Words for me ~~
Phyu Lwin
December 16, 2017
2 Comments
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ၂၀၁၇
ဆိုတဲ့ ခုနွစ္တစ္ခုဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ …။ အရင္ကေတာ့
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိုးဆိုရင္ တစ္ႏွစ္အတြင္းဘာေတြရခဲ့တယ္ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ review မ်ိုး
ေရးေလ့ရွိတတ္ၿပီး ႏွစ္သစ္အတြက္ resolutions ေတြ မွတ္တမ္းတင္ထားေလ့ရွိတတ္တယ္ …။ ဒီႏွစ္အတြက္ေတာ့
အဲလိုသီးသန့္ပို့စ္မေရးျဖစ္ေတာ့တာမို့ ေရာက္တတ္ရာရာ အေတြးတခ်ို့ပဲ စာစီကံုးျဖစ္ပါေတာ့မယ္
…။
တစ္ရက္က မေတြ့တာၾကာတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ့ေတြ့ေတာ့
ကိုယ့္ကို စာေတြေသခ်ာဆက္ေရးဖို့ အားေပးတယ္ ..။ အဲလုိပဲ ကိုယ္စာေရးေလ့ရွိတာကို သိတဲ့
အနည္းငယ္ေသာ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အလ်ဥ္းသင့္တိုင္း စာေတြေရးဖို့ တိုက္တြန္းေလ့ရွိတတ္ၾကျပန္တယ္
..။ သီခ်င္းဆုိတာ ဝါသနာပါတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးသလိုပဲ ..။ ျဖစ္ႏိုင္တယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာထက္
အဆုိေတာ္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့အိပ္မက္ကို အခုထိ မက္ေနဆဲပဲဆိုတာမ်ိုးေပါ့ ..။ စာေရးတာဝါသနာပါတဲ့ကိုယ့္မွာလည္း
စာေရးဆရာ အထူးသျဖင့္ ရသစာေတြေရးတဲ့ စာေရးဆရာမဘဝကို အခုထိ အိပ္မက္ေနဆဲပါပဲ …။ အခ်ိန္ကို
ေသခ်ာစီမံခန့္ခြဲနိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ကိုယ္ဟာ ေဒါက္တာဘြဲ့ရဖို့ (၃) ႏွစ္လံုးလံုး ကိုယ့္ရဲ့ဝါသနာေတြကို
စြန့္လြွတ္ၿပီး စာေတြၾကားထဲ နစ္ျမွုပ္ေနခဲ့ရတယ္ …။ ေလ်ွာက္မယ္လို့ ရည္ရြယ္ထားတဲ့လမ္းအတြက္
အဆံုးထိဆက္ေလ်ွာက္နိုင္ဖို့ရာ ကိုယ့္မွာ စြန့္လြွတ္ရတာေတြ အမ်ားသားရယ္ ..။ အဓိကက အခ်ိန္၊
ငယ္ရြယ္မွု၊ ဝါသနာ၊ လူမွုေရး စသျဖင့္ေပါ့ေလ…။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ၂၀၁၄ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွစခဲ့တဲ့
ကိုယ့္ရဲ့ခရီးတစ္ခုဟာ ၂၀၁၇ စက္တင္ဘာလကုန္မွာ အဆံုးသတ္သြားခဲ့ပါတယ္ …။ ၂၀၁၇ ေအာက္တိုဘာလဆန္းပိုင္းမွာ
ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ေရာက္တယ္ …။ စည္းစနစ္က်တဲ့ ၾကိုးစားတဲ့ ဖြံ့ျဖိုးတဲ့တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ
(၃) ႏွစ္ၾကာ ျဖတ္သန္းေနထိုင္ခဲ့တဲ့ကိုယ့္အတြက္ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေစာပိုင္းလေတြဟာ
ထံုးစံအတိုင္း ေနသားက်ဖို့ ၾကိုးစားေနရတဲ့ ကာလေတြေပါ့…။ အခုေတာ့ နည္းနည္းေနသားက်လာၿပီျဖစ္လို့
