Sunday 30 December 2012

သက္တန္႔ေပၚက လိပ္ျပာ .. (၂)

December 30, 2012 6 Comments


 (၃)
တခါတရံမွသာ ေတြ႔ရေလ့ရွိေသာ သူငယ္ခ်င္းက သူမဆီ တကူးတကလာလည္သည့္အခ်ိန္မွာ အလုပ္ေတြၾကားထဲ… သူမ ေခါင္းမေဖာ္အားခဲ့..။ ခဏေစာင့္ေပးေနာ္ ဆိုသည့္ ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းအျပီးမွာ ခဏဆိုသည့္ ကာလသည္ ေတာ္ေတာ္ၾကာျမင့္သြားခဲ့မွန္း … သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွ ေကာ္ဖီေအးစက္စက္တစ္ခြက္.. ဖတ္ျပီးေသာ စာအုပ္မ်ားက သက္ေသခံအျဖစ္ျမင္လိုက္ရမွ အားနာစိတ္ကို ေတာင္းပန္အၾကည့္တစ္ခ်က္ျဖင့္ ေက်ေအးေစခဲ့မိသည္..။ သူမအေၾကာင္းကိုသိေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကေတာ့ ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ဘာမွမျဖစ္သလို ဘာသိဘာသာ..။
အသက္ ၅၀ ဆိုတဲ့အရြယ္မွာ ရင့္က်က္တည္ျငိမ္သည့္အလွကို ေျပာင္းလဲပိုင္ဆိုင္လာသည့္ သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာေတာ့ သူမသည္ … အသက္ငယ္ငယ္ ရင့္က်က္မႈမရွိေသးသည့္ သက္လတ္ပိုင္းမိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္ ..။ အသက္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ အရမ္းႏုနယ္တာပဲဆိုသည့္ စကားမ်ားကို ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာၾကားလာေသာအခါ … ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳမဆံုေသးသည့္ မရင့္က်က္ေသးေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟုမ်ား … သြယ္၀ိုက္ျပီးေျပာေနသလား… ထင္မွတ္လာမိသလိုလို….။ 

အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္တန္႔ခိုင္းလုိက္တာပဲ …. ကိုယ့္အေတြးစိတ္ကူးေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အနာဂတ္ေတြကို ေမ့ပစ္ျပီး သူစိမ္းတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀ကို ေပးဆပ္ဖို႔အထိ သတၱိရွိဖို႔ဆိုတာ အဲဒီလူက ေပးဆပ္ဖို႔ ထိုက္တန္ရဲ႕လား.. ဘယ္လိုၾကိဳသိႏိုင္မလဲ ..။ မေသခ်ာတဲ့အရာတစ္ခုအတြက္နဲ႔ေတာ့ ေသခ်ာေနသည့္ အနာဂတ္ကို စြန္႔မပစ္ရဲခဲ့…။ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ယူႏိုင္သည့္… ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရဲရဲရပ္တည္ေနႏိုင္သည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ …. အခ်စ္ဆိုတဲ့စိတၱဇနာမ္တစ္ခုကို မယံုၾကည္ခဲ့ ..။ အဲဒီစကားလံုးေအာက္မွာ …. ေပးဆပ္ရမည့္ … အခြင့္အလမ္းေတြ… အနာဂတ္ေတြကို အေလာင္းအစားမလုပ္ရဲခဲ့..။ ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ သူမ သတၱိနည္းခဲ့ေလသလား..။
တခါတရံမွသာျဖစ္ေပၚလာမည့္ ၀မ္းနည္းအားငယ္စိတ္မ်ားကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ မွီခိုစရာရင္ခြင္တစ္ခုအတြက္နဲ႔ေတာ့ တစ္သက္လံုးမီးဖိုထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေအာက္မွာ ဘ၀ကိုကုန္ဆံုးေစဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူလိမ့္မည္ေတာ့ မဟုတ္…။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ၀မ္းနည္းအားငယ္စရာရွိရင္ေတာင္ …. ေခါင္းအုံးတစ္လံုးရွိရင္ ျဖစ္တာပဲ … ရင္ခြင္တစ္ခုမလိုအပ္ပါဘူး ဟု မာနေတြၾကားမွာ သတ္မွတ္ခဲ့ဖူးသည္ …။ 

တခါတေလေတာ့လည္း တစ္ခုခုဆံုးျဖတ္ဖို႔ တစ္ေယာက္တည္းခက္ခက္ခဲခဲ စဥ္းစားေတြးေတာေနရတိုင္း ….. ေဘးနားမွာ တိုင္ပင္စရာ .. အၾကံညဏ္ေကာင္းမ်ားကို ေပးတတ္ေသာ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ သူငယ္ခ်င္းက အေတြးထဲေရာက္လာ တတ္ေသးသည္..။ ဒီအသက္အရြယ္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက အခက္အခဲေတြ စိန္ေခၚမႈေတြအတြက္ … ၀မ္းနည္းအားငယ္မလိုျဖစ္ခဲ့တိုုင္း … အမ်ားေရွ႕မွာ မာေက်ာသတၱိရွိသေယာင္ ဟန္ေဆာင္ေနထိုင္ခဲ့တိုင္း … ကုတင္ေပၚက သက္မဲ့ေမြးပြရုပ္တစ္ခု .. ေခါင္းအံုးတစ္လံုးကပါ … သူမကို ပို၀မ္းနည္းေစခဲ့သလားဆိုတာ လ်စ္လ်ဳရႈခဲ့ေပါင္းမ်ားျပီ ..။ 

