Sunday 30 September 2012

အႏိုင္လည္းမယူ ... အရႈံးလည္းမေပး ~~~

September 30, 2012 3 Comments
လူျဖစ္လာရင္ေတာ့ လူေတြၾကားထဲမွာေနတယ္... လူေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ေတြ႔ရတယ္ .. ေျပာဆိုဆက္ဆံရတယ္ ..။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆိုသလို.... ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းတဲ့သူရွိသလို .. ဆိုးတဲ့သူရွိတယ္...။ ကိုယ့္ကို ခ်စ္သူရွိသလို .. မုန္းသူလည္းရွိမွာပါပဲ .....။ ခ်ီးက်ဴးတတ္သူေတြရွိသလို ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္တတ္တဲ့သူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ရတတ္တာပါပဲ ....။ ကူညီေျဖရွင္းေပးတတ္သူေတြ ရွိသလို ... ျပႆနာျဖစ္ေစတဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔လည္း ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ ....။

က်မဖတ္ဖူးတဲ့ ....စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက သေဘာက်မိတဲ့ စာစုေလးေတြကို ေ၀မွ်ခ်င္ပါတယ္......။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ဖတ္ဖူးျပီးျဖစ္မွာပါ ... ။

++++++++++++++++++++++++++++++++
 တခ်ိဳ႕လူေတြက်ေတာ့လည္း သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ လံုျခံဳမႈမရွိတာေၾကာင့္ အႏိုင္ရမွၾကိဳက္တယ္၊ အႏိုင္ရမွ ေနသာထိုင္သာရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေရာက္ေလရာမွာ ေတြ႔ရာလူကို အႏိုင္ယူဖို႔ပဲၾကိဳးစားတယ္.။ အဲဒီလိုလူေတြဟာ သူမ်ားကို အထက္စီးကေန ေျပာရမွ ဆက္ဆံရမွ သူ႔ကိုယ္သူ သိပ္ဟုတ္တယ္လို႔ ထင္တယ္..။ အမွန္ေတာ့ သူဟာ " ငါ့ကို လူေတြ အထင္မၾကီးဘူး" လို႔ၾကိတ္ျပီးေတာ့ ေတြးေနတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကို သူမ်ားေတြေၾကာက္တာကို လိုခ်င္တယ္ ..။ လူတိုင္းကို ႏိုင္ရမွ ေက်နပ္တယ္..။ ျပႆနာတစ္ခုၾကံဳလာရင္ သူကပဲ အႏိုင္ရမွ ...။ သေဘာထားအယူအဆ မတူတာေတြ႔ရင္ သူ႔အယူအဆကို မွားမွားမွန္မွန္ ေခါင္းညိတ္မွၾကိဳက္တယ္..။ သူဟာ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံေရးအားလံုးကို လႊမ္းမိုးမႈ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈအေနနဲ႔ပဲ ျမင္ေတာ့တယ္ ....။

ဒါေပမယ့္ ေရရွည္မွာ လူေတြအေပၚ  ရန္လိုမုန္းထားတဲ့စိတ္ရွိျပီး ျပႆနာျဖစ္တိုင္း သူကခ်ည္းပဲ အႏိုင္ရခ်င္ေနလို႔ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အႏိုင္ယူတဲ့လူဟာ ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပဘူး ..။ သူ႔ကို လူေတြကေရွာင္ခ်င္လာလိမ့္မယ္ ..။ သူ႔အနားမွာရွိတဲ့သူေတြကလည္း ..သူေျပာသမွ်ေခါင္းညိတ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ...။ အဲဒီလိုဆိုရင္ သူဟာ ပိုျပီးရင့္က်က္တဲ့ ပိုျပီးေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရး အေလ့အက်င့္ကို မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ..။
ငါသူ႔ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ရမယ္..။ ငါသူ႔ကို ႏိုင္ထားရမယ္၊ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရမယ္လို႔ပဲ ျမင္ေနေတာ့တယ္..။ သူတစ္ပါးအတြက္ လံုး၀ထည့္မစဥ္းစားဘဲ .. အေလးမထားပဲ ကိုယ္ရခ်င္တာရဖို႔ပဲ တစ္ဖက္သတ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ အတၱစဲြၾကီးၾကီးနဲ႔ လုပ္ေလ့ရွိတယ္..။ အႏိုင္ရမွ ေနသာထုိင္သာရွိတဲ့သူဟာ အတြင္းစိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ့ညံ့တဲ့သူပဲ .... စိတ္ဓါတ္အင္အား ၾကီးမားတဲ့သူဟာ သူမ်ားကို အႏိုင္မက်င့္ဘူး ....။

သူတို႔ရဲ႕ ျပဳမူပံုကိုၾကည့္ရင္ ... ဆက္ဆံေရးတိုင္းဟာ ကိုယ္က အႏိုင္ရဖို႔ဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္...။ အဲဒီလိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔ဟာ သူတို႔နဲ႔ဆက္ဆံရတဲ့ သူေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာ စိတ္မခ်မ္းသာမႈဆိုတဲ့ လႈိင္းဂယက္ေတြကို က်န္ေစခဲ့တယ္..။ တစ္ဖက္သားဟာ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ျပီး စိတ္ပ်က္တယ္..၊ စိတ္ညစ္တယ္...။

