♥ ♥ MY GREEN Notes ♥ ♥

Sunday 28 December 2014

ေမာင္ ~~~

Phyu Lwin December 28, 2014 3 Comments

အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာတစ္ခု ေရရွည္တည္တံ့ဖို႔အတြက္ နားလည္မႈက ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေနရာယူ ထားေၾကာင္း က်မက ယံုၾကည္မိသည့္အခါ ေမာင္ႏွင့္က်မအၾကား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နားလည္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ့ရပါသည္ ...။ စကားေတြ တြတ္တီးတြတ္တာ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔မေျပာတတ္ေသာ၊ ခံစားခ်က္ကို ပီပီျပင္ျပင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာေလ့မရွိေသာ က်မကိုနားလည္ ဖို႔ ေမာင့္အတြက္ ရက္ေပါင္း၊ လေပါင္းမ်ားစြာမွသည္ ႏွစ္ကာလမ်ားၾကာျမင့္သည္အထိ အခ်ိန္ယူခဲ့ရပါသည္။ က်မထက္ အသက္အနည္းငယ္ ငယ္ရြယ္ေသာ ေမာင့္ကိုေတာ့ ေမာင့္စိတ္ထဲ ေတြးေနတတ္တာမ်ားကအစ က်မက ခန္႔မွန္းသိရွိတတ္ျပန္ပါသည္..။ ထိုအခါ ေမာင္က “ကိုယ္က ဘာမွဟန္ေဆာင္တာမရွိဘဲ ပကတိအတိုင္း၊ စိတ္ရင္းအတိုင္းေနလို႔ မင္း ခန့္႔မွန္းရလြယ္တာပါ” ဟု ေျပာတတ္ျပန္ေသးသည္..။ သုိ႔ေသာ္ "က်မက ေမာင့္ထက္ လူကဲခတ္ပိုေတာ္လို႔ေလ" ဆိုသည့္ စကားေတာ့ ျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ပါ..။

တကယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွင့္က်မသည္ ဘယ္လိုမွ ဆံုဆည္းလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္မထားသည့္ နယ္ပယ္၊ ေနရာ အသီးသီးမွ သူစိမ္းႏွစ္ဦးသာ ျဖစ္ၾကသလို က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္တြင္ တူညီေသာ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္းမ်ားလည္း ရွိၾကသည္မဟုတ္ေပ..။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ က်မ မသိသလို က်မ၏ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္လည္း ေမာင္က ရင္းႏွီးသူမဟုတ္ပါ...။ ႏွစ္ေယာက္တည္း တည္ေဆာက္ ထားေသာ ကမၻာတစ္ခုသည္ ႏွစ္ဦးတည္းျဖင့္သာ ဘာသိဘာသာ ျဖတ္သန္းတည္ေဆာက္ေနခဲ့ တာျဖစ္ပါသည္..။

က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားလက္ဆံုက်ႏိုင္သည့္ ေန႔ရက္အခ်ိဳ႕တြင္ေတာ့ က်မ၏ အလုပ္အေၾကာင္း၊ ေမာင့္ဝါ သနာ၊ အလုပ္အကုိင္အေၾကာင္းမ်ား ေျပာတတ္ၾကပါသည္..။ တခါတေလတြင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ကို ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ဆိုညည္းတတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ားရွိတတ္သလို တခါတရံတြင္ အဂၤလိပ္လို အျပန္အလွန္ေလ့က်င့္ေျပာဆိုတတ္သည့္ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိတတ္ျပန္ပါသည္...။ ရံဖန္ရံခါတြင္မေတာ့ က်မ မေတာက္တေခါက္တတ္သည့္ ဂ်ာမာန္စကားေျပာတခ်ိဳ႕အား ေမာင့္ကို ေျပာျပတတ္သလို က်မႏွင့္ နီးရက္နဲ႔အလွမ္းေဝးေနဆဲ ဂ်ပန္စကားလံုးမ်ား၊ ဝါက်မ်ားအား ေမာင္က ေရရြတ္ျပတတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ား လည္း ရွိတတ္ပါသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္ပူသလို ေျပာဆုိေနတတ္သည့္အခါ "အဲဒါအပိုေတြ"ဟု က်မက ထင္မွတ္ထားေပမယ့္ "လိုအပ္လို႔ကိုေျပာရတာ" ဟု ေမာင္က ေျပာတတ္ျပန္ပါသည္...။ က်မကေတာ့ “အရက္မေသာက္နဲ႔၊ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ အီစီကလီမလုုပ္နဲ႔” ဆိုသည့္ စကားမ်ားႏွင့္ေတာင္မွ ေမာင့္ကို ဆံုးမတတ္သူမဟုတ္ေပ ...။ ေမာင့္အၾကည့္၊ ေမာင့္မ်က္လံုးမ်ား၏ တည္ျငိမ္မႈ၊ ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ေမာင့္ေျပာ စကားမ်ား ၏ ေလးနက္ျပတ္သားမႈကို က်မယံုၾကည္နားလည္ထားေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္...။