ဘုရားရွိခိုးတိုင္း ဘုရားစဥ္ေရွ႕မွာ မိဘႏွစ္ပါးကို တိုင္တည္ရွိခိုးေလ့ရွိခဲ့ေပမယ့္ .. ကိုယ္တိုင္ထိေတြ႔ရွိခိုးဖို႔ .. အားတံု႔အားနာမ်ားျဖစ္ေနေလသလား မေတြးတတ္ခဲ့ ..။ ဒါေပမယ့္ ထူးျခားတဲ့လျပည့္ေန႔ေတြမွာ … ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေတြမွာ … အမွတ္တရေန႔ေတြမွာ တစ္ေယာက္တည္း ကန္ေတာ့တုိင္း .. မိသားစုဘ၀တစ္ခုအျဖစ္ ျမင္ခ်င္လွေသာ မိဘမ်ားအတြက္ စိတ္ထဲကေန အားနာေနတတ္ခဲ့ေသးတာ..။ ပါးစပ္က ဖြင့္မေျပာေသာ္လည္း … သူမကန္ေတာ့သည့္ ပစၥည္းမ်ား.. ေငြေၾကးမ်ားထက္ … အိမ္ဆည္းလည္းေလးမ်ားျဖင့္ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း မိသားစုတစ္ခုအျဖစ္က မိဘေတြကို ပိုေက်နပ္ေစလိမ့္မလား .. ေတြးေနတတ္မိရဲ႕ …။ ကေလးေလးမ်ားလက္ဆဲြကာ ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို႔လုပ္တတ္သည့္ အဘိုးအဘြားမ်ားကို မသိမသာ လိုက္ၾကည့္ေနတတ္ေသာ မိဘမ်ား၏ မ်က္၀န္းမ်ားကို အားက်စိတ္ႏွင့္မ်ား ၾကည့္ေနေလသလားလို႔  ေတြးေနမိပါရဲ႕ ..။ 

ရထားတဲ့ဘဲြ႔ေတြ ရာထူးေတြႏွင့္အတူ … ဦးေႏွာက္ပြင့္ထြက္မတတ္ အလုပ္ေတြစဥ္းစားဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ေနရတိုင္း …. အရိပ္တစ္ခုေအာက္က ပန္းပင္လွလွေလးေတြ စိုက္ပ်ိဳးျပဳစုေနမည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဘ၀ကို အားက်ေနခဲ့မိေသးတာ….။ ပေရာဂ်က္မ်ိဳးစံုေအာင္ျမင္ဖို႔ ဦးေဆာင္ေနရတဲ့၊ … သူစိမ္းေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတဲ့ ရာထူးၾကီးၾကီးမိန္းမတစ္ေယာက္ဘ၀ထက္ … ေသြးသားစစ္စစ္ရင္ေသြးကေလးမ်ားကို ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးေနသည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဘ၀ကို ဘာေၾကာင့္ မေရြးခ်ယ္ခဲ့မိပါလိမ့္ …။ အစည္းအေ၀းခန္းထဲက ပရိုဂ်က္တာေရွ႕မွာ စက္ရုပ္ေတြလို … လုပ္ငန္းအေၾကာင္းေတြေျပာေနၾကေသာလူေတြရဲ႕ အသံေတြထက္ တီတီတာတာစကားသံေလးမ်ားကိုနားေထာင္ေနမိရင္ ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ ရွင္းလင္းလာေလမလား …။ ေသြးမေတာ္သားမစပ္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ စိုးရိမ္ပူပန္မႈဆိုတာ သူမ မယံုၾကည္ခဲ့သည့္ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာနဲ႕မ်ား သက္ဆိုင္ေလမလား …. သိခ်င္ေနမိျပန္ရဲ႕..။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈေအာက္မွာ …. အၾကင္နာစကားေတြၾကားမွာ …. မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀က ဘယ္ေလာက္ထိ လံုျခံဳေနလိမ့္မလဲ … ေတြးမိေတာ့ .. အခုလည္း သူမဘ၀က တစ္ေယာက္တည္း ေအးခ်မ္းေနတာပဲေလဟု ေျဖသိမ့္ေတြးမိျပန္တာ..။

