသမႈဆိုတာကို....
ကိုယ့္အတြက္ ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ .. မပံ့ပိုးေပးႏိုင္တဲ့ ... အေထာက္အကူမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ... တစ္ျခားသူေတြအေပၚမွာ ဘယ္လိုသေဘာထား ျပဳမူဆက္ဆံတတ္သလဲ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ .... သိသာလာပါလိမ့္မယ္ ...။

# My Own Feelings

Sunday 17 February 2013

မျပယ္တဲ့ ... သစၥာ (၁) ~~~

Phyu Lwin February 17, 2013 10 Comments

သူမက တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ရင္း

"က်မတို႔ လမ္းခဲြလိုက္တာၾကာျပီေလ" လို႔ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိသလိုေျပာလိုက္တယ္..။

"မင္းခံစားေနရမွာေပါ့" ဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့ သူ မေျပာျဖစ္ခဲ့ …။

ခ်စ္သူေဟာင္းအေပၚမွာ နာက်ည္းေနတဲ့အရိပ္အေငြ႔အခ်ိဳ႕ကို သူမ မ်က္ႏွာေပၚမွာ သူေတြ႔ေနခဲ့လို႔ပဲ..။ တစ္ခ်ိန္က သူအေ၀းကေန အျမတ္တႏိုးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မိန္းကေလးကို မထင္မွတ္ပဲ ျပန္အေတြ႔ .. အရင္က ကေလးဆန္ဆန္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က တည္ျငိမ္ရင့္က်က္တဲ့အလွနဲ႔အတူ.. ဟန္ေဆာင္တတ္လာ တဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုကို ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ …။

"အခုဘာေတြ လုပ္ေနလဲ" ဆုိေတာ့ …. သူနားမလည္ႏိုင္တဲ့ သူမရဲ႕ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စကားလံုးေတြ ကို သူ နားလည္သေယာင္ေယာင္ ျပန္လည္ေျပာဆိုရင္း …. သူမအပါးကေန ထြက္လာခဲ့မိတယ္….။

အခ်စ္ဆိုတာ ….. ျပာဖံုးေနတဲ့မီးခဲတစ္ခုလိုပဲလား ဟန္နီ ..။ ေ၀၀ါးေနတာၾကာလို႔ …. မရွိေတာ့ဘူး ထင္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္တစ္ခုက ရုတ္တရက္ျပန္အေတြ႔မွာ … ႏွလံုးသားကိုလႈပ္ခတ္လို႔ … သူ႔ရဲ႕ညေတြဟာ … ရွည္လ်ားလာရျပန္တယ္ …..။

သူတန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးခဲ့ရေပမယ့္ …. တစ္ခါဆံုးရႈံးသြားဖူးတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာကို အခုတစ္ၾကိမ္မွာ …. သူလက္လႊတ္ဖို႔ ထိုက္တန္ပါ့မလား ….။ အခြင့္အေရးဆိုတာ ၂ ခါထပ္မလာတတ္ဘူးဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားတစ္ခုက ႏွလံုးသားထဲ၀င္အလာ …. သူ႔ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ပီျပင္လာခဲ့…။

"ကိုယ္ သတိရလို႔ ဖုန္းဆက္တာ .." ဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ အသံေနာက္မွာ … တည္ျငိမ္တဲ့အသံတစ္ခုက တုန္႔ျပန္လာခဲ့တယ္..။

"က်မက အားခ်ိန္သိပ္မရွိဘူး … အားရင္လည္း စာေရးစာဖတ္ေနတတ္တယ္" လို႔ ျပန္ေျဖလာခဲ့တယ္…။

"ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ မင္းကို ၄ ႏွစ္လံုးလံုး သတိရေနခဲ့တယ္" လို႔ သူ ရိုးသားစြာ ၀န္ခံလိုက္ေတာ့ …

"ရွင္ သံေယာဇဥ္ထားတတ္သားပဲ" လို႔ သူမက ရယ္သံစြက္လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စကား၀ိုင္းတစ္ခုက ေႏြးေထြးလာသေယာင္ သူမွတ္ထင္လာခဲ့မိရဲ႕ ..။

"ဒီ ၄ ႏွစ္လံုး မင္းတစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းေနခဲ့တာေပါ့" လို႔ သူဆိုတဲ့အခါ "လူဆိုတာ ေမြးလာေတာ့ လည္း တစ္ေယာက္တည္း ေသေတာ့လည္း တစ္ေယာက္တည္း ျပန္သြားရမွာ သိေနရက္နဲ႔ ဘ၀တစ္ခုကို တစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းတာ ဘာမ်ားထူးဆန္းလို႔လဲ" လို႔ သူမက တံု႔ျပန္ရင္း … အဲဒီစကားေတြထဲမွာ .. သူမရဲ႕ ခ်စ္သူေဟာင္းကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္တစ္ခ်ိဳ႕ မပါပါေစနဲ႔လို႔ သူတစ္ဖတ္သတ္ အတၱၾကီးမိျပန္တယ္…။

"လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေလာက္က စာသင္ခံုထဲက ေခ်ာကလက္ညိဳညိဳေလးေတြ .. သစ္ခြပန္းေလးေတြ ကို သတိရေသး လား" လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးသူေမးမိေတာ့ .." ေျခာက္သြားတဲ့အခ်ိ္န္ဆို အနံ႔မရွိတဲ့ သစ္ခြပန္းေတြ က်မ မၾကိဳက္တတ္ဘူး" လို႔ ျပန္ေျပာတတ္တဲ့ သူမက ဟန္ေဆာင္ဖို႔လဲ ေမ့ေနတတ္ သူျဖစ္ျပန္တယ္..။

"ကိုယ္တစ္ခ်ိန္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို အရူးအမူးခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္.. ဘ၀မွာ ပထမဆံုးခ်စ္ခဲ့တာ.. ဒါေပမယ့္ ကိုယ္သတၱိေၾကာင္ခဲ့တယ္ … ကိုယ္ခ်စ္ေနတာကို သူသိေအာင္ ဖြင့္မေျပာရဲခဲ့ေတာ့ ကိုယ့္အခ်စ္ကို သူမသိခဲ့ဘူး"

အဲဒီလို အရင္က အခ်စ္အေၾကာင္းကို သူမ သိေအာင္ ဖြင့္ေျပာဖို႔ ဒီတစ္ခ်ိန္ေတာ့ သူ႔မွာ သတၱိအျပည့္ရွိလာခဲ့ျပန္တာ …။ သူမရဲ႕စကားတစ္ခ်ိဳ႕က တစ္ခ်ိန္က သူသတၱိနည္းခဲ့တာကို ေနာင္တရသြားေစျပန္တယ္ ..။

"ဘယ္ေလာက္ပဲ ခပ္တုံးတံုးမိန္းကေလးျဖစ္ေနပါေစ … သူတို႔ကို ခ်စ္တဲ့ေယာက်္ားေလးရဲ႕ မ်က္လံုးကို ဖတ္တတ္တယ္.. စကား၊ အမူအရာကို ဘာသာျပန္တတ္တယ္… ပါးစပ္က ဖြင့္မေျပာေပမယ့္လည္း ခံစားခ်က္ကို နားလည္တတ္တယ္။။ အဲဒါ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ေမြးရာပါအစြမ္းအစတစ္ခုပဲ ..။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ပါတယ္လို႔ ပါးစပ္က ေျပာေနေပမယ့္ ရင္ထဲက အခ်စ္စစ္ဟုတ္မဟုတ္ မိန္းကေလးတိုင္းလိုလို ခဲြျခားတတ္ပါတယ္..။ တစ္ခါတစ္ေလ သူတို႔က ခ်စ္လြန္းလို႔သာ ဘာမွမေျပာပဲ relationship တစ္ခုကို ထိန္းသိမ္းေနခဲ့တာ.. တစ္ကယ္ခ်စ္တာမခ်စ္တာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကို ဖတ္တာမွာ မိန္းကေလးတိုင္း မညံ့ၾကဘူး" လို႔ သူမက ေယဘူယ်သေဘာကို ေျပာျပလာေတာ့ … တစ္ခ်ိန္က သူခ်စ္ခဲ့တာ သိေနခဲ့တယ္ေပါ့လို႔ ဖြင့္ေမးဖို႔ မလိုအပ္ေတာ့…။

"ဒါေပမယ့္ ပို႔သူနာမည္မပါပဲ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြေတာ့ က်မက သေဘာက်သား" လို႔ … သူမက ၀န္ခံစကားတစ္ခုကို ဆိုရင္း အဲဒီစာအုပ္ေတြရဲ႕ပိုင္ရွင္ဟာ သူပဲဆိုတာ ဟိုအခ်ိန္ကတည္းက သူမ သိေနခဲ့တယ္ဆိုတာကို တေစ့ေစာင္းေျပာျပေနသေယာင္ဆိုေတာ့ သူရဲေဘာေၾကာင္ခဲ့တဲ့ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ရွက္ရြံ႕လာခဲ့မိသလိုလို..။

"ဟန္နီ.. မင္းေတာ္ေတာ္ရင့္က်က္လာတယ္.. အေတြးအေခၚေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္.. အေျပာအဆို အမူအရာေတြလည္း လူၾကီးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္လို႔ .. ဒီႏွစ္ေတြအတြင္း အေျပာင္းအလဲေတြ ျမန္လိုက္တာ" လို႔ သူတီးတိုးေရရြတ္မိေတာ့ ခပ္တိုးတိုးရယ္ေနတဲ့သူမရဲ႕ ရယ္သံက အတိတ္ကပံုရိပ္အတိုင္းပဲ ထပ္တူက်သြားျပန္တယ္...။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

