Saturday 16 December 2017

Words for me ~~

December 16, 2017 2 Comments
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ၂၀၁၇ ဆိုတဲ့ ခုနွစ္တစ္ခုဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္ …။ အရင္ကေတာ့ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိုးဆိုရင္ တစ္ႏွစ္အတြင္းဘာေတြရခဲ့တယ္ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ review မ်ိုး ေရးေလ့ရွိတတ္ၿပီး ႏွစ္သစ္အတြက္ resolutions ေတြ မွတ္တမ္းတင္ထားေလ့ရွိတတ္တယ္ …။ ဒီႏွစ္အတြက္ေတာ့ အဲလိုသီးသန့္ပို့စ္မေရးျဖစ္ေတာ့တာမို့ ေရာက္တတ္ရာရာ အေတြးတခ်ို့ပဲ စာစီကံုးျဖစ္ပါေတာ့မယ္ …။

တစ္ရက္က မေတြ့တာၾကာတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ့ေတြ့ေတာ့ ကိုယ့္ကို စာေတြေသခ်ာဆက္ေရးဖို့ အားေပးတယ္ ..။ အဲလုိပဲ ကိုယ္စာေရးေလ့ရွိတာကို သိတဲ့ အနည္းငယ္ေသာ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အလ်ဥ္းသင့္တိုင္း စာေတြေရးဖို့ တိုက္တြန္းေလ့ရွိတတ္ၾကျပန္တယ္ ..။ သီခ်င္းဆုိတာ ဝါသနာပါတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးသလိုပဲ ..။ ျဖစ္ႏိုင္တယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာထက္ အဆုိေတာ္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့အိပ္မက္ကို အခုထိ မက္ေနဆဲပဲဆိုတာမ်ိုးေပါ့ ..။ စာေရးတာဝါသနာပါတဲ့ကိုယ့္မွာလည္း စာေရးဆရာ အထူးသျဖင့္ ရသစာေတြေရးတဲ့ စာေရးဆရာမဘဝကို အခုထိ အိပ္မက္ေနဆဲပါပဲ …။ အခ်ိန္ကို ေသခ်ာစီမံခန့္ခြဲနိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ကိုယ္ဟာ ေဒါက္တာဘြဲ့ရဖို့ (၃) ႏွစ္လံုးလံုး ကိုယ့္ရဲ့ဝါသနာေတြကို စြန့္လြွတ္ၿပီး စာေတြၾကားထဲ နစ္ျမွုပ္ေနခဲ့ရတယ္ …။ ေလ်ွာက္မယ္လို့ ရည္ရြယ္ထားတဲ့လမ္းအတြက္ အဆံုးထိဆက္ေလ်ွာက္နိုင္ဖို့ရာ ကိုယ့္မွာ စြန့္လြွတ္ရတာေတြ အမ်ားသားရယ္ ..။ အဓိကက အခ်ိန္၊ ငယ္ရြယ္မွု၊ ဝါသနာ၊ လူမွုေရး စသျဖင့္ေပါ့ေလ…။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ၂၀၁၄ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွစခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ခရီးတစ္ခုဟာ ၂၀၁၇ စက္တင္ဘာလကုန္မွာ အဆံုးသတ္သြားခဲ့ပါတယ္ …။ ၂၀၁၇ ေအာက္တိုဘာလဆန္းပိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ေရာက္တယ္ …။ စည္းစနစ္က်တဲ့ ၾကိုးစားတဲ့ ဖြံ့ျဖိုးတဲ့တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ (၃) ႏွစ္ၾကာ ျဖတ္သန္းေနထိုင္ခဲ့တဲ့ကိုယ့္အတြက္ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေစာပိုင္းလေတြဟာ ထံုးစံအတိုင္း ေနသားက်ဖို့ ၾကိုးစားေနရတဲ့ ကာလေတြေပါ့…။ အခုေတာ့ နည္းနည္းေနသားက်လာၿပီျဖစ္လို့ ပံုမွန္ဘဝမွာ ေနထိုင္ျဖတ္သန္းျဖစ္ပါေတာ့မယ္ …။