တခါတရံတြင္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ စကားဝိုင္းသည္ က်မ၏ အလုပ္အကိုင္၊ ဝါသနာ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ တစ္ဆင့္ က်မ၏ Old Flame အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္သည္မ်ားလည္းရွိသည္...။ သူငယ္ခ်င္းမွတစ္ဆင့္ ခ်စ္သူမ်ားျဖစ္သြားသျဖင့္ ခ်စ္သူမဟုတ္ေတာ့ေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းဟု က်မက ျပန္လည္သတ္မွတ္ သံုးႏႈန္းႏိုင္ခဲ့သည့္ က်မ၏ ခ်စ္သူေဟာင္းအား ေမာင္က မုန္းတီးရန္လိုစိတ္မရွိသလို က်မကလည္း နာက်ည္းအျပစ္တင္လိုစိတ္မရွိေပ..။ တခါတေလေတာ့ ခ်စ္သူေတြအျဖစ္မေရာက္ရွိခဲ့ဘဲ ေမာင့္ကို ကလူအိ သို႔ ျမွဴအိသုိ႔အဆင့္ျဖင့္ ထားသြားခဲ့ကာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္တစ္ခုသို႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ထြက္ခြာ သြားေသာ ေမာင့္အခ်စ္ဦးအေၾကာင္းကို ျပန္လည္ေျပာဆိုေနသည့္အခ်ိန္မ်ားလည္း ရွိတတ္ပါသည္..။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာဆိုၾကတိုင္း ေမာင္ေရာ၊ က်မေရာ ႏွစ္ဦးစလံုး၏ စိတ္ထဲတြင္ ထိုသူစိမ္းလူႏွစ္ေယာက္အား ခ်စ္ခင္စိတ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မုန္းတီးစိတ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သဝန္တိုမနာလိုစိတ္ေသာ္လည္းေကာင္း စိုးစဥ္းမွ မျဖစ္ေပၚမိေပ..။ ဘဝတေကြ႔တြင္ က်မႏွင့္ေမာင္ မေတြ႔ဆံုမီက အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ျပန္လည္သတိရေျပာဆိုေနခဲ့ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

တကယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွင့္က်မသည္ အရာရာတြင္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ၾကသည္က မ်ားပါသည္..။ အထင္ရွား ဆံုးကြဲလြဲခ်က္မွာ က်မက ပညာေရးကို ေရဆံုးေျမဆံုးလိုက္စားၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဝါသနာမပါဘဲ ပညာျဖင့္သာ ေငြရွာဖို႔ စိတ္ဝင္စားသေလာက္ ေမာင္က ပညာေရးကို ဘြဲ႔ ၁ ခု သာသာေလာက္ရဖို႔သာ အားထုတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္..။ သူဝါသနာပါသည္က ေငြရွာျခင္းပင္ ျဖစ္ရာ စြန္႔စြန္႔စားစား ဝင္ေငြရွာဖို႔ကိုသာ အားသန္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္..။ ထိုအခါ ဘဝကို စိတ္ေအးလက္ေအးႏွင့္ စာအုပ္ပံုေတြၾကားထဲ နစ္ျမဳပ္ျဖတ္သန္းခ်င္သည့္ က်မႏွင့္ ရြက္ကုန္လႊင့္ကာ စြန္႔စားခ်င္စိတ္ျပင္းထန္သည့္ ေမာင္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္..။ အရာရာတိုင္း မတူညီမႈေတြႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အရာ မ်ားေၾကာင့္ ေမာင္ႏွင့္က်မ ေဝးကြာၾကေစရန္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ေရွးေရစက္ဆိုသည့္ ကံတရားက က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ေဝးခြင့္ကို လက္မခံခဲ့ျခင္းက အခ်စ္စစ္မ်ားျဖစ္ေနမလားဟု ေမာင္ေရာ က်မေရာ ယံုၾကည္လက္ခံခဲ့ရပါသည္...။