(၄)
ဘ၀မွာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါေလာက္ေတာ့ မိမိမဟုတ္သည့္ မိမိမရရွိႏိုင္သည့္ ဘ၀မ်ိဳးကို အားက်မိသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳေတြ႕ဖူးပါလိမ့္မည္..။ မေတြ႔ျဖစ္သည့္ ကာလမ်ားမွာ ရွားရွားပါးပါးဆံုမိခိုက္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးစကားေတြေဖာင္ဖဲြ႔ေနမိမလားဟု ထင္မိခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ္စီအေတြးေတြနဲ႔ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ စကား၀ိုင္းတစ္ခုကို အသက္၀င္လာေစဖို႔ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတာ့ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္စစ္စစ္ကို သူငယ္ခ်င္းကို ဖြင့္ေျပာဖို႔ ၾကိဳးစားမိခဲ့ပါသည္…။ 

(၅)
"တခါတေလ ငါနင့္ကို အားက်မိတယ္ သိလား .."
ျပိဳင္တူထြက္လာတဲ့စကားလံုးတစ္လံုးေနာက္မွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရယ္သံမ်ားနဲ႔ စကား၀ိုင္းတစ္ခုက အသက္၀င္သြားခဲ့တာ …။
"ျပန္ေတြးၾကည့္ပါဦးဟာ.. တစ္ကယ္က ငါတို႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ေရာင္စံုလိပ္ျပာတစ္ေကာင္စီ ပိုင္ဆိုင္ေနၾကျပီးသားေလ..။ သူ႔အေရာင္အေသြးနဲ႔သူေတာ့ ငါတို႔လိပ္ျပာေတြက လွေနျပီးသားပဲ ..။ ဒါကိုပဲ မေရာင့္ရဲတတ္တဲ့လူေတြရဲ႕သေဘာအတိုင္း … လက္ထဲက လိပ္ျပာထက္ အေ၀းက သက္တန္႔က အေရာင္ပိုစံုတယ္လို႔ ထင္တတ္ၾကတာ ..။ အဲဒီေတာ့ ေလာဘေၾကာင့္ လူေတြက မေပ်ာ္ရႊင္ၾကေတာ့ဘူး ..။ အေ၀းက သက္တန္႔ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ေနရင္း လက္ထဲက လိပ္ျပာေလးေတြ လြတ္ထြက္မွန္းမသိ လြတ္သြားတတ္ၾကတယ္ ..။ ကုိယ္မရႏိုင္တဲ့အရာတစ္ခုကို ေတာင့္တေနတာက သက္တန္႔ေပၚက လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ကို လွမ္းဖမ္းဖို႔ၾကိဳးစားေနသလိုမ်ိဳး မိုက္မဲလြန္းတယ္ …။ လက္ထဲက လိပ္ျပာထက္ေတာ့ အေ၀းက သက္တန္႔က ပိုမလွႏိုင္ပါဘူး..။ ပိုင္ဆိုင္ျပီးသား လိပ္ျပာေလးကို အေ၀းၾကီးက သက္တန္႔ဆီျပန္မေျပးသြားေအာင္ … ဂရုစိုက္ဖို႔က ပိုအေရးၾကီးတယ္ေလ ..။ ကိုယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ကိုယ့္လက္ထဲမွာပဲရွိတာပါ .."

+++++++++++++++++++++++++++++++ 

အပိုင္း (၁) ကိုဒီမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္ ===> သက္တန္႔ေပၚက လိပ္ျပာ (၁) 


ဘ၀ႏွစ္ခုကို ရိုးရိုးပဲ ယွဥ္ျပီး ေရးၾကည့္မိတာပါ ..။ ဒီထက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့ မိန္းမဘ၀ေတြ ရွိေနပါေသးတယ္ ..။ အဆင္ေျပရင္ေတာ့ ၾကိဳးစားေရးၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္ ..။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ ..။ စာေရးခ်င္စိတ္သက္သက္နဲ႔ပဲ စိတ္ကူးထဲရွိရာ ခ်ေရးမိတာပါ ..။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ..။ 

Sunday 23 December 2012

Happy Holidays ^^

December 23, 2012 10 Comments
Hallo,,, Everybody ! Merry X'mas and Happy New Year ^^


အားလံုးပဲ မဂၤလာပါေနာ္ ..။ ႏွစ္သစ္ေရာက္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ အားလံုးလိုလို ေပ်ာ္ရႊင္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ..။ မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ ၂၀၁၃ ဆိုတဲ့ သကၠရာဇ္အသစ္တစ္ခုထဲမွာ စီးေမွ်ာလႈပ္ရွားရဦးမယ္ ..။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြလည္းေတြ႔ရသလို ၀မ္းနည္းစရာတစ္ခ်ိဳ႕လည္း မထင္မွတ္ဘဲ ၾကံဳခ်င္ၾကံဳလာရဦးမွာပါပဲ ... ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘ၀သံသရာမွာ လည္ေနတာ ၾကာေနခဲ့ျပီပဲ ... ။ 