ပံုမွန္ဘဝမွာ ေနထိုင္ျဖတ္သန္းျဖစ္ပါေတာ့မယ္ …။
၂၀၁၇ ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ကိုယ့္အတြက္
ေကာင္းတာေတြမ်ားတယ္လို့ ေျပာလို့ရပါတယ္ …။ ေက်ာင္းျပီးလို့ ျမန္မာျပည္ျပန္လာတယ္ …။
၂၀၁၈ မွာ ကိုယ္ရည္ရြယ္ထားတာေတြျဖစ္လာဖို့ စိတ္ေရာ လူေရာ ျပင္ဆင္ဖို့ ၾကိုးစားေနတယ္
…။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ၂၀၁၈ ထဲမွာ ကိုယ့္အတြက္ မိသားစုဘဝဆိုတာကို ပိုင္ဆိုင္လာမယ္လို့
ေမ်ွာ္လင့္မိတယ္ ….။ ဘယ္သူမွ မတိုက္တြန္းၾကခင္ကတည္းက စာေတြ ေသခ်ာေရးဖို့ စိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္
….။ စာေတြအမ်ားၾကီးဖတ္ျဖစ္ဖို့လည္း ကိုယ္ရည္ရြယ္ထားတယ္ …။ စာေကာင္းေကာင္းေရးတတ္ဖို့ဆိုရင္ စု၊ တု၊ ျပု ဆိုတဲ့အဆင့္ (၃) ဆင့္ ရွိတယ္လို့ ေျပာၾကရာမွာ ငယ္ငယ္က စာဖတ္မနာခဲ့တဲ့ကိုယ့္အတြက္ စု နဲ့ တု မွာပဲ တဝဲလည္လည္ျဖစ္ေနၿပီး ျပုတဲ့အဆင့္ကို မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္ ...။ ဆရာမင္းလူစာအုပ္ေတြအဖတ္မ်ားတဲ့အခိုက္ေတြမွာ ဆရာ့ရဲ့ေရးဟန္ေတြနဲ့ ေျပာေနေလ့ရွိသလို ဆရာမခင္ႏွင္းယုစာအုပ္ေတြ ဖတ္ေနဆဲကာလမွာေတာ့ ဆရာမရဲ႕ စကားလံုးမ်ိုးေတြ သံုးျဖစ္ေနတယ္ ..။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပဳနို္င္တဲ့အဆင့္ ေရာက္ႏိုင္ေကာင္းရဲ့မဟုတ္လား...။ ပညာရပ္နဲ့ဆိုင္တဲ့ စာတမ္းေတြလည္း
အမ်ားၾကီးထပ္ထြက္ခ်င္ေသးတယ္ ….။ update မလုပ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ English
skills ကိုလည္း တိုးတက္ေအာင္ၾကိုးစားခ်င္တယ္ …။ ဟုိးေရွးေရွးကစာေတြပဲ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ကိုယ္က
ဒီေခတ္ English စာေတြနဲ့ပတ္သက္ရင္ သိပ္လိုက္မမီေတာ့ဘူး…။ သူမ်ားေတြ လွလွပပ ဖြဲ့နြဲ့ေရးတတ္တာကို
ကိုယ့္မယ္ သေဘာတက် ၾကည့္ေနမိရံု အားက်ေနမိရံုပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္ကို ၾကိုးစားခ်င္ပါတယ္
…။ သူမ်ားေတြ အခ်ိန္ကို အက်ိုးရွိရွိ စနစ္တက် စီမံခန့္ခြဲအသံုးခ်တာကိုၾကည့္ၿပီးလဲ ကိုယ့္မွာ
အားက်မဆံုးျဖစ္ေနတာပါပဲ …။ ေသခ်ာတာက ကိုယ္ အမ်ားႀကီးႀကိုးစားဖို့ လိုေသးတယ္ …။ တကယ္ေတာ့
လိုအပ္တာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ …။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာဆိုလည္း ဒီထက္ပိုအားထုတ္ဖို့ ၾကိုးစားရဦးမယ္
…။ ဆိုေတာ့ အႏွစ္ခ်ုပ္ရရင္ ၂၀၁၈ မွာ အဖက္ဖက္က ၾကိုးစားရမယ္ဆိုတဲ့ အသိ္ရယ္ တကယ္ၾကိုးစားမယ္ဆိုတဲ့
စိတ္တစ္ခုရယ္ ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါ ….။