# ♥♥♥ ေမာင္ ♥♥♥

Monday 22 December 2014

#Review #2014

Phyu Lwin December 22, 2014 3 Comments

ဒီေန႔ဆိုရင္ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ ၂၀၁၄ အတြက္ ျဖတ္သန္းရမယ့္ရက္ေတြက သိပ္မက်န္ေတာ့ပါဘူး ...။ မနက္ျဖန္ ၂၃ ရက္က ဂ်ပန္မွာ ပိတ္ရက္ The Emperor’s Birthday လို႔ ေျပာပါတယ္..။ တကယ္က ဒီပို႔စ္ကို ၂၀၁၅ ထဲေရာက္မွ ၂၀၁၅ အတြက္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ ေရးဖို႔ ဟိုးအရင္ကတည္းက စိတ္ကူးထားခဲ့တာ ..။ ဒါေပမယ့္ အသူက tag တာေၾကာင့္ေရာ၊ မနက္ျဖန္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ဒီေန႔ညေတာ့ ဘာစာမွမလုပ္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး စာေရးၿပီး နားခ်င္တာေၾကာင့္ေရာ ေရးျဖစ္သြားတာပါ ...။ ၂၀၁၅ အတြက္ အိပ္မက္ေတြကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မဆံုးျဖတ္ရေသးလို႔ ေနာက္မွ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ သတ္သတ္ေရးပါေတာ့မယ္ ..။

တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ကာလဟာ သြားရင္းလာရင္း၊ ေနရင္းထိုင္ရင္းနဲ႔ပဲ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ျပန္တယ္..။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္က ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းမက်တက်ေနရာမွာရွိတဲ့ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ရဲ႕ အခန္းက်ဥ္းတစ္ခုတည္းမွာ ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုးထက္ စာလံုးေတြ စီေနခဲ့တယ္...။ စိတ္ကူးထဲမွာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ ၂၀၁၄ မွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေတြကို blog မွာ တင္ျဖစ္ခဲ့တယ္..။ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေရာက္လာရင္ အဲဒီရည္ရြယ္ထားခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္မျဖစ္ဆိုတာ အဲဒီပို႔စ္နဲ႔အတူ ျပန္တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္..။။ ပို႔စ္ရဲ႕အမည္ကို Dreams လို႔ေပးခဲ့ၿပီး ခင္တဲ့ Blogger အခ်ိဳ႕ကို Tag post အေနနဲ႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါေသးတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္ အခု review 2014 ကိုေရးေတာ့ အဲဒီပို႔စ္ကို ျပန္ဖြင့္ၿပီး တစ္ခုခ်င္းစီကို ျပန္ေရးမွာပါ..။

++++++++++++++++++

ေယဘူယ်အားျဖင့္ ၂၀၁၄ က ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ က်မကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးခဲ့တယ္..။ ဘ၀နဲ႔ယွဥ္တဲ့ အေျပာင္းအလဲႀကီးႀကီးမားမား ၃ ခု ၾကံဳခဲ့ရတယ္....။ ပထမတစ္ခုက စိန္ေခၚမႈေတြျပည့္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ တစ္ခုကိုေျပာင္းတာ၊ ဒုတိယတစ္ခုက က်မရဲ႕ phd အတြက္ စေကာလားရွစ္ရတာ၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အခ်စ္ေရးပဲဆိုပါေတာ့ ...။

ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်မရည္မွန္းတာေတြ အားလံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္...။ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ဒီေလာက္ျမန္မယ္လို႔ မထင္ေပမယ့္ က်မပထမဆံုးေလွ်ာက္တဲ့ Scholarship ကို ခ်က္ခ်င္းရခဲ့တယ္..။ ထင္ခဲ့တာက အနည္းဆံုး ၃ ၾကိမ္ေလာက္ထိေတာ့ ၾကိဳးစားရမယ္ ထင္ခဲ့တာ..။ အဲဒါေၾကာင့္ ဂ်ာမနီကေနေတာင္ MSc certificate နဲ႔ Transcript ေတြအတြက္ true copy ေတြကို ၅ စံု ေတာင္းလာခဲ့တာ...။ အမ်ားဆံုး ၅ ခု ေလာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ရင္ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ရမွာပါလို႔ ေတြးခဲ့တယ္ေလ..။ ၅ ခါ ေလွ်ာက္လို႔မွ မရရင္ေတာ့ ကိုယ္ညံ့လို႔လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ထပ္ေလွ်ာက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..။ အဓိကဘာသာကလည္း rural development နဲ႔ ပတ္သက္တာ လုပ္မွာပါ ..။ အဲဒါေၾကာင့္ field survey အတြက္ ျပန္ျဖစ္ရင္ ရြာေတြဘက္ အမ်ားဆံုး သြားျဖစ္မွာ...။ ေရာက္တဲ့ႏိုင္ငံကလည္း ဟိုးအရင္ကတည္းက က်မ ပညာသင္ခ်င္တဲ့ႏိုင္ငံ ပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္....။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေက်ာင္းတက္ရဖု႔ိ MSc အတြက္တုန္းက ႏွစ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ၾကိမ္စလံုး Scholarship အတြက္ short-list မွာပဲပါခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာ က်န္ေနခဲ့ရတာ ...။ ဒါေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရာက္လာၿပီပဲေလ..။ Europe က ဘြဲ႔ရလာတာဆိုၿပီး အခုအခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဂ်ပန္ ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြၾကားထဲမွာ Impression ေတာင္ ေကာင္းေနခဲ့ပါေသးတယ္..။

မိသားစုထဲမွာလည္း က်မက ပံ့ပိုးေပးတာမဟုတ္ေပမယ့္ ေမာင္ေလးလည္း သင့္ေတာ္တဲဲ့အလုပ္တစ္ခု ရသြားပါၿပီ..။ သူ႔ကို ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ဒီကိုေခၚခ်င္ေပမယ့္ သူရဲ႕ first degree က အဆင့္ေတြ က ေအာင္ရံုေလးပဲဆိုေတာ့ အဆင္မေျပေလာက္ဘူး ျဖစ္ေနျပန္ေရာ..။ သူကလည္း စာလုပ္ရမွာ ဝါသနာ မပါတာနဲ႔ဆိုေတာ့ အေတာ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ ..။ တခါတေလစဥ္းစားမိတာက ပညာေရးဘက္လိုက္စားတယ္ ဆိုတာလည္း ဝါသနာတစ္ခုပဲျဖစ္မွာလို႔..။ ဝါသနာမပါတဲ့သူအတြက္က ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႀကီးတစ္ခု ထမ္းထားရ သလိုမ်ိဳးေပမယ့္ ဝါသနာပါတဲ့သူအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာအလုပ္တစ္ခုပါ..။ တစ္ခုေလာက္ သတင္းေပး ခ်င္တာက ဂ်ပန္က Master course က ဂ်ာမနီေလာက္ မခက္ခဲဘူးဆိုတာပါပဲ ...။