အခက္အခဲျပႆနာၾကံဳတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ဘက္သူ႔ဘက္ႏွစ္ဖက္မွ်ျပီးေတာ့ ၾကည့္တတ္မွ ျပႆနာေျပလည္မယ္ ...။ ကိုယ့္ဘက္ခ်ည္းသက္သက္ တစ္ဖက္သတ္ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘက္က တစ္လက္မမွ ေလွ်ာ့မေပးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ ျပႆနာဟာ ပိုျပီး ၾကီးထြားလာဖို႔ပဲ ရွိေတာ့ပါတယ္..။

ေနာက္လူအမ်ိဳးအစားတစ္မ်ိဳးကေတာ့ ...အျမဲတမ္းအရံႈးေပးလိုက္မယ္ ..။ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ျပီး အၾကိတ္အနယ္ေျပာရေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာဘူး..။ အဲဒီလိုအရႈံးေပးလိုက္တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ႕အျမင္ ကိုယ့္ရဲ႕ရႈေထာင့္ကို ေဖာ္ျပခြင့္မရေတာ့ဘူး ..။ အျမဲတမ္းအရံႈးေပးေနရေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ေလးစားမႈမရွိေတာ့ဘူး... ဒါလည္း ဆံုးရႈံးမႈတစ္ခုပါပဲ..။
 
သူတစ္ပါး အႏိုင္ယူတာကို ခံေလ့ရွိတဲ့သူ ... ကိုယ့္အျမင္ကို ထုတ္ေဖာ္ညွိႏႈိုင္းေျပာဆိုျခင္းမရွိသူဟာ သူ႔ကိုယ္သူေလးစားမႈက်သြားတယ္...။  ဒါဟာအင္မတန္ၾကီးမားတဲ့ ဆံုးရႈံးမႈပဲ..။ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြအေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း " ၾကည့္ .. ဟိုတစ္ေယာက္က သူ႔ကို မတရားအႏိုင္က်င့္ေနတာကို သူကေတာ့ ေခါင္းငံု႔ခံေနတယ္..၊ အလိုက္တာ ညံ့လိုက္တာ.. သနားစရာသတၱ၀ါေလး " လို႔ျမင္သြားႏိုင္ျပီး ကိုယ့္အေပၚကို ေလးစားမႈေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြဟာ အသိအမွတ္ျပဳမခံရဘူး.. ေဖာ္ျပခြင့္မရွိေတာ့ဘူး .. အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ မအီမလည္ၾကီး ျဖစ္က်န္ရစ္ေနခဲ့တတ္တယ္..။
အျမဲတမ္းအရံႈးေပးတတ္တဲ့သူဟာ ၾကာလို႔ရွိရင္ သိမ္ငယ္တဲ့စိတ္ (inferiority feeling) ျဖစ္လာတယ္..။ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာကိုပဲ မ်က္ႏွာငယ္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္..။ အျမဲတမ္းလိုလို အျငင္းမပြားပဲ ျငိမ္ခံေနေလ့ရွိေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လက္ေအာက္ငယ္သားေတြေတာင္ ေလးစားမႈမရွိပဲ အႏုိင္ယူတာမ်ိဳးေတြ ၾကံဳလာရတတ္တယ္...။ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းကလဲ အေလွ်ာ့ေပးမွန္းသိေတာ့ အႏုိုင္က်င့္မယ္.. အႏုိင္ယူတာမ်ိဳးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္..။

---------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒါေတြကေတာ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္ေရာက္ေနတဲ့သူမ်ိဳးေတြကို ေရးထားတဲ့သေဘာပါ..။ လူလူခ်င္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ့ေနရမွာ... သူ႕ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ႏွစ္ဖက္မွ်ၾကည့္ျပီး.... လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံမယ္.. နားလည္မႈေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေရရွည္တည္တံ့တဲ့ မိတ္ေဆြေတြျဖစ္လာမွာပါ ..။ 
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာျမိဳင္ေတာရ) ရဲ႕စာအုပ္ေတြျပန္ဖတ္ရင္း ဒီအေၾကာင္းအရာေလးေတြကို သေဘာက်မိလို႔ .... ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း ဒီတစ္ေလာဘာစာမွ မေရးျဖစ္တာမို႔ ျပန္လည္ေ၀မွ်ျခင္းျဖစ္ပါတယ္..။ 



Ref: သတိနဲ႔ေျပာပါ၊ ေဒါသကိုနားလည္ပါ၊ အလုပ္တြင္ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္း (ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက)

Saturday 22 September 2012

Everytime ..♫ ♪ ♥

September 22, 2012 14 Comments



ေဆာင္းဦးေတာင္ ေရာက္လာျပီ ေကာင္မေလးရဲ႕ … သစ္ပင္ေတြလည္း နင္ခ်စ္တဲ့အစိမ္းေရာင္ေတြ မဟုတ္ေတာ့ပဲ …. အရြက္ေတြက အေရာင္စံုေနၾကျပီေလ …
ေရာင္စံုရြက္ေၾကြေတြၾကဲထားတဲ့လမ္းထက္.. တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္ရင္း …. မင္းေျပာဖူးတဲ့စကားတစ္ခ်ိဳ႕ျပန္ၾကားေယာင္လို႔ ….. "က်မက မိုးရာသီကိုခ်စ္တယ္ေလ …မိုးစက္ေတြ ထိေတြ႕ေနတဲ့ သစ္ရြက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကို ျမင္ရတာေလာက္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဳး ရွိႏိုင္ပါဦးမလား..." 
မိုးစက္ေတြေအာက္မွာ ထီးမပါပဲ ေျပးလႊားလမ္းေလွ်ာက္တတ္ျပီး ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြကုိမခ်စ္တတ္ပဲ သစ္ပင္စိမ္းစိမ္း သစ္ရြက္စိမ္းစိမ္းေတြကို ေငးၾကည့္သေဘာက်ေနတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ … ။ ဘာလို႔ မိုးေရထဲမွာ ထီးမေဆာင္းခ်င္ရတာလဲလို႔ေမးတိုင္း … အဲဒါဆို ေကာင္းကင္ၾကီးန႔ဲ ပိုေ၀းကြာသြားမွာေပါ့လို႔ျပန္ေျဖတတ္တဲ့ သူမ …။