၂၀၁၇ ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းတာေတြမ်ားတယ္လို့ ေျပာလို့ရပါတယ္ …။ ေက်ာင္းျပီးလို့ ျမန္မာျပည္ျပန္လာတယ္ …။ ၂၀၁၈ မွာ ကိုယ္ရည္ရြယ္ထားတာေတြျဖစ္လာဖို့ စိတ္ေရာ လူေရာ ျပင္ဆင္ဖို့ ၾကိုးစားေနတယ္ …။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ၂၀၁၈ ထဲမွာ ကိုယ့္အတြက္ မိသားစုဘဝဆိုတာကို ပိုင္ဆိုင္လာမယ္လို့ ေမ်ွာ္လင့္မိတယ္ ….။ ဘယ္သူမွ မတိုက္တြန္းၾကခင္ကတည္းက စာေတြ ေသခ်ာေရးဖို့ စိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္ ….။ စာေတြအမ်ားၾကီးဖတ္ျဖစ္ဖို့လည္း ကိုယ္ရည္ရြယ္ထားတယ္ …။ စာေကာင္းေကာင္းေရးတတ္ဖို့ဆိုရင္ စု၊ တု၊ ျပု ဆိုတဲ့အဆင့္ (၃) ဆင့္ ရွိတယ္လို့ ေျပာၾကရာမွာ ငယ္ငယ္က စာဖတ္မနာခဲ့တဲ့ကိုယ့္အတြက္ စု နဲ့ တု မွာပဲ တဝဲလည္လည္ျဖစ္ေနၿပီး ျပုတဲ့အဆင့္ကို မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္ ...။ ဆရာမင္းလူစာအုပ္ေတြအဖတ္မ်ားတဲ့အခိုက္ေတြမွာ ဆရာ့ရဲ့ေရးဟန္ေတြနဲ့ ေျပာေနေလ့ရွိသလို ဆရာမခင္ႏွင္းယုစာအုပ္ေတြ ဖတ္ေနဆဲကာလမွာေတာ့ ဆရာမရဲ႕ စကားလံုးမ်ိုးေတြ သံုးျဖစ္ေနတယ္ ..။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပဳနို္င္တဲ့အဆင့္ ေရာက္ႏိုင္ေကာင္းရဲ့မဟုတ္လား...။ ပညာရပ္နဲ့ဆိုင္တဲ့ စာတမ္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးထပ္ထြက္ခ်င္ေသးတယ္ ….။ update မလုပ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ English skills ကိုလည္း တိုးတက္ေအာင္ၾကိုးစားခ်င္တယ္ …။ ဟုိးေရွးေရွးကစာေတြပဲ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ကိုယ္က ဒီေခတ္ English စာေတြနဲ့ပတ္သက္ရင္ သိပ္လိုက္မမီေတာ့ဘူး…။ သူမ်ားေတြ လွလွပပ ဖြဲ့နြဲ့ေရးတတ္တာကို ကိုယ့္မယ္ သေဘာတက် ၾကည့္ေနမိရံု အားက်ေနမိရံုပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္ကို ၾကိုးစားခ်င္ပါတယ္ …။ သူမ်ားေတြ အခ်ိန္ကို အက်ိုးရွိရွိ စနစ္တက် စီမံခန့္ခြဲအသံုးခ်တာကိုၾကည့္ၿပီးလဲ ကိုယ့္မွာ အားက်မဆံုးျဖစ္ေနတာပါပဲ …။ ေသခ်ာတာက ကိုယ္ အမ်ားႀကီးႀကိုးစားဖို့ လိုေသးတယ္ …။ တကယ္ေတာ့ လိုအပ္တာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ …။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာဆိုလည္း ဒီထက္ပိုအားထုတ္ဖို့ ၾကိုးစားရဦးမယ္ …။ ဆိုေတာ့ အႏွစ္ခ်ုပ္ရရင္ ၂၀၁၈ မွာ အဖက္ဖက္က ၾကိုးစားရမယ္ဆိုတဲ့ အသိ္ရယ္ တကယ္ၾကိုးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခုရယ္ ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းပါ ….။

Sunday 19 November 2017

ငွက္ကေလး ~~~

November 19, 2017 1 Comments

အခုတေလာ စာေတြ ျပန္ဖတ္ျဖစ္ေနရာက ဆရာမင္းလူရဲဲ႕ စာအုပ္ေတြ အားလံုးဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိုးစားေနပါတယ္ ..။ ဆရာ့စာအုပ္ေတြက ဟုိးအရင္ကတည္းက ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာေတြရွိသလို မဖတ္ျဖစ္ဘဲ က်န္ေနတဲ့စာအုပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးတာ ေတြ့မိတယ္ ..။ တစ္ရက္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မဖတ္ျဖစ္ေသးတဲ့ စာအုပ္ကေလး တစ္အုပ္ကိုဖတ္မိတယ္ ..။ ကိုယ္ကသာ မဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ စာအုပ္က ၂၀၁၁ မွာ စတုတၳအၾကိမ္ ျပန္ထုတ္ျပီးေနၿပီ..။ စာအုပ္အမည္က ငွက္ကေလး တဲ့…။ အဲဒီလံုးခ်င္း၀တၳုေလးကို ဆရာက ပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ၁၉၈၁ ခုနွစ္မွာ ထုတ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြေတာင္ မေမြးေသးတဲ့ ကာလက စာအုပ္ကေလးေပါ့..။