အလုပ္အကိုင္မွာလည္း ၂၀၁၄ အတြင္းမွာ ပိုၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ဘက္ကို ေရာက္လာတယ္..။ ေငြလည္း စုျဖစ္လာတယ္..။ လူမႈေရးကေတာ့ ၂၀၁၄ အတြင္း ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့သူေတြ ပိုတိုးလာသလို မုန္းတဲ့သူေတြေတာ့ ပိုတိုးမလာေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ႕ ...။ က်မကို ခပ္တည္တည္ေနတတ္လို႔ အျမင္ကတ္ ၾကည့္မရသူတခ်ိဳ႕လည္း ရွိရင္ရွိမွာေလ...။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ အပိုစကားေတြ မေျပာခ်င္လို႔ ...။ စိတ္ထဲကမပါတဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားက စကားလံုးေတြမထြက္ခ်င္လုိ႔ ေတာ္ရံုဆို စကားသိပ္မေျပာျဖစ္ဘူး..။ စိတ္ထဲကလာတဲ့ စကားေလာက္ပဲ ေျပာျဖစ္တယ္..။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ လူမႈေရးကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား တိုးတက္မလာဘူးထင္တယ္...။ ဒါေပမယ့္လည္း ၂၀၁၄ အတြင္းမွာ ခင္တဲ့သူေတြဆီက လက္ေဆာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရတယ္..။ က်မက မေတာင္းဆိုပဲနဲ႔ မေတြ႔တာၾကာလို႔ သတိရလို႔ ဘာညာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ စီနီယာေတြဆီက လက္ေဆာင္ေတြ ေပးလာတာကို အရင္ႏွစ္ေတြကထက္ ပိုရခဲ့တယ္...။ ကူညီတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ပါ..။

ဘာသာေရးက ၂၀၁၄ မွာ ဘုရားရွိခိုး၊ ေမတၱာပို႔၊ ဆြမ္းေရခ်မ္းကပ္တာကို ေန႔တိုင္းမပ်က္မကြက္ လုပ္ျဖစ္တယ္..။ အလွဴေတြလဲ ေတာ္ေတာ္လုပ္ျဖစ္တယ္..။ ခ်စ္သူနဲ႔ အတူတူ အလွဴေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ျဖစ္တယ္...။

ဝါသနာျဖစ္တဲ့ စာေရးျခင္းမွာလည္း တိုးတက္မႈရွိလာတယ္..။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ဒီ Blog မွာ က်မေရးတဲ့ပို႔စ္တခ်ိဳ႕ကို အယ္ဒီတာအစ္မတစ္ေယာက္က သူ႔ဂ်ာနယ္မွာ ထည့္ေပးတယ္ေလ..။ အဲဒီေတာ့ ပရင့္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ က်မအိပ္မက္တစိတ္တပိုင္း ျပည့္သြားခဲ့တာေပါ့ ...။ Blog မွာေတာ့ ပို႔စ္ ၅၀ ေလာက္ ေရးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုေပမယ့္ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။ ၿပီးေတာ့ က်မေရးခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးေတြ သိပ္မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး ...။ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာေၾကာင့္ ပါပါတယ္..။ ေန႔စဥ္သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့ Diary post ေတြပဲ အမ်ားဆံုးေရးျဖစ္ခဲ့တယ္...။

+++++++++++++++

တစ္ခုထပ္ျဖည့္ေျပာရရင္ ၂၀၁၄ က ဘာေၾကာင့္ က်မျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေတြအားလံုးလိုလိုကို ျဖည့္ဆည္းေပး ခဲ့လဲဆိုတာ အံ့ၾသစရာ တုိက္ဆိုင္မႈတစ္ခုပါ..။ ဂ်ာမနီမွာတုန္းက ေက်ာင္းက Conference တစ္ခု အတြက္ ေတာင္အာဖရိကကို သြားျဖစ္ခဲ့တယ္..။ အဲဒီေနာက္ ကမၻာ့တိုက္ႀကီးေတြအားလံုး ကို ေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့က်မက အာရွရယ္၊ ဥေရာပရယ္၊ အာဖရိကတိုက္ေတြကို ေရာက္ဖူးသြား ခဲ့ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေနာက္ Target တစ္ခုက ေတာင္အေမရိကတိုက္ ဒါမွမဟုတ္ လက္တင္အေမရိက ကို ေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့စိတ္ ျပင္းျပေနခဲ့ဖူးတယ္..။ ဘာေၾကာင့္ နီးနီးနားနား Australia ကို သြားခ်င္တဲ့စိတ္ မျဖစ္ခဲ့သလဲေတာ့ မသိပါဘူး..။ ကံတရားက ေနာက္တစ္ခါ ေရာက္ျဖစ္မယ့္ႏိုင္ငံက Brazil ဆိုတာ ၾကိဳသိေနခဲ့ေလသလားပဲ ..။ တိုက္ဆိုင္စြာပဲ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ပဲ ၂၀၁၄ ၾသဂုတ္လမွာ Brazil ကို ၂ ပတ္သြားျဖစ္ ခဲ့တယ္..။ အရမ္းကို သြားခ်င္ေနခဲ့တ့ဲေနရာမို႔ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ၿပီး သြားခဲ့ရတဲ့အခါ တကယ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓါတ္ပံုေတြအမ်ားႀကီး ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဒီမွာ တင္မယ္တင္မယ္နဲ႔ ပို႔စ္မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး..။ ေလယာဥ္က ၄ ဆင့္ေျပာင္းစီးခဲ့ရၿပီး လမ္းမွာတင္ အသြား ၂ ရက္ အျပန္ ၂ ရက္ၾကာခဲ့တ့ဲ ခရီးတစ္ခုပါ..။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ လည္း ေန႔နဲ႔ည အခ်ိန္ေတြက လြဲပါတယ္..။ အဲဒီခရီးကို သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတာ္ရံုေလယာဥ္ၾကာၾကာ စီးရတာကို ခဏေလးလို႔ပဲ ထင္မိတဲ့အထိ ဘ၀မွာ အၾကာဆံုးသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ခရီးတစ္ခုပါ..။