အခုေလာေလာဆယ္ ၂၂ ရက္ေန႔ကေန ဇန္န၀ါရီ ၆ ရက္ေန႔အထိ ႏွစ္သစ္ကူးပိတ္ရက္မို႔ ေက်ာင္းပိတ္ထားလို႔ အခ်ိန္နည္းနည္းအားတဲ့အခိုက္ စာတစ္ခ်ိဳ႕ေရးဖို႔ေတာ့ စိတ္ကူးထဲမွာ ရွိေနျပီ .. ။ ရွိေနေတာ့ ဘာေရးရမွန္း မသိတာနဲ႔ ၾကံဳရာပဲ ေကာက္ေရးလိုက္မိတယ္ ...။ တစ္ခုေတာ့ ထူးထူးျခားျခားေရးခ်င္မိတယ္ .. ဒီ Blog နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္း တစ္ခါမွ မေရးဖူးေသးလို႔ ဘယ္သူ႔ေတြကို ဘယ္လိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း နည္းနည္းေတာ့ ၾကိဳးစားေရးၾကည့္မယ္ေနာ္ ...။ ေမ့ျပီး က်န္ခဲ့ရင္လည္း ၾကိဳျပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္.. တစ္ကယ္က အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ .. အားလံုးရဲ႕ အားေပးမႈေၾကာင့္သာ စာဆက္ေရးဖို႔ အားရွိျပီး အျမဲပံုမွန္မဟုတ္ေတာင္ အဆက္မျပတ္ေအာင္ေတာ့ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ေရးေနမိျခင္းပါ ..။ 

ပထမတုန္းကေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ကိုယ့္ဘာသာပဲအရင္ေရးျပီး ဖတ္မယ္ ေနာက္ေရးေနက်သြားျပီး လက္ရည္တက္လာေတာ့မွ အားလံုးကို မိတ္ဆက္မယ္ဆိုျပီး ေတြးထားမိခဲ့တာ..။  တစ္ရက္ေတာ့ မထင္မွတ္ပဲ Blog lists မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ က်မဖတ္ေနက် ခ်စ္စရာဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္စီကေန ကြန္မန္႔ေလးေတြ ရလာတယ္ .သူကပဲ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ မွာ လင့္ခ္ခ်ိတ္ေပးရင္းကေန က်မဆီကို စာဖတ္သူေတြေရာက္လာတယ္ ...။ အားလံုးသိျပီးသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Blogger Candy ေပါ့ .။ ေနာက္ေတာ့ မမစံပယ္၊အန္တီတင့္၊ ေမာင္ေလးေမျမိဳ႕မိုး၊ အစ္မခ်စ္စံအိမ္၊ ရင္ဆူး၊ ေမာင္ (စြယ္စံုက်မ္း)၊ မၾကီးလြမ္း၊ အစ္ကိုလြင္ျပင္၊ အစ္မမိုးေငြ႕ စသျဖင့္ အားလံုးကစာေတြလာဖတ္ လင့္ခ်ိတ္ေပး ကြန္မန္႔ေတြ အျပန္အလွန္ေပးရင္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြး အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္..။ အားလံုးကို တစ္ကယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. အသစ္တစ္ေယာက္ကို လက္တဲြေခၚေပးခဲ့လို႔ေပါ့ ..။ 

ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ Blog မွာ စာေတြအျပန္အလွန္ဖတ္ရင္း ကြန္မန္႕ေတြေရးရင္း ခင္မင္လာခဲ့တယ္ ..။ အျမဲလာဖတ္ အားေပးေလ့ရွိတဲ့ ကိုမုိုးသူ (ေတာင္ၾကီး)၊ ေမာင္ေလး ေႏြလ၊ မိုးနတ္၊ လရိပ္၊ ျမတ္ႏိုးသူ၊ အိပ္မက္ေကာင္းကင္၊ မင္းအရိပ္၊ Areal Thu အားလံုးကို ခင္မင္ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြအမ်ားၾကီး ေထြးေပြ႔ႏိုင္ပါေစေနာ္ ..။ ထူးထူးျခားျခား Facebook မွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျပီး မၾကာခဏစကားေျပာျဖစ္တဲ့ ညီမေလး ရိုးေျမက် ကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါေၾကာင္းနဲ႔  .. ဘာမေျပာညာမေျပာ စကားရပ္ရပ္သြားတဲ့ အစ္မကို နားလည္ေပးတတ္တဲ့ စိတ္မဆိုးတတ္တဲ့ ညီမေလးကိုလည္း အားနာမ်က္ႏွာပူတဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ တစ္ကယ္ခင္မင္မိပါတယ္ဆိုတာေတာ့ ယံုၾကည္ေပးပါလို႔ :D  ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေရးတဲ့ထဲမွာ နာမည္မေရးမိတဲ့ Blogger ေမာင္ႏွမမ်ားကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.. ရုတ္တရက္ခ်ေရးလိုက္ေတာ့ နာမည္ေတြအားလံုးကို အေသးစိတ္စဥ္းစားမရဘူး ... တစ္ကယ္က အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. အားလံုးကိုလည္း ခင္မင္ရင္းႏွီးမိပါတယ္.. အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ...။