"တျခားအရာေတြထက္စာရင္ တိမ္ေတြက ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႔ အနီးဆံုးမွာရွိတယ္… ။ သူတို႔ရြာခ်လိုက္တဲ့ မိုးေရေတြက လူသားေတြ သစ္ပင္ေတြအတြက္ အလွမ္းကြာလြန္းတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႔ဆံုႏိုင္ဖို႔ လက္ကမ္းတာနဲ႔ တူတယ္ေလ …။ အဲဒါကို ၾကားထဲမွာတစ္ခုခုတားဆီးလိုက္ရင္ ေကာင္းကင္ကို ထိေတြ႔ခြင့္ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…။ ေနပူလဲ ထီးမေဆာင္းခ်င္ဘူး..။ မိုးရြာလဲ ထီးမေဆာင္းခ်င္ဘူး ..။ ေကာင္းကင္က်ယ္ၾကီးန႔ဲေ၀းကြာသြားသလို ခံစားရတယ္" လို႔ ျပန္ေျပာတတ္တဲ့သူမ အတြက္ … သူကေတာ့ အေရာင္အေသြးစံု ထီးလွလွေလးမ်ားကို အျမဲလိုလို လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးျဖစ္ခဲ့ပါသည္ …။



ငါမင္းကို အရိပ္မိုးေပးႏိုင္ဖို႔ အေတာင္အလက္ေတြ မစံုေသးဘူးေလ… အဲဒါေၾကာင့္ ေနသာတဲ့ေန႔ေတြမွာ မင္းလမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေနေရာင္ကေနကာေပးဖို႔ .. မိုးရြာထဲကို မင္းေျပးလႊားသြားရင္ မိုးစက္ေတြ မထိမွန္ဖို႔ …. ကိုယ္လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ ထီးေလးေတြ အျမဲေဆာင္းေစခ်င္တယ္လို႔ ကိုယ္ေျပာတိုင္း တိုးလ်လ်ရယ္တတ္တဲ့ မင္းသြင္ျပင္ေတြ …။ Forget me not လို႔ေခၚတဲ့ ၾကည္ျပာပန္းေလးေတြကို ခ်စ္တတ္တဲ့မင္းအတြက္ ၾကည္ျပာပန္းပြင့္ႏုတ္ႏုတ္ေလးေတြ ေရးျခယ္ထားတဲ့ ထီးလွလွေလးေတြကို မင္းအတြက္ တကူုးတက ကိုယ္လက္ေဆာင္၀ယ္လာေပးတိုင္း အမွတ္တရအလွထားတဲ့အရုပ္တစ္ခုလို ပန္းပြင့္ေလးေတြ အေရာင္ပ်က္သြားမွာစိုးရိမ္လို႔ ဒီအတိုင္းပဲ သိမ္းထားမယ္ေနာ္ လို႔ ျပန္ေျပာတတ္တဲ့ စကားသံေတြ ….။ မင္းကို တစ္ဘ၀လံုး ေစာင့္ေရွာက္သြားခ်င္တာ.. ေနပူပူ ..မိုးရြာရြာ.. ဘာအခက္အခဲပဲရွိရွိ ..မင္းေရွ႕ကေန ရင္ဆိုင္ေပးခ်င္တယ္..။ ငါ့ရင္ခြင္မွာ တစ္သက္လံုး ခုိလႈံေစျပီး ဘာအႏၱရာယ္မွ မေတြ႔ေအာင္ အရိပ္မိုးေပးထားခ်င္တာ…။ အဲဒီဘ၀ေရာက္ေအာင္ ကိုယ္ၾကိဳးစားေနတဲ့ ဒီကာလေတြမွာေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ေ၀းေနတဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ့္ကိုယ္စား ဒီထီးေလးေတြက မင္းကို ေနဒဏ္ မိုးဒဏ္ကေန ကာကြယ္ေပးထားေစခ်င္တယ္ေလ …။ 