ဒီပံုက Brazil ႏိုင္ငံရဲ႕ အမွတ္အသားတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ၾကာပန္းပါ...။ အရြက္ေတြက ျမန္မာျပည္မွာေတြ႔ရတဲ့ ဇေကာတစ္ခုထက္ကို အမ်ားၾကီးၾကီးပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ထိုင္မယ္ဆိုရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ထိုင္လို႔ ရေလာက္တဲ့အထိကို အရြက္ေတြက ၾကီးတာပါ..။ က်မဘဝမွာေတာ့ ဒီလို ၾကာပင္ကို ပထမဆံုးျမင္ဖူးျခင္းပါပဲ ..။ ေနာက္မွ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတဲ့အခါ Brazil ႏိုင္ငံရဲ႕ ထူးျခားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ေရးပါဦးမယ္ (:P ေရးစရာ အေၾကြးေတြလည္း မ်ားေနၿပီ :P )

+++++++++++++++++++++++++

ၿခံဳေျပာရရင္ ၂၀၁၄ က က်မအတြက္ ကံအေကာင္းဆံုးႏွစ္ေတြထဲက တစ္ႏွစ္ပါ..။ အလုပ္ခြင္ထဲမွာ ပင္ပန္း စိတ္ရႈပ္ရတာကလြဲရင္ စိတ္ညစ္စရာ၊ စိတ္မေကာင္းစရာဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါးတဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ပါ ..။ က်န္းမာေရးမွာလည္း ဘာမွဆိုးဆိုးရြားရြားမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...။ ျမန္မာျပည္က ဖုန္မႈန္႔ေတြနဲ႔ မတည့္လို႔ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ အေအးမိတာေလာက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ေတာင္ ၂၀၁၅ က ၂၀၁၄ ေလာက္သာ က်မအေပၚမွာ ေကာင္းဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

Women's World Journal ထဲမွာ ပါၿပီးခဲ့တဲ့ အက္ေဆးနဲ႔ ၀တၳဳတိုတခ်ိဳ႕..။ အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္..။ ပို႔စ္က အရမ္းရွည္သြားမွာစိုးလို႔ နမူနာေလာက္ပဲ ျပထားတာ.. :D :D
ပထမဆံုးပရင့္ျဖစ္တဲ့ အက္ေဆးေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ အဓိက ဦးတည္ၿပီး ထုတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္မွာပါတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ .."ေပ်ာ္တာေပါ့" လို႔ :)))