က်မ မတတ္တစ္ေခါက္ေရးသမွ်ကို အျမဲဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ Blog readers မ်ားကိုလည္း အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြရွိလို႔သာ ဆက္ေရးဖို႔ အားရွိလာတာပါ .။ ကြန္မန္႕ေတြမခ်န္ထားျဖစ္ေပမယ့္လည္း ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာဖတ္သြားတယ္ဆိုတာ ၾကည့္လို႔ရေနေတာ့ စာတစ္ပုဒ္ေရးျပီးရင္ Counter မွာတက္လာတဲ့ လူအေရအတြက္ကိုျမင္ရတာနဲ႔တင္ ပီတိဆိုတာ ဘာနဲ႔မွ တိုင္းလို႔မရပါဘူး.. က်မအတြက္ ေငြနဲ႔တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရတဲ့ စာမူခေတြေပါ့ ..။  ျပီးေတာ့  ဒီေန႔အခ်ိန္မွာက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက Facebook ပဲသံုးျဖစ္ၾကေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ... ေခတ္နဲ႔အညီလို႔ပဲ ေျပာေျပာ ေရးသမွ်ပို႔စ္အသစ္ေတြကို Link Share လုပ္ဖို႔ က်မဖန္တီးထားတဲ့ Facebook Page ေသးေသးေလးကို Like လုပ္ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္း အစ္ကိုအစ္မမ်ားကိုလည္း လူခ်င္း မသိေပမယ့္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေက်းဇူးတင္မိသလို ဘာမွမထူးျခားတဲ့ ဘာဗဟုသုတမွ ေရေရရာရာမေပးႏိုင္တဲ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကို အျမဲလာဖတ္အားေပးတဲ့အတြက္ အားနာမ်က္ႏွာပူစြာနဲ႔ပဲ ၀မ္းသာေက်းဇူးတင္မိပါတယ္..။ ကိုယ္ပိုင္ အေကာင့္မွာက ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘာတစ္ခုမွ တင္တာရွယ္တာမလုပ္လို႔ သီးသန္႔ေနရာတစ္ခုအေနနဲ႔ ဖြင့္ျဖစ္လိုက္တာပါ ..။

၂၀၁၃ ကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ရင္ခုန္ေနမိတယ္.. အဲႏွစ္ထဲမွာ က်မေက်ာင္းျပီးမယ္ .. စက္တင္ဘာလထဲမွာ ျပီးမွာပါ .. ျပီးရင္ ျမန္မာျပည္ျပန္မယ္ .. က်မျမတ္ႏိုးတဲ့အလုပ္ေတြ ဆက္လုပ္မယ္ ..။ ျပန္ေရာက္ရင္လဲ ဒီ Blog မွာ မျပတ္ေအာင္ စာေတြဆက္ေရးမယ္ ..။ ျပီးေတာ့ ဘာအေျပာင္းအလဲျဖစ္လာဦးမလဲ ... ရင္ခုန္ေနရင္း အေကာင္းဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ျပီး ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး အဘက္ဘက္မွာ တတ္ႏိုင္သမွ်ၾကိဳးစားသြားမွာပါ ..။ ဒီပိတ္ရက္မွာလည္း ေရးလက္စေတြကို အျပီးသတ္ေရးဖို႔ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ :))

*********************************
Once in a Year ,,,,,
Christmas appear (s)...
May your DAYS be merry & bright ,,,,,
Be patient and things are going all RIGHT ,,,
May every HAPPINESS be yours each step of the way
and JOY & CONTENTMENT fill your heart today ...

Merry Xmas and  Happy New Year !!!

With Love, Yours !

----------------------------------------------------------------------------

Photo credit goes to graphicsaccelerators.blogspot.com !!

Sunday 16 December 2012

အလြမ္းႏွစ္ကူး ... ♥ ♥

December 16, 2012 10 Comments
အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္သြားခဲ့တာ ... အခုေတာ့ ခ်စ္တဲ့ ဒီဇင္ဘာကိုေတာင္ ေရာက္လာခဲ့ျပီေလ..။ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ မွတ္မွတ္ရရ ... အျမဲတမ္း အမွတ္တရေတြ ရွိေနခဲ့ဖူးတယ္..။ တစ္ခ်ိဳ႕အမွတ္တရေတြကေတာ့ ေပ်ာ္စရာလို႔ထင္ရေပမယ့္... ကိုယ္မထင္မွတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာပဲ .. ေၾကကဲြစရာအတိတ္ေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးတယ္..။ 
မွတ္မွတ္ရရတစ္ခုကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကစျပီး ဒီဇင္ဘာတိုင္း ခရီးတစ္ခုခုေတာ့ အျမဲတမ္းထြက္ရေလ့ရွိခဲ့တယ္..။ ႏွစ္တိုင္းလိုလိုပါပဲ ... New Year မွာ အိမ္မွာမရွိတဲ့ႏွစ္ေတြလည္း ရွိေနခဲ့ဖူးတယ္..။ အနည္းဆံုးေတာ့ ဒီဇင္ဘာက က်မအတြက္ ခရီးသြားရတဲ့လ လို႔ သတ္မွတ္ရမလိုပဲ ..။ ဒီတစ္ႏွစ္အတြက္ကေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ကိုသြားျဖစ္သလိုမ်ိဳးေပါ့ ..။