စာအုပ္ကေလးက စဖတ္ကတည္းက လက္ထဲက မခ်ခ်င္ဘဲ တစ္ထိုင္တည္းၿပီးေအာင္ ဖတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ကိုယ့္စိတ္ကို စြဲေဆာင္ထားနိုင္ခဲ့တယ္ ..။ ဒါေပမယ့္လည္း အလုပ္ကတစ္ဖက္၊ အိမ္အလုပ္ေတြကတစ္ဖက္နဲ့မို့ ဖတ္လိုက္ ရပ္လိုက္နဲ့ပဲ ဖတ္ေနရာက အခုေတာ့ ၿပီးသြားပါၿပီ ..။ ျမန္မာစာနဲ႔ အလွမ္းေဝးေနတာၾကာေတာ့ ရသအမည္ေတြကို ေသခ်ာမေျပာတတ္ေတာ့ေပမယ့္ ဒီစာအုပ္ကေလးက ရသေတြ အမ်ားႀကီးေပးနိုင္တယ္..။ အထူးသျဖင့္ ၾကည္ႏူးတဲ့ရသ၊ သနားဂရုဏာသက္တဲ့ရသေတြ ခံစားရတယ္ရယ္ …။ စာအုပ္ကေလးကို မဖတ္ျဖစ္ေသးတဲ့သူေတြ ဒီ review ကို ဖတ္မိရင္ ၾကိုၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..။ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းေလး နည္းနည္းပါေအာင္ ေျပာမိမွာမလို့ပါ..။

ဇာတ္လမ္းက အိမ္ေထာင္ေရးပညာေပးဇာတ္လမ္းေလးလို့ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္တယ္ ..။ ဒါေပမယ့္ တမူထူးျခားတာက အိမ္ေထာင္တစ္ခုက သားေလးျဖစ္တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ေရးဖြဲ့ထားေတာ့ အျခားဇာတ္လမ္းေတြနဲ့ မတူဘဲ ထူးျခားေနခဲ့တယ္ …။ ခ်စ္စရာေကာင္းတာက ေကာင္ေလးက သူ႕ဦးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်င့္ကို တုၿပီးေတာ့ သူ့ကိုယ္သူ ကိုယ္လို့ သံုးႏွဳန္းတာေလးက ကေလးသဘာဝမွာ ထူးျခားၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေနတယ္ ..။ ဇာတ္လမ္းကို ၿပီးတဲ့အထိ ဖတ္ခ်င္ေအာင္ စြဲေဆာင္ထားနုိင္တဲ့အခ်က္က အဲဒီအိမ္ေထာင္ေရးရဲ႕ အဆင္မေျပတဲ့အေၾကာင္းကို ဇာတ္လမ္းေနာက္ဆံုးမွ သိရတာမလို့ပါ ..။ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပဘူးဆိုေပမယ့္ သမားရိုးက်ဇာတ္လမ္းေတြလို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေဖာက္ျပန္တာမ်ိုးမဟုတ္ဘဲ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ …။ အဆင္မေျပတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေျမစာပင္ျဖစ္ရရွာတဲ့ သားသမီးေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ အပီအျပင္ ေရးဖြဲ႕ထားပါတယ္ …။ ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့မိသားစုဘဝမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ေရာ က်န္းမာေပ်ာ္ရြွင္ေနတဲ့ ကေလးေလးေတြျဖစ္တတ္ေပမယ့္ ကိုယ္ေတြမသိတဲ့ဘဝေတြမွာ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပမွုေၾကာင့္ စိတ္ေသာက ခံစားေနရတဲ့ ေျမစာပင္ကေလးေတြလည္း ရွိေနေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးလဲ ျဖစ္ပါတယ္ ….။


