Wednesday 29 January 2014

My lovely cheese ~ ♥♥

January 29, 2014 2 Comments


လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္အထိ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့စာေတြက စိတ္ခြန္အားျဖည့္စာေတြက ရသစာေတြထက္ ပိုမ်ားေနခဲ့တယ္ ....။ စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးၾကားထဲ မွတ္မွတ္ရရရွိေနခဲ့တာက Spencer Johnson ေရးတဲ့ Who moved my cheese? ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးပါ ...။ ငယ္ငယ္က အဂၤလိပ္စာလည္း ေလ့လာခ်င္စိတ္က ျပင္းထန္ေနခဲ့ေတာ့ မူရင္းအဂၤလိပ္စာအုပ္ကေလးကို ၂၀၀၆ ေလာက္က ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ...။ ကိုယ္တိုင္ဘာသာျပန္ျပီး ဖတ္တယ္..။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မဆံုေတာ့မယ့္သူတစ္ေယာက္က ဘာသာျပန္စာအုပ္ေလးကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္..။ ေလာေလာဆယ္ ဘ၀မွာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕နဲ႔ေတြ႔လာရေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ေလးေတြကို သတိရမိလာတယ္ ..။ စာအုပ္စင္ေတြဆီ ျပန္ရွာေတာ့ မေတြ႔ေတာ့ဘူး ..။ က်မ ဂ်ာမနီေရာက္ေနတုန္း တစ္ေယာက္ေယာက္ ယူသြားတာျဖစ္ရမယ္ ..။ ဒါေပမယ့္လည္း စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြက ခုထက္ထိ စိတ္ထဲမွာ စဲြစြဲျမဲျမဲမွတ္မိေနဆဲပါပဲ ...။ ေရးထားတာကလည္း ကေလးပံုျပင္လိုလို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ က်မတို႔လို လူျပိန္းမ်ိဳး ခ်က္ခ်င္း နားလည္ေလာက္ေအာင္ ေရးထားတာကိုး ....။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္ေရာက္ျပီး ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ အလုပ္