ကိုယ္သိေနတယ္ ေကာင္မေလးရဲ႕ …။ ကိုယ္၀ယ္ေပးထားခဲ့တဲ့ ထီးလွလွေလးေတြကို ေဟာင္းသြားတဲ့အထိ လႊင့္မပစ္ရက္ပဲ မင္းသိမ္းထားတတ္တာေတြ ….။ ထီးဆိုတာ စေနနာမ္ေလ.. စေနနာမ္ထြက္သြားတာက ေကာင္းတာေပါ့လို႔ေျပာျပီး မင္းရဲ႕ ထီးအေဟာင္းေတြကို လႊင့္ပစ္ဖို႔ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ မင္းအေမနဲ႔ မင္းနဲ႔ အျမဲတမ္း စကားႏိုင္လုရတာေတြ …..။ မေကာင္းေတာ့တာေတာ့ လႊင့္ပစ္လိုက္ပါ.. ကုိယ္အျမဲတမ္း လက္ေဆာင္၀ယ္ပို႔ေပးးေနတာပဲလို႔ ၾကားကေနကူေျပာေပးတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို " ရွင္နဲ႔ေ၀းေနတဲ့ ကာလေတြမွာ သူတို႔နဲ႔ပဲ က်မအရင္းႏွီးဆံုးျဖစ္ခဲ့ရတာေလ..... ရွင္ေဘးနားမွာ မရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြတိုင္း ဒီထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို ေဆာင္းျပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္ က်မဘ၀က အထီးက်န္တယ္လို႔ မခံစားရေတာ့ဘူး..။ က်မရဲ႕ ရဲေဖာ္ရဲဖက္လိုျဖစ္ေနတဲ့ ဒီသက္မဲ့ပစၥည္းေလးေတြကို လက္ေတြ႕မွာ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး စြန္႔ပစ္လိုက္ရင္ က်မက ကိုယ္က်ိဳးကိုပဲၾကည့္တတ္တဲ့ အတၱသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားမွာေပါ့ …။ သူတို႔ဘယ္ဘ၀ပဲေရာက္ေရာက္.. က်မနဲ႔အနီးဆံုးမွာ အျမဲသိမ္းထားမယ္" လို႔ ဖုန္းဆက္တိုင္း ေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕အသံေလးေတြ ….။ ကေလးမဆန္သင့္ေတာ့ဘူးေကာင္မေလးရဲ႕..မင္းအသက္က မငယ္ေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ္အၾကံေပးတိုင္း …. "က်မလူၾကီးဆန္ေနပါျပီ.. ရွင္ကအေ၀းမွာဆိုေတာ့ ဘယ္သိႏိုင္မလဲ … ရွင္နဲ႔စကားေျပာရင္ ရင့္က်က္ဖို႔ေတာ့ ၾကိဳးစားလို႔မရေသးဘူး" လို႔ ေျပာတတ္တဲ့ စကားသံေတြကို ျပန္ၾကားေယာင္လာမိတယ္….။


မင္းေဘးနားမွာ ငါမပါပဲ ဘ၀ခရီးရွည္ၾကီးကို တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္ဖို႔ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး ေကာင္မေလးရဲ႕ … ။ တစ္ေျမထဲမွာ တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာေနစဥ္တုန္းက .. ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္တဲြျပီး ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့အတိုင္း… အခ်စ္ေတြ ခိုင္ျမဲခဲ့စဥ္တုန္းကအတိုင္း ငါ့ဘက္ကို အျမဲတမ္းငဲ့ၾကည့္ျပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံံ့လက္လွမ္းလိုက္ရံုပါပဲ….။ မင္းလက္ကေလးေတြကို ကိုယ္မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားမွာပါ …။ "အခုလိုေ၀းေနတုန္း သူစိမ္းေတြလိုပဲေနာ္… ရွင္အလုပ္ပ်က္မွာစိုးလို႔ ရွင္စာၾကည့္ပ်က္မွာစိုးရိမ္လို႔ တခါတေလ message ေလးခ်န္ထားဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားေနရတယ္" လို႔ အလိုက္တသိေျပာတတ္တဲ့ မင္းစကားလံုးေတြေနာက္မွာ သံေယာဇဥ္ေတြကို ကိုယ္ျမင္ေနရပါတယ္ ....။

တစ္ခ်ိန္က ကိုယ္ရံႈးနိမ့္မလိုျဖစ္သြားတတ္တဲ့အခါတိုင္း … ၀မ္းနည္းစိတ္ဓါတ္က်တဲ့အခ်ိန္တိုင္း လူၾကီးတစ္ေယာက္လို ေႏြးေထြးတဲ့အားေပးစကားေတြေျပာတတ္ျပီး ခြန္အားေတြျပန္ျဖစ္ေစတတ္ တဲ့ ေကာင္မေလးသာ ကိုယ့္အနားမွာမရွိရင္ တစ္ေန႔ျပီးတစ္ေန႔ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ဘ၀ၾကီးက ျပီးျပည့္စံုမႈမရွိ.. အဓိပၸာယ္မဲ့သြားသလို….။ ကိုယ့္အေတာင္ပံေတြလိုျဖစ္ေနတဲ့ မင္းမွမပါရင္ ကိုယ္ပ်ံသန္းဖို႔ၾကိဳးစားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း လဲက်ေနလိမ့္မယ္… ။ ဘ၀ခရီးတစ္ခုကို ပ်ံသန္းျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ ကိုယ့္အေတာင္ပံေတြကို လိုအပ္တယ္ေကာင္မေလးရဲ႕ …။ ေ၀းေနတဲ့ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး မင္းရဲ႕အရိပ္ေတြပဲ ကိုယ့္ကိုေခ်ာက္လွန္႔ေနတတ္တယ္..။ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြမွာ မင္းမ်က္ႏွာပဲျမင္ေယာင္ျပီး မင္းအေၾကာင္းပဲေတြးေနတတ္သလို အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ အိပ္မက္တိုင္းကိုလဲ မင္းပဲစိုးမိုးထားတတ္ျပန္ တယ္…  ေသခ်ာတာက ကိုယ္ မင္းကို လိုအပ္တယ္ ေဘဘီ …..။

♪ ♪..... Everytime I try to fly I fall
 Without my wings
I feel so small
I guess I need you baby
And everytime I see
You'r in my dreams
I see your face
Its haunting me
I guess I need you baby……. ♪ ♪