အိမ္ေထာင္တစ္ခု ထူေထာင္တဲ့အခါမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝအေျခအေနခ်င္း ကြာျခားရင္ ညွိဖို့ခက္ခဲတဲ့အေၾကာင္းကို ျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းလဲ ျဖစ္ပါတယ္ ..။ မတူညီတဲ့ သူစိမ္းနွစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုအျဖစ္ ေပါင္းစည္းၾကတဲ့အခါ ေနာက္ခံအေျခအေနခ်င္း တူညီေနခဲ့ရင္ နားလည္မွုရဖို့ လြယ္ကူေကာင္းလြယ္ကူေပမယ့္ မတူညီတဲ့ဘဝႏွစ္ခုက လူႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းစည္းမိရင္ေတာ့ နားလည္မွုဆိုတာ တည္ေဆာက္ဖို့ အင္မတန္ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ …။ တစ္ဖက္က ဘာမွအေရးမၾကီးဘူးလို့ ထင္တဲ့ကိစၥတစ္ခုကို အျခားတစ္ဖက္က အသက္တမ်ွအေရးၾကီးတယ္လို့ ထင္တတ္ၾကတဲ့ အခိုက္အတန့္ေတြကို အဲလို မတူညီတဲ့သူေတြ ၾကံဳၾကရပါတယ္ …။ အထူးသျဖင့္ ခ်မ္းသာျပည့္စံုတဲ့ဘဝမွာ ေနလာတဲ့သူက ေငြကို ႏွေျမာစရာရယ္၊ တပ္မက္စရာရယ္လို့ မထင္ေပမယ့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ဘဝက လာသူအေနနဲ့ဆိုရင္ ေငြဆိုတာ ရွားပါးတဲ့အရာ၊ တန္ဖိုးထားစရာ လို့ ထင္မွတ္ေကာင္းထင္မွတ္ေနတာမ်ုိးလည္း ျဖစ္တတ္ၾကမွာပါ ..။ အျခားဥပမာေတြလည္း ေလာကမွာ အမ်ားၾကီးရွိတတ္ပါေသးတယ္ …။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ထူေထာင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ့ တန္ရာတန္ရာကိုပဲ ယူၾကဖို့ ေရွးစကားေတြက ဆိုတတ္ၾကတယ္မဟုတ္လား…။ တန္ရာတန္ရာဆိုတာက ကိုယ္နဲ့ ဘဝအေျခအေန၊ အဆင့္အတန္း၊ ပညာခ်င္း ပနံသင့္တဲ့သူမ်ိုးကိုသာ ေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာတတ္ၾကတာပါ …။ အဲလိုဆိုမွသာ တစ္ဘဝတာခရီးကို လက္တြဲသြားၾကမယ့္ သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္အေနနဲ့ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးနားလည္မွုကို လြယ္ကူစြာ ရႏိုင္မွာပါ …။ ဒီစာအုပ္ကေလးက ေပးခ်င္တဲ့ အဓိက message ကေတာ့ အဲဒါပါပဲ ...။ ဆရာ့ရဲ႕ ရသေျမာက္ေအာင္ သရုပ္ေဖာ္ေရးသားႏိုင္မွုေၾကာင့္ ဖတ္ၿပီးသြားတဲ့အထိ သတိတရရွိေနတဲ့ စာအုပ္ေကာင္းေလးတစ္အုပ္မလို့ အားလံုးကို ျပန္မ်ွေဝျဖစ္တာပါရွင့္ 😊😊

Saturday 16 September 2017

Ushiku Daibutsu +++

September 16, 2017 0 Comments
အားလံုး မဂၤလာပါေနာ္ ..။
ဒီေန့ေတာ့ ဘုရားဖူးတဲ့အေတြ့အၾကံဳေလးတစ္ခုကို share ခ်င္ပါတယ္ ..။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လ ေနာက္ဆံုးပတ္ထဲမွာ တိုက်ိုကို သြားလည္ျဖစ္တယ္ ..။ အလုပ္နဲ့ဆိုေတာ့ လည္တာက နည္းနည္းရယ္ပါ ..။ Korea town ရယ္ Ushiku ဘုရားရယ္ပဲ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္..။ ျမန္မာေတြၾကားထဲ နာမည္ၾကီးတဲ့ Kamakura Buddha ကေတာ့ အရင္တစ္ေခါက္ကေရာက္ၿပီးသားမို့ ဒီတစ္ခါ သြားမဖူးေတာ့တာပါ ..။



Korea town ေရာက္တာနဲ့ ကိုရီးယားဆိုင္မွာ အရင္ဆံုး စားျဖစ္တယ္ ..။ က်ိုတိုမွာဆိုရင္ Korea products  ေတြ အထူးသျဖင့္ skincare products ေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္ဆိုတာမရွိေတာ့ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ နာမည္ၾကီးတဲ့ Facial masks ေတြ ဝယ္ျဖစ္တယ္.။ အျခားပစၥည္းေတြေတာ့ သိပ္မဝယ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္ကထုတ္တာေတြပဲ သံုးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ ..။