Saturday 20 December 2014

Blog update disappeared in Blog Rolls

Phyu Lwin December 20, 2014 5 Comments

တစ္ေန႔က Blog post တစ္ခုေရးၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ က်မရဲ႕ Blog roll မွာ စစ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ update တက္လာတယ္..။ အဲဒါနဲ႔ ပိတ္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ update မွာ ပို႔စ္ကို မေတြ႔ေတာ့ something wrong ေနၿပီလို႔ စိတ္ထဲမွာ ထင္ေနမိတာ...။ အသစ္မတက္ေပမယ့္လည္း အရင္ပို႔စ္အေဟာင္းနဲ႔ေတာ့ Blog roll မွာ ရွိေနပါလိ္မ့္မယ္ဆိုၿပီး ဒီအတိုင္းပဲ ထားလို္က္တာ...။
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ျပန္ၾကည့္မွာ Blog roll မွာ က်မရဲ႕ blog ကို လုံးဝမေတြ႔ရဘူး..။ အဲဒါနဲ႔ အျခားသူေတြရဲ႕ Blog roll မွာ လိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အဲလိုေပ်ာက္ေနတယ္..။
ၿပီးမွ ေသခ်ာျပဳးျပဲၾကည့္လိုက္မွ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၄ လ ေလာက္က ပို႔စ္တစ္ခုနဲ႔ ေအာက္ဆံုးကိုေရာက္ေနခဲ့တာ...။
template ေတြ မကလိတာၾကာေတာ့ ဘာမွလည္း ျပင္ခ်င္စိတ္မရွိဘူး...။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဒီပို႔စ္ကို ေရးၾကည့္ရင္ အေပၚကို အသစ္ျပန္တက္လာမလားလို႔ စမ္းၾကည့္မိတာပါ......။ ပို႔စ္ေတြ ခဏခဏေရးပါတယ္ဆိုမွ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလေလာက္က ပို႔စ္အေဟာင္းတစ္ခုနဲ႔ ေအာက္ဆံုးကိုေရာက္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳး update ကိုေတြ႕မွာလဲေနာ္....။

Thursday 18 December 2014

1st SNOW *****

Phyu Lwin December 18, 2014 4 Comments

ဒီေဆာင္းရဲ႕ ပထမဆံုးႏွင္းအေနနဲ႔ မေန႔က ည ၁၀ နာရီေလာက္မွာ ႏွင္းပြင့္ေတြ တဖြဲဖြဲစက်လာခဲ့တယ္..။ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ပထမဆံုးႏွင္းက်တဲ့အခ်ိန္မွာ အားလံုး ေအာ္ဟစ္လိုက္တဲ့အသံက အခန္းထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးစာဖတ္ေနသူကို လန္႔သြားေစခဲ့တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ေအာ္ၾကသလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ သဲသဲကြဲကြဲမသိခဲ့ပါဘူး..။ ညီမေလးတစ္ေယာက္က Viber ကေန အစ္မ ႏွင္းေတြစက်ေနၿပီလို႔ ေျပာေတာ့မွ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ၾကည့္တဲ့အခါ ျပတင္းေပါက္ေဘာင္မွာ ႏွင္းဖတ္ကေလးေတြ ကပ္ေနတာကို ေတြ႔ခဲ့ရတယ္...။ ေအးစက္စက္ေလေတြနဲ႔အတူ ႏွင္းပြင့္တခ်ိဳ႕လည္း မ်က္ႏွာကို လာမွန္လို႔ေပါ့ .....။

ဒါေပမယ့္လည္း တစ္ညလံုး တဖြဲဖြဲက်ေနခဲ့ေပမယ့္ ပမာဏနည္းတာေၾကာင့္ မနက္ေရာက္တဲ့အခါ က်မေတြ႔ဖူးခဲ့တဲ့ ဥေရာပက ႏွင္းေတြလို ထုအထူၾကီးျဖစ္မေနပါဘူး...။ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာက ပံုမွန္အားျဖင့္ ႏွင္းက်တာ နည္းတယ္လို႔ေျပာၾကတယ္...။ ဂ်ပန္က အျခားၿမိဳ႕ေတြမွာေတာ့ ႏွင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ထူထပ္ေအာင္ က်ေနၾကၿပီေလ....။