ကိုယ့္ရဲ႕အတၱေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေလာဘေတြေၾကာင့္ မင္းနဲ႔အေ၀းၾကီးမွာလာေန... ၾကိဳးစားေနခဲ့ရျပီး မင္းကိုအလြမ္းေတြနဲ႔ အေဖာ္ျပဳေနေစလို႔ ကိုယ္ဖန္တီးခဲ့တဲ့အလြမ္းေတြေၾကာင့္ တခါတေလ မင္းမ်က္ရည္က်ေနေစေအာင္ ျဖစ္ေနတတ္ျပီလား… ။ ဘ၀အတြက္ ခဏေလာက္ေ၀းေနတဲ့ ကာလေလးအတြင္းမွာ မင္းအျမဲဆိုညည္းေနတတ္တဲ့ Everytime ဆိုတဲ့သီခ်င္းေအးေအးေလးကို ကိုယ္နားေထာင္ေနတတ္ျပီ.....။ 


♪ ♪..... I may have made it rain
Please forgive me
My weakness Caused you pain
And this song's my sorry  …. ♪ ♪

တစ္ခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူတူေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ မိုးေရထဲမွာ မင္းခ်စ္တဲ့ သီခ်င္းေလးကို ႏွစ္ေယာက္အတူဆိုညည္းလို႔ သစ္ပင္ေတြက ေလယူရာယိမ္းျပီး မိုးနဲ႔အတူ ကခုန္ေနမယ့္ ေန႔ရက္တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ ၾကိဳရင္ခုန္ရင္း ဒီေဆာင္းဦးကာလတစ္ခုကိုေတာ့ ရြက္ေၾကြေတြကို ေငးၾကည့္လို႔ အထီးက်န္ေန႔ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းရဦးမယ္ ........။



Saturday 15 September 2012

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း မိုးေရစက္မ်ားးး .............

September 15, 2012 20 Comments
အခန္း-၁

ကြ်န္မေဆးရံုေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနရတ့ဲ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုးး သူေဘးနားမွာရွိေနတယ္လို႔ ခံစားခ့ဲရတယ္..။ မနက္မိုးလင္းခ်ိန္တိုင္း လက္ကိုင္ပဝါနုနုေလး နဲ႔ ကြ်န္မပါးျပင္ကို ညင္သာစြာ ေဆးေႀကာေပးတတ္တာေတြ... လက္သည္းေတြရွည္လာတိုင္း "မလွေပမယ့္ သည္းခံေနာ္... မင္းစိတ္တိုင္းက်ေတာ့ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးး " ေျပာရင္းး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ညွပ္ေပးေနမယ့္ သူ႔ပံုရိပ္နဲ႔ စကားသံေလးေတြကို ႀကားေယာင္ေနခ့ဲတယ္.........
ကြ်န္မ သတိျပန္လည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုမေတြ႔ရပါဘူးး ဒါေပမယ့္ သူ ကြ်န္မနားမွာ ေသခ်ာေပါက္ရွိခ့ဲမယ္ ဆိုတာ ကြ်န္မယံုႀကည္တယ္......။ တကယ္ပါပဲ.. ကြ်န္မ ယံုႀကည့္ခဲ့တာေတြ အမွန္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္.......
သူ႔ကို.. ကြ်န္မေပးခ့ဲဖူးတ့ဲ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး.....အ့ဲဒီစာအုပ္ေလးၾကားမွာ ညွပ္ထားခ့ဲတ့ဲ...အဝါေရာင္ နွင္းဆီပြင့္ဖက္ေလးး... တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ကြ်န္မေခါင္းရင္းနားမွာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္... မမွားနိုင္ပါဘူးး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အ့ဲဒီ ပြင့္လႊာေလးေပၚမွာ .. "ကိုကို" လို႔ေရးထားတ့ဲ ကြ်န္မလက္ေရးေလး မထင္မရွားနဲ႔ ျမင္ေနရေသးတာကိုးး............။

အခန္္း-၂
"ကိုကို"... သူမရဲ႕ အသံကို ႀကားလိုက္ရတ့ဲ အခ်ိန္မွာ ေခါင္းတစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္ သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္...။ နားႀကားမွားေနျပီ.........။ သူမက ကြ်န္ေတာ္န႔႔ဲအေဝးႀကီးေလ ..... ၁၀မိနစ္ေလာက္ ခံုတန္းလ်ားေပၚမွာ ခဏေလးေမွးေနတုန္း.. .. အသံႀကားလို႔ ေမာ့ႀကည့္လိုက္တယ္.....။ "ဘာာာ ကားအက္စီးဒင့္ ျဖစ္လို႔ ဟုတ္လားး . ငါလိုက္သြားမယ္" ….." ေဟ့ေကာင္ ခဏေနဦး" မည္သည့္အသံမွ မႀကားရေတာ့ နားတစ္ခုလံုး ဆူေဝေနသည္...။ ကြ်န္ေတာ္သူမကို မခ်စ္ပါ.. ဒါေပမယ့္ ညီမေလးတစ္ေယာက္ လိုေတာ့ သံေယာဇဥ္ရွိေသးသည္ေလ.. ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ သူမကို မခ်စ္ပါဘူးး ေသခ်ာပါတယ္.. ဒါဆို ဘာလို႔ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနပါလိမ့္.......
သူမကိုေတြ႔လိုက္ရသည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရင္ထဲတြင္ တစ္ခုခုဆို႔ေနသလို ခံစားရသည္။ စကားမ်ားဆြံ႕အ သြားသလို မ်က္ရည္မ်ား ပါးျပင္ေပၚသို႔လိမ့္ဆင္းလာသည္ ....။