 တိုက်ိုမွာေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ရထားနဲ့ပဲ သြားၾကပါတယ္ ..။ ရထားအားလံုးလိုလိုရဲ့ ခရီးစဥ္ေတြအားလံုးကို Google map ထဲမွာ ရွာလို့ရတာေၾကာင့္ အင္တာနက္သာရွိမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဘာသာသြားလို့လာလို့ အဆင္ေျပပါတယ္ ..။ မ်က္စိလည္စရာရယ္လုိ့ မရွိပါဘူး...။ အင္တာနက္သာမပါရင္ေတာ့ ရြာလည္ေနမွာ ေသခ်ာတယ္ ..။

ေနာက္ရက္မွာေတာ့ တိုက်ိုကေန တစ္နာရီခြဲေလာက္သြားရတဲ့ Ushiku ဘုရားကို သြားဖူးပါတယ္..။ အဲဒီကိုသြားဖို့ဆိုရင္ Ushiku station အထိကို ရထားစီးသြားရၿပီး အဲဒီဘူတာကေနမွ ဘုရားကို ဘတ္စ္ကားရွိပါတယ္ ..။ ဘုရားအေရွ့ထိေရာက္ေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္ ...။



 Ushiku ဘုရားက ရပ္ေတာ္မူဘုရားျဖစ္ၿပီး ညဏ္ေတာ္အျမင့္က ၁၂၀ မီတာရွိၿပီး ကမၻာ့ညဏ္ေတာ္အျမင့္ဆံုး ရပ္ေတာ္မူဘုရား ၃ ဆူထဲမွာ ပါပါတယ္..။ ဘုရားအတြင္းထဲမွာ elevator နဲ့ တက္လို့ရၿပီး ေလ့လာလို့ရပါတယ္ ..။ ဘုရားရုပ္ထုေတာ္က ၁၉၉၃ ခုနွစ္မွာ ထုလုပ္တည္ထားတာမို့ သက္တမ္းေတာ့ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး..။ တိုက်ိုကေန သြားရတာ နည္းနည္းေဝးတာေၾကာင့္လည္း ျမန္မာဘုရားဖူးေတြ သိပ္မသြားၾကတာျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္..။ ဘုရားဆီမေရာက္ခင္မွာ Outlet mall တစ္ခုရွိတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ေစ်းဝယ္ရင္း ဘုရားဖူးရင္း သြားၾကပါတယ္..။

 ဘုရားပရဝုဏ္ထဲမွာ ပန္းေတြမ်ိုးစံုစိုက္ပ်ိုးထားတာေၾကာင့္ ျမင္ကြင္း စိမ္းစိုေနတာမို့ သဘာဝအလွကိုၾကိုက္တဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ ေက်နပ္စရာပါ ..။ အလွအပေတြမွာဆိုရင္ က်မက လူေတြျပုျပင္ဖန္တီးထားတာထက္ကို သဘာဝအလွမ်ိုးေတြကို ပိုခ်စ္တတ္သူမို့ပါ ..။ ပန္းေတြက ရာသီအလိုက္ေျပာင္းစိုက္ၾကပါတယ္ ..။ က်မသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လာဗင္ဒါပန္းတခ်ို့လည္း နည္းနည္းစိုက္ထားတာေတြ့ရတယ္ ..။





ဘုရားပရဝုဏ္ထဲမွာ ပန္းခင္းေလးေတြအျပင္ စိမ္းစိုလန္းဆန္းေနတဲ့ ေတာအုပ္ကေလးေတြ လမ္းကေလးေတြနဲ့ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းသလို ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို့လည္း အင္မတန္ေကာင္းလွပါတယ္ ..။ ျမင္ေနက် ျမင္ကြင္းေတြနဲ့ မတူတဲ့ သဘာဝဆန္တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိုးကို ရရွိမွာမို့ က်မကေတာ့ တိုက်ိုကိုလည္မယ့္သူေတြကို သြားဖူးၾကဖို့ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ ..။







အားလံုးပဲ လာလည္ၾကတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ .။ ဒီတေလာမွာ လည္ပတ္တာေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ ေရးစရာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ ..။ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေရးသြားမယ္ေနာ္ ..

💕💕💕💕💕

Follow Us @soratemplates