ႏွင္းက်ေနေပမယ့္ ရာသီဥတုကေတာ့ အရင္ေန႔ကထက္ေတာ့ ပိုေအးမေနခဲ့ပါဘူး...။ အပူခ်ိန္ ၃ ဒီဂရီေလာက္ဆိုတာက ေႏြးေႏြးေထြးေထြး၀တ္ထားရင္ က်မအတြက္ ပံုမွန္လို ေနလို႔ရတဲ့အပူခ်ိန္မ်ိဳးပါ...။ အခုေဆာင္းမွာ က်မၾကိဳက္ေနတဲ့ အေႏြးထည္ေတြက ကိုရီးယားမင္းသမီးေတြ အရင္က ဝတ္ေလ့ရွိၾကတဲ့ Long Coat စတိုင္မိုက္မိုက္ ခပ္ထူထူေတြ မဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူး...။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိလွတဲ့ Ultralight warm Jacket အတိုေတြကို ၾကိဳက္လို႔ အဲဒါမ်ိဳးေတြပဲ ၀တ္ျဖစ္ေနတာ..။ အထဲက Extra Heattech တစ္ထည္ရယ္၊ အေပၚက ခါးရွည္ရွည္အက်ီၤ ဒါမွမဟုတ္ ဂါ၀န္တစ္ထည္ရယ္ဆိုရင္ အေပၚပိုင္းအတြက္က က်မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေႏြးေနၿပီ...။

ေက်ာင္းသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနထြက္ေနၿပီမို႔ ႏွင္းေတြ အရည္ေပ်ာ္စျပဳေနၿပီ ....။ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွင္းေတြျမင္ရင္ကို စိတ္လႈပ္ရွားတာေလ...။ အဲဒါေၾကာင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလာက္က ႏွင္းေတြရွိတဲ့ေနရာကို တစ္ေခါက္ေလာက္ျပန္ေရာက္ခ်င္လိုက္တာဆိုၿပီး တမ္းတခဲ့ဖူးတယ္ ...။ ကံေကာင္းေတာ့ ကံတရားက ႏွင္းေတြရွိတဲ့ မတူညီတဲ့ေနရာတစ္ခုဆီကို က်မကို ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ ေရာက္ေစခဲ့ပါတယ္...။ အရင္တစ္ေခါက္ကထက္ လေတာ္ေတာ္ၾကာ ကုန္ဆံုးေနထိုင္ရမယ့္ ေနရာတစ္ခုက အရင္တစ္ခါေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးလိုပဲ ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေနျပန္တယ္....။ အရင္လိုပဲ အားလံုးလိုလို စက္ဘီးနဲ႔ သြားလာလႈပ္ရွားေလ့ရွိတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္....။ အစားအေသာက္ေတြ၊ လူေတြ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ဘာသာစကားေတြ ေျပာင္းလဲသြားေပမယ့္ ေက်ာင္း၀န္းထဲက အေဆာက္အဦေတြကေတာ့ အရင္ေနခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ အနည္းငယ္ဆင္တူပါတယ္.။ တိုက္ဆိုင္တာက အရင္တကၠသိုလ္တုန္းက South Uni, North Uni, Central Uni စသျဖင့္ ေက်ာင္းကို ငါးေနရာခြဲထားတာမွာ က်မတက္ရတဲ့ေက်ာင္းက North Uni မွာ ရွိတာပါ..။ အခုတကၠသိုလ္မွာေတာ့ Main Campus, North Campus, South Campus စသျဖင့္ အေခၚအေဝၚရွိၿပီး က်မတက္ရတဲ့ေက်ာင္းက North Campus မွာပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္...။

ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ အိတ္ကိုအခန္းထဲမွာခ်ထားခဲ့ၿပီး ႏွင္းေတြရွိတဲ့ ေနရာမွာ ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ႕ရိုက္ျဖစ္တာပါပဲ ...။ အျခားသူေတြလည္း ရိုက္ေနၾကတာပါ...။ ဒီမွာက တစ္ေဆာင္းတြင္းကို ၂ ခါ ၃ ခါေလာက္ပဲ ႏွင္းက်တာလို႔ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာျပပါတယ္...။ အခုပထမဆံုးက်တဲ့ႏွင္းက ေတာ္ေတာ္ထူတယ္လို႔လည္း သူကေျပာေသးတယ္..။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ..... ပထမဆံုးႏွင္းက်တဲ့အမွတ္တရပို႔စ္တစ္ပုဒ္ပဲဆိုပါေတာ့.....။

*******************************************

Thanks for visiting ;-) ;-)