--------------------------------------------------------------------------------
အခန္း-၃
"ေမာင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ အားလံုးကို ခြင့္လႊတ္ေပးတဲ့ေမာင့္ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္တာပဲ..။ မ ကိုျပန္လာခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ေမာင့္ကို အ့ံၾသမိတာ အမွန္ပဲ..။ ေမာင့္ေလာက္ မ ကိုခ်စ္နိုင္တဲ့သူ ရွိမယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူးေနာ္ ... တစ္ခ်ိန္က်ရင္ေလ ေမာင့္အနားကို အေရာက္ျပန္ခဲ့မွာပါ ... ေမာင္ေစာင့္ေနေပးမယ္ ဆိုတာ လဲယံုၾကည့္ျပီးသားပဲသိလား...ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္....ေမာင့္ရဲ႕ဂရုစိုက္မွဳေတြ . နားလည္ေပး မွဳေတြ  ေမာင့့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ကို မ နားလည္ခဲ့ပါျပီေမာင္ရယ္ ... ေမာင့္အနား ကေန ေနာက္တစ္ခါထပ္ျပီး ထြက္မသြားေတာ့ပါဘူး ...ခုခ်ိန္မွာ ေမာင့္ကို အရမ္းလြမ္းေနတယ္.. မၾကာခင္ပဲ မ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာေတာ့မွာပါ .. ေလယာဥ္ေပၚက ဆင္းဆင္းျခင္း ေမာင့္ကို ပထမဆံုးေတြ႕ခ်င္တာ .. ေမာင္လာၾကဳိမယ္ဆိုတာလဲ ေသခ်ာသိေနျပီးသား..... ေမာင္က မ ကိုအရမ္းခ်စ္တာ မ သိေနတာကိုးး...။ မ ေနရာမွာ တစ္ျခားမိန္းကေလးးတစ္ေယာက္ကို ေမာင္ အစားမထိုးနို္င္ဘူးဆိုတာ မ ခံစားလို႔ရေနတယ္ေလ..."
 ---------------------------------------------------------------------------

အခန္း-၄
"ကြ်န္မသြားရေတာ့မယ္ ကိုကို ..။ ခဏတာနိုးထျခင္းဟာ ထာ၀ရအိပ္စက္ျခင္းဆီကို ဦးတည္ေနျပီဆိုတာ ကြ်န္မသိေနပါျပီေလ.. မငိုပါဘူးေနာ္.. ေသရမွာကိုမေၾကာက္ပါဘူး..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတို႕အတူတူ စိုက္ဖူးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေလးကို ဆက္ျပီးမျပဳစုမပ်ိဳးေထာင္နုိင္ေတာ့ဘူး...။ သစ္ပင္ေလးကို အားနာေနမိတယ္...။ သူတစ္ေယာက္ထဲ သစ္ပင္ေလးကို ေစာင့္ေရွာက္နုိင္မွာလဲ မဟုတ္ပါဘူးေလ..သစ္ပင္ေလးေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစနဲ႕ပဲ ဆက္လက္ျပီးရွင္သန္ေနရေတာ့မွာေပါ့....။ ကြ်န္မရဲ႕ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ရွိေနေသးတယ္... မသြားခင္ေလးမွာ သူ႕မ်က္နွာေလးကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ၾကည့္သြားခ်င္မိတယ္ .. ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္ပါ့မလားဟင္...။  ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ျမဴတစ္မွဳန္စာကို ဖက္တြယ္ျပီး ကြ်န္မအသက္ဆက္ခ်င္ေနေသးတယ္....။ "

အခန္း-၅
သူမေဘးနားမွာ ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အခက္ခဲဆံုးအခ်ိန္ေတြထဲက တစ္ခုပါပဲ... ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ေနတတ္ပါတယ္...။ အျမဲတမ္းအမ်ားသူငါ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္အျပံဳးနဲ႔ ေနခဲ့တဲ့သူပါ။ ဒါေလာက္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေက်ာ္လႊားနိုင္ပါတယ္ ...။ သူမ ကြ်န္ေတာ့္ကို အရမ္းခ်စ္မွန္းသိေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ကမွ မခ်စ္နိုင္တာပဲေလ..။ ကြ်န္ေတာ့နွလံုးသားကို ပိုင္စိုးနိုင္တဲ့သူက "မ"တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ..။ မ ကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ ....ဒါေပမယ့္ အမွားမကင္းခဲ့တဲ့ကြ်န္ေတာ္ သူမ သတိျပန္ရလာတဲ့ အခ်ိန္ထိသူမေဘးမွာ ေနေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္....။ ေန႔တိုင္း သူမေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးေတြကို ျပန္ဖတ္ျပတယ္ သူမ ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့သီခ်င္းေတြကို ဆိုျပတယ္... သူမကို စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာတယ္... တစ္ေန႔မွာ ေနရစ္ခ့ဲရမယ့္ သူမကိုလတ္တေလာမွာေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းခင္တြယ္ခဲ့တဲ့ သူမ ေနာက္ေတာ့လဲ ေနသားက်သြားမွာပါေလ..........။
----------------------------------------------------------------------------------------------