အခု ႏွင္းေတြလည္း အရမ္းက်ေနသလို ရာသီဥတုကလည္း အရမ္းေအးေနျပီ ..။ ဒီႏွစ္ကူးလည္း မိသားစုနဲ႔ေ၀းတဲ့ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ျဖတ္သန္းရဦးမယ္ ...။ အလြမ္းေတြလည္း တစ္ျဖည္းျဖည္း ေအးခဲလာေနသလိုပဲ ..။ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာ ေနသားက်ေနျပီေလ ..။ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့အရာေတြထဲမွာ .... သံေယာဇဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ ေလာင္ကၽြမ္းသြားသလို .... စိတ္ေတြလည္း ေျပာင္းလဲရင့္က်က္လာခဲ့တယ္ ...။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္မလား ...အခု ေနာက္ပိုင္းမွာ အေျပာင္းအလဲေတြကို အရင္ထက္တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္လက္ခံလာႏိုင္ခဲ့တယ္ ..။ တစ္ဖက္သတ္တည္းမၾကည့္ပဲ .... အျခားဘက္ကိုလည္းၾကည့္တတ္ျမင္တတ္လာျပီး ခြင့္လႊတ္လာႏိုင္ခဲ့တယ္..။ ဥေပကၡာျပဳဖို႔ ၾကိဳးစားႏိုင္ခဲ့လို႔ ေမ့သြားတဲ့အရာေတြလည္း ရွိလာခဲ့တယ္ ...။ 

၂၀၁၂ တစ္ႏွစ္လံုးမွာ ... အေျပာင္းအလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားခဲ့ပါတယ္... တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ လူငယ္သဘာ၀ သံေယာဇဥ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ အရာတစ္ခ်ိဳ႕ေပါ့ ..။ တစ္သက္လံုးမိဘေတြနဲ႔ အတူတူေနတာကမ်ားခဲ့ျပီး အခုလို တစ္ေယာက္တည္း ပညာသင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ .... အားငယ္စိတ္မ၀င္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပ္တည္တဲ့အခ်ိန္ ... အေ၀းကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ ခြန္အားျဖည့္ေပးဖို႔ မၾကိဳးစားပဲ .... အခ်စ္သစ္ရွာသြားတဲ့သူမ်ိဳးလည္း ရွိေသးတာပဲလားဆိုတာ မ်က္၀ါးထင္ထင္ပဲ ျမင္လိုက္ရတယ္ ...။ ေသခ်ာတာက ဒီသံေယာဇဥ္က မခိုင္မာလို႔ ဒီအခ်စ္က မစစ္ခဲ့လို႔ေပါ့ ...။ အေရးၾကီးတာတစ္ခုက  က်မဒီဘေလာ့ဂ္မွာ စာေရးျဖစ္တာကိုေတာ့ အရမ္းေက်နပ္ပါတယ္ ..။ ဒါက က်မေဖေဖရဲ႕ ဆႏၵတစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေလ ..။ တစ္ေန႔ကေတာင္ ဖုန္းေျပာရင္းနဲ႔ က်မကို  စာေရးေစခ်င္တဲ့အေဖ့ကို ဒီလိုမ်ိဳး နည္းနည္းပါးပါးေရးျဖစ္ပါတယ္လို႔ အရိပ္အျမြက္ေျပာျပမိေတာ့ အေဖက ေက်နပ္ေနတယ္.။ တစ္ကယ္ေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မရတဲ့ၾကားထဲမွာ က်မေလးေလးနက္နက္လည္း သိပ္မေရးျဖစ္ေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္း သိပ္အားမရပါဘူး ...။ က်မစာေတြအမ်ားၾကီးေရးခ်င္ပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတြက တခါတေလ နည္းလြန္းတယ္ ထင္မိတယ္ ...။ စာေရးဖို႔က ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ေပးရသလို စိတ္လဲႏွစ္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ ေက်ာင္းစာဘက္မွာ အာရံုစိုက္ရတဲ့အခါ က်မ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ ေကာင္းေကာင္းမေရးျဖစ္ေတာ့သလို ျဖစ္ေနမိတယ္ ..။ ေရးလက္စတစ္ခ်ိဳ႕လည္း အျပီးမသတ္ျဖစ္ေသးတာေတြ မ်ားေနတယ္ ..။ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ဆို အခန္းဆက္ေတာင္ ေရးထားသလိုျဖစ္ျပီး ဆက္လည္း မေရးႏိုင္ေသးဘူး :) ျမန္ျမန္အဆံုးသတ္ေရးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္ ..။