စိတ္ကူးထဲေပၚလို႔ ခ်ေရးမိတဲ့ ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္.. ဘယ္ႏွစ္ပိုင္းဆက္လာမလဲ မသိ..။ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို ဘယ္ေတာ့ေရးျဖစ္မယ္မသိ.။ စာေရးခ်င္စိတ္ေပၚတဲ့ခ်ိန္ .. ျပီးေအာင္ဆက္ေရးျဖစ္မွာပါ.. :D :D

# ၀တၳဳရွည္

Thursday 14 February 2013

ရိုးေျမက်အတြက္ အမွတ္တရ ++

Phyu Lwin February 14, 2013 8 Comments

ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ အဲဒီေန႔ေလးတစ္ရက္မွာေပါ့

ျမဴေတြဆိုင္းခ်င္လည္း ရစ္သိုင္းေနခဲ့မယ္ ….

ႏွင္းေငြ႔ေတြ ေ၀ခ်င္လည္း ေ၀ေနခဲ့လိမ့္မယ္….

ဒါေပမယ့္ အဲဒီျမိဳ႕ေလးေဘးက

ခ်င္းတြင္းျမစ္ေရေတာ့ ၾကည္လင္ေနခဲ့တယ္……

ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားထဲ

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တည္လာခဲ့တဲ့ေန႔……

သူမေလ ….

ကဗ်ာေတြလည္း ခ်စ္တတ္သလို

စာေပကိုလည္း ျမတ္ႏိုးတယ္ ….

လက္ေတြ႔မွာေတာ့ စာရင္းဇယားေတြထဲ … ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသူတစ္ေယာက္…..။

ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးေရွ႕မွာ

ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း ေခ်ာကလက္ေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း

ကိန္းဂဏန္းေတြၾကားထဲ … ေမ်ာပါေနတတ္သူတစ္ေယာက္ ……

*****************************

ရိုးသားတဲ့စိတ္အရင္းခံနဲ႔

ေျမလတ္ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕က

က်ေနာ္လို႔ မဟုတ္ပဲ အေနာ္လို႔ သံုးတတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ပိုက္ေထြးရင္း

ရႊင္လန္းေနတဲ့ သူ႔ပံုစံမွာ

ပါ၀င္ေနတတ္တဲ့ တစ္စံုတစ္ရာက ႏွလံုးသားက

ေစခိုင္းလိုက္တိုင္း… အက္ေဆးလွလွေလးေတြ ေရးတတ္တဲ့ ကေလာင္တစ္လက္နဲ႔ ..။

***************************

သူမနဲ႔ က်မ …
ပန္းေတြအေၾကာင္းေျပာဖူးသလို

အလြမ္းေတြအေၾကာင္းလဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ……

သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း ေျပာဖူးသလို

ဆရာမ ဂ်ဴးအေၾကာင္းလဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ...

စာေတြအေၾကာင္း ေျပာဖူးသလို

ကဗ်ာေတြအေၾကာင္းလဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္…..

ဒီကဗ်ာေလးက သူမအတြက္ က်မရဲ႕ အမွတ္တရ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲျဖစ္ပါေစ…။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ေရာက္မယ့္ ညီမေလး ရိုးေျမက်ရဲ႕ ေမြးေန႔အတြက္ အမွတ္တရကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရးဖဲြ႔ၾကည့္တာပါ ...။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္အတြက္ ကဗ်ာေရးေပး တာ ဒါက ပထမဆံုးပါပဲ ...။ ဒါေပမယ့္ က်မခင္တဲ့သူအတြက္ တစ္ကယ္စိတ္ထဲက ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ နဲ႔ ေရးထားတာမို႔ ေမြးေန႔ရွင္လဲ ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္..။

ခုရက္ပိုင္းေတြေတာ့ စာေတြ သိပ္ေရးျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ... က်မစာေမးပဲြတစ္ခ်ိဳ႕ရွိသလို ... ခရီးသြားဖို႔လည္း ျပင္ဆင္ေနတာေၾကာင့္ပါ..။ ဒါေပမယ့္ .... ကဗ်ာအတိုအစေလးေတြေတာ့ တခါတေလ ထြက္လာျဖစ္မွာပါ.. စာၾကည့္ေနရင္း ကဗ်ာေရးဖို႔ အာရံုရရင္ရလာတတ္တာေလ..။ စာေမးပဲြခ်ိန္ဆို ကဗ်ာေရးဖို႔ ဦးေႏွာက္က အလုပ္လုပ္တယ္ .:D .. ဒါေပမယ့္ က်မေရးေလ့ရွိတဲ့ ဘာအႏွစ္သာရမွမရွိတဲ့ ကဗ်ာတိုေလးေတြအတြက္ တကူးတကလာဖတ္တဲ့သူအားလံုးကိုလည္း အားနာမိတယ္.. ။

++++++++++++++++++++++

အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္ပါေစ ... :-*

# My Own Feelings