အခန္း-၆
မိုးေတြတဖြဲဖြဲ ရြာေနတဲ့ေျမနီလမ္းေလးေပၚမွာ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ. လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာေနတယ္ ... သူ႕ေရွ႕မွာေတာ့ အုတ္ဂူျဖဳျဖဳေလးေပၚက အျမဲလိုျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာေန တတ္တဲ့ သူမ ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးက သူ႕ကိုေစာင့္ၾကိဳေနေလရဲ႕.....
"ကိုကို ခဏေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ျပန္လာခဲ့ပါလားဟင္" ...သူမရဲ႕ စကားသံေတြ သူ႕နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနပါလား...။ ပါးျပင္ေပၚကိုတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနတဲ့ မိုးေရစက္ေတြ က သူ႕ကိုမေအးျမနိုင္… ....ဟင္... မိုးေရစက္ေတြမွ မဟုတ္တာ မ်က္ရည္ေတြပါလားးးး...။ ဟုတ္တယ္ သူမ်က္ရည္ေတြ က်ေနတယ္.. အရာအားလံုးဟာ တစ္ေန႕မွာ တိမ္ေတြလိုပဲ လြင့္ပါးသြားမွာပါ..ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ သူကိုယ့္သူ ေျဖသိမ့္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ သူထင္တဲ့အတိုင္းျဖစ္မလာခဲ့ဘူးးး....သူမအတြက္ ဟိုတစ္ခ်ိန္က လူမသိေအာင္တိတ္တိတ္ေလး က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ...ခုလဲ သူမအတြက္ မ်က္ရည္ေတြ မိုးနဲ႕အျပိဳင္ရြာသြန္းေနခဲ့ရျပီ....ေၾသာ္ ..သူမရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးကိုေတာင္ ဘာေၾကာင့္မ်ား အေရာင္မွိန္ေအာင္လုပ္ခဲ့မိပါလိမ့္.....
 ----------------------------------------------------------------------------------------


အခန္း-၇
ေအးစိမ့္စိမ့္ ေဆာင္းေလအေ၀ွ ့မွာ ငွက္ကေလးေတြ ရဲ႕ေတးသီသံစိုစိုစီစီနဲ႕... ေဟမာန္ရဲ႕ အလွဟာ နွင္းစက္ေတြၾကား၀ံ့ၾကြားေနေလရဲ႕........
"မ" "မ"ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ နွင္းစက္ကေလးေတြေလ... 
"အင္းး မ ကေတာ့ ေဆာင္းရာသီကိုခ်စ္တယ္ ..နွင္းစက္ကေလးေတြ တံစက္ျမိတ္မွာ တြဲလဲခိုေနတာေလးကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲ... ."
"ေမာင္လဲ ေဆာင္းရာသီကို ၾကိဳက္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာေလးေတြကို ခံစားလို႕ေကာင္းတာ မိုးေတြရြာေနတဲ့ အခ်ိန္ေလ.... ျပီးေတာ့ မိုးရာသီမွာ သစ္ပင္ေတြ ရွင္သန္ၾကီးထြားၾကတယ္ေလ.."
"ကဗ်ာ..မိုးး...သစ္ပင္..စံုေနတာပဲေနာ္.. မ မရွိတဲ့ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ေမာင္ အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္သြားသလိုပဲ..."...
"မဟုတ္ပါဘူး....မ စိတ္ထင္လို႕ပါ..."...
 
ကဗ်ာ....မိုး......သစ္ပင္......... သူခပ္ေဆြးေဆြးေလး ျဖစ္သြားသည္...။ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရသြားသည့္ဟန္ျဖင့္ အေ၀းကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္.....။ အတိတ္ကအခ်ိန္ကာလ တစ္ခုဆီ.. တေရးေရးျမင္ေယာင္ရင္းးးးးးးး................

"ကိုကို ဒါဘာအပင္ေလးလဲ သိလားး" 
"မသိဘဲေနပါ့မလားး က်ားလွ်ာပင္ကို ျပင္ဦးလြင္သြားတဲ့ ဘက္မွာေပါမွေပါပဲကို..".. 
"ဟိ... လက္ေဆာင္ရတာေလ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီက..".. 
"မစိုက္နဲ႕လႊင့္ပစ္လိုက္ ...အိမ္မွာမစိုက္ေကာင္းဘူးေလ".. 
"ဟုတ္လား ေမေမလဲ ေျပာေတာ့ေျပာတယ္ သိမွ မသိဘဲကို..".. 
"ဘယ္သိပါ့မလဲ မမ ပိန္းတိန္းတိန္းရဲ႕..."....
"ဟိ ကိုကိုကလဲ"...
"ကိုကိုေနဦးး ...ဒါကေရာဘာပင္လဲ သိလားး".. 
"အာာ..လာျပန္ျပီ.. ဒီအပင္ေတြပဲေနာ္... စိတ္မ၀င္စားပါဘူးဆိုမွ"... 
"မသိလဲဘာမွ မျဖစ္ဘူး အဓိကက စိုက္ဖို႕ပဲ.. လာသြားၾကစို႕..." 
"ဘယ္လဲ"...
"အပင္သြားစိုက္မယ္ေလ က်င္းေတာင္တူးျပီးျပီ " 
" ဟာ ကိုယ့္ဘာသာတူးတာလား.." 
"ဟုတ္ပ ေအးေဆးပဲ ကိုယ့္က်င္းကိုယ္တူးတာမွ မဟုတ္တာ အပင္အတြက္တူးတာပဲ ဟိ.." 
"နာခ်င္ေနျပီ အဲ့လိုေတြ မေျပာပါနဲ႕ဆိုတာကို.." 
"ကိုကို ကိုကိုသာ သစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေလ သစ္ပင္ရွင္သန္ၾကီးထြားနိုင္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးမယ့္ မိုးေရစက္ေလးေတြနဲ႔ ေျမဆီလႊာျဖစ္ခ်င္တယ္..."..
 
အေ၀းကလြင့္ပ်ံလာတဲ့ ဆည္းလည္းသံေလးေတြ တခြ်င္ခြ်င္ျမည္လို႔....။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕အမွားေတြနဲ႔ သူမရဲ႕အခ်စ္ကမထိုက္တန္ပါဘူး… သူမတစ္ေယာက္ဘာျဖစ္လို႕မ်ား အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ခဲ့ပါလိမ့္..။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့့လဲ ဦးတည္ရာ မတူညီတဲ့ျမွားနွစ္စင္းရဲ႕ ဆံုမွတ္က တစ္ေနရာတည္းမွာ ရွိခဲ့မယ္ဆိုေကာင္းမွာပဲ ..။ ခုေတာ့ကံႀကမၼာေရးတဲ့ ျပဇာတ္မွာ သူက အသဲခြဲသူလူၾကမ္းၾကီးျဖစ္ျပီး သူမကေတာ့ ေပးဆပ္အနစ္နာခံသူေပါ့...။ ဒါေပမယ့္ တိတ္တဆိတ္ငိုေၾကြး ရင္း ေနာင္တေတြတသီၾကီးကို ေထြးပိုက္လို႔ အသက္ဆက္ရွင္ေနရတဲ့သူ .. အမွားေတြကို ျပင္ဆင္ခြင့္မရွိ သူ .... ကြဲအက္သြားတဲ့ ဖန္ခြက္တစ္လံုးလို တစ္စစီေၾကကြဲခဲ့ရတဲ့ နွလံုးသားတစ္စံု ဘယ္သူမွ မျမင္ေအာင္ပုန္းကြယ္ရင္း......
သူမ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘ၀တစ္ပါးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနနိုင္မွာပါေလ... က်န္ေနခဲ့တဲ့သူမွာသာ...

 
******************************************************
"ေမာင္ ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲဟင္" 
"ဘာမွ မစဥ္းစားပါဘူး သြားၾကရေအာင္ေလ".. 
------------------------------------------------------------------------------

 တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ အေရာင္ေတြ အစြန္းအထင္းေတြ မပါ၀င္ဘဲ သီးျခားျဖစ္တည္ေနတဲ့ ျဖဴစင္ျခင္းသက္သက္ပါပဲ..။ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့သူနွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ပဲ လမ္းခြဲခဲ့ပါေစ ခဏတာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ေမတၲာနဲ႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အၾကြင္းမဲ့ေသခ်ာပါတယ္...။ အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ေလးေတြကိုပဲ အမွတ္တရအျဖစ္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ သယ္ေဆာင္သြားသူေတြ ရွိသလို ေမ့ပစ္နို္င္တဲ့သူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးရွိေနမွာပါ..။ လြမ္းေနသူေတြ...မေမ့ရက္နိုင္သူေတြရွိသလို အခ်စ္သစ္နဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္တဲ့သူေတြလဲ ရွိေနဦးမွာပါပဲ...။ အခ်စ္ဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္လို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးတိုင္း ေအာင္ျမင္ၾကီးထြားလာတတ္တဲ့ အရာမဟုတ္ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့အရာကေတာ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုၾကားမွာ ၾကီးထြားလာတတ္ၾကပါတယ္..။

သံေယာဇဥ္ကိုပဲ အခ်စ္လို႔ကေယာင္ကတမ္း မွတ္ယူျပီး မ်က္စိမွိတ္ခ်စ္ျမတ္နိုးေနတဲ့ သူမရဲ႕အခ်စ္ကပဲမွားခဲ့တာလား...။ သူကေရာသူမကို တကယ္မခ်စ္ခဲ့ဘူးလားးး.. ဘ၀မွာတစ္စံုတစ္ခု ရယူလိုျခင္းမရွိတဲ့ ေပးဆပ္ျခင္းသက္သက္သာရွိေသာခ်စ္ျခင္းဟာ အေအးျမဆံုးနဲ႔ ပူေလာင္ျခင္းအကင္းဆံုးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္....
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူဟာ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီ့လူဟာ ေလာကမွာ ကံအေကာင္းဆံုးသူျဖစ္ပါလိမ့္မယ္.. သူမဟာ ကံေကာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးး...

Written By

ပန္းေရာင္မိုး 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


 >>> က်မရဲ႕ ဂ်ဴနီယာညီမေလးတစ္ေယာက္ေရးထားတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးပါ ..။ က်မဘေလာ့ဂ္မွာ စာေရးမွန္းသိေတာ့ သူေရးထားတာေလးကို ခံစားေ၀မွ်ခ်င္တဲ့ဆႏၵသက္သက္နဲ႔ ပို႔ေပးလိုက္လို႔ ဒီမွာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္..။ ခုမွ ပထမဆံုးစေရးကာစမုိ႔ ဇာတ္လမ္းသရုပ္ေဖာ္တာ လိုအပ္ေကာင္း လိုအပ္မွာမ်ိဳးရွိႏိုင္ေပမယ့္ ေသခ်ာဖတ္ရႈခံစားၾကည့္လိုက္ရင္ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ .. သံေယာဇဥ္ၾကီးလြန္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ ... သနားဂရုဏာစိတ္နဲ႔ မိန္းကေလးအေပၚမွာ ေဖးမခဲ့ေပမယ့္ မသိစိတ္ကေန ခ်စ္မိသြားတဲ့ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ ေတြကို ျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္ ..။ ရသတစ္ခုခုေတာ့ ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ....။<<<<<

အားေပးမႈမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ :)))

Follow Us @soratemplates