 ခရီးသြားေနတဲ့တစ္လအတြင္း အားတဲ့အခ်ိန္ စာတစ္ခ်ိဳ႕ဖတ္ျဖစ္တဲ့အထဲကေန တစ္ခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကို Book review လိုမ်ိဳးလည္း ေရးခ်င္သလို သြားခဲ့တဲ့ ခရီးေတြရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေရးခ်င္တယ္.။ ေရးႏုိင္ဖို႔ ၾကိဳးစားဦးမွာပါ ..။

အခုတစ္ေလာၾကိဳက္ေနတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရွိတယ္ .. ဒီသီခ်င္းကို ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အျမဲနားေထာင္ျဖစ္သလို ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အရမ္းၾကိဳက္လာတယ္.... က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတာ့ ေမ့ေနသလိုပဲ ။
အင္းးးးးး သီခ်င္းထဲက ဆိုသလိုပဲ ... ႏွင္းမ်ားၾကားထဲ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္ေတာ့မယ္ ...။ အခုေတာ့ ျမင္ေလရာတိုင္းမွာ ႏွင္းျဖဴျဖဴေတြ လႊမ္းေနတယ္ ...။ ခရစ္စမတ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတာေတြ ႏွစ္သစ္ကို ၾကိဳဖို႕ ျပင္ဆင္ရင္ခုန္ေနတာေတြ ေတြ႔ေနရတယ္ ..။က်မအတြက္ေတာ့ အေဖနဲ႔အေမကို လြမ္းေနတဲ့ႏွစ္ကူးျဖစ္ေနမွာမို႕ ဒီသီခ်င္းေခါင္းစဥ္လိုပဲ အလြမ္းႏွစ္ကူးပဲ ျဖစ္ေနဦးမွာေပါ့ ..။


========================

ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ျမင္ပါေစ ..^^

Monday 10 December 2012

♥ Greetings on Sweet December ♥

December 10, 2012 15 Comments
အားလံုး မဂၤလာပါရွင္ ... :)
တစ္လေလာက္ ေျခရာေဖ်ာက္ရင္းကေန အခုေတာ့ ျပန္ေရာက္လာပါျပီ ..။
၉ ရက္ေန႔က ဖိလစ္ပိုင္ကေန ဂ်ာမနီကိုျပန္ေရာက္လာပါတယ္..။ တစ္လေလာက္ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားခဲ့တယ္..။ ဟိုမွာတုန္းက အင္တာနက္က ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ ...။ ခက္တယ္ဆိုတာက connection ကအရမ္းေႏွးတာ..။ Browser ေတြက ဖြင့္ဖို႔မလြယ္သလို ဘာစာမွလည္း ရွာလို႔မရ.. facebook ေတာင္ ၀င္မရခဲ့ဘူး..။ ေတာ္ေတာ္အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့တယ္..။ အဲဒီမွာ က်မသြားခဲ့တဲ့ေနရာက ေတာ္ေတာ္ေခါင္တဲ့ေနရာျဖစ္ေနတာလည္းပါပါတယ္..။ မနီလာကေန အဲဒီျမိဳ႕ေလးကိုေရာက္ဖို႔ ေလယာဥ္နဲ႔တစ္ခါ ျပီးေတာ့ ကားနဲ႔ ႏွစ္ခါသြားရတယ္..။ ျမိဳ႕ဆိုေပမယ့္ ေတာရြာေလးလိုပဲ..။ ျမန္မာႏိုင္ငံကလာတဲ့ က်မကေတာင္ ဒါက ျမိဳ႕လား ရြာလားလို႔ ေမးယူရတဲ့အထိ ရြာသာသာေနရာေလးတစ္ခုပါ..။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ၾကီးေဘးနားမွာရွိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ သာယာတယ္...။ ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ပင္လယ္နဲ႔က ၅ မိနစ္ေလာက္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္ ေရာက္သြားေတာ့ ကုန္းတြင္းပိုင္းမွာ တစ္သက္လံုးေနလာခဲ့တဲ့ က်မကေတာ့ ညေနအားခ်ိန္တိုင္း ကမ္းစပ္ပဲ သြားျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။ 

အဲဒီမွာ ရာသီဥတုကေတာ့ အရမ္းပူတယ္.. ပင္လယ္နားနီးေတာ့ စိုထိုင္းဆအရမ္းျမင့္တာလည္း ပါတယ္.. အေအးပိုင္းမွာ တစ္ႏွစ္ခဲြေလာက္ေနလာခဲ့ေတာ့  ေရာက္ခါစက ေတာ္ေတာ္ပူတဲ့ရာသီဥတုမွာ ခ်က္ခ်င္းေနသားမက်ခဲ့ဘူး..။ မိုးကလည္း ေန႔တိုင္းရြာတယ္.။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို မိုးရြာရင္ ေအးသြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ရာသီဥတုက ပူတာပဲ..။ မိုးေရထဲမွာ ပူတဲ့အျပင္ research လုပ္တဲ့ ေတာကလည္း ေတာင္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ကားနဲ႔လည္း သြားမရ.. ေန႔တိုင္းလိုလို အဲဒီေတာင္ေပၚကို ေျခက်င္ပဲသြားခဲ့ရတာမ်ားခဲ့တယ္..။ ေတာေတြကေတာ့ နဂိုမူလေတာေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ လူေတြက်ဴးေက်ာ္ထားျပီးတဲ့ သက္တမ္းငယ္ေသးတဲ့ ေတာေတြမ်ားတယ္.။ ဒါေပမယ့္ သဘာ၀အလွအပေတြကေတာ့ ခုထိရွိေနေသးတယ္..။ စမ္းေခ်ာင္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသလို ေရတံခြန္ေတြလည္း အမ်ားၾကီးပဲ..။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေခ်ာင္းထဲ လဲလဲက်တာလည္း အက်င့္တစ္ခုလိုကိုျဖစ္လို႔..။


ဒါက က်မတို႔ research လုပ္တာကို ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္က Visayas State University ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ရုပ္တုပါ..:) ဘာအဓိပၸာယ္လဲဆိ္ုတာေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး... ဒါေပမယ့္ ပံုကေတာ့ အဲလိုပါပဲ.. တကၠသိုလ္ပင္မေဆာင္ေရွ႕မွာ စိုက္ထားတာပါ..။ 

ေတာထဲသြားတဲ့လမ္းမွာ ဒီပင္လယ္ၾကီးရဲ႕ျမင္ကြင္းကို ေန႔တိုင္းျမင္ရသလို က်မကလည္း ေန႔တိုင္းဓါတ္ပံုရိုက္လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ခုထိမရိုးေသးဘူးလားလို႔ ေမးယူရတယ္။ 

တစ္ရက္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ သက္တန္႔ ၂ ခု ေတြ႔လို႔ ရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္..။ 

သရက္သီးေတြ ငွက္ေပ်ာသီးေတြ အရမ္းေပါတယ္..။ ရြာသူရြာသားေတြကို အင္တာဗ်ဴးတာလည္းပါေတာ့ တစ္ခုသေဘာက်တာက သူတို႔ English လို ေတာ္ေတာ္ေျပာႏိုင္ၾကတယ္.. ။ ေတာ္ေတာ္ေခါင္တဲ့ေနရာျဖစ္တာေတာင္ အသက္ၾကီးတဲ့လူၾကီးေတြကလဲြရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ စကားေျပာလို႔ရတယ္...။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြဆိုရင္ ဘာသာျပန္ငွားစရာမလိုခဲ့ဘူး..။

ဟိုမွာ အပူခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကီးနဲ႔ တစ္လေလာက္ေနလာခဲ့ျပီး ခုျပန္ေရာက္ေတာ့ အပူခ်ိန္က အႏႈတ္ေအာက္ေရာက္တဲ့အျပင္ ႏွင္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ထူထူကိုက်လို႔ ..။ ေနရတာ ျပန္ျပီး ေနသားမက်ေသးသလို ေန႔နဲ႔ည မွားေနတုန္းပဲရွိပါေသးတယ္..။ ဟုိမွာလုပ္လာတဲ့ results ေတြကို စာတမ္းျပန္ေရးဖို႔ ျပင္ေနလို႔ သိပ္မအားေသးေတာ့ အခုထိ blog ေတြမွာ စာေတြလိုက္မဖတ္ျဖစ္ေသးတဲ့အျပင္ အခုေရးတာေတာင္ အျမီးအေမာက္မတည့္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္.။ ပစ္ထားတာၾကာျပီမို႔ ျပန္ေရာက္တဲ့အေၾကာင္း ေရးခ်င္တာနဲ႔ ဒီလိုပဲ ခ်ေရးလိုက္တာမို႔ သည္းခံျပီးသာ ဖတ္ေပးၾကပါေနာ္ :D ဓါတ္ပံုေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးေပမယ့္ ေသခ်ာမေရြးျဖစ္ေသးတာနဲ႔ ေတြ႔ရာပဲ တင္လိုက္တာပါ..။ ေနာက္မွ အားခ်ိန္ရရင္ အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခ်ိဳ႕ေရးခ်င္ပါေသးတယ္ရွင္ ..။


 ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေျခအေနက ဒီလိုပဲ ႏွင္းဗြက္ထဲ ရုန္းေနရပါတယ္ ;( စက္ဘီးလဲ စီးမရ .. ႏွင္းေတာထဲျဖတ္ျပီး ေက်ာင္းကို လမ္းေလွ်ာက္သြားေနရတယ္..။

-----------------------------------------
အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..^^

Follow Us @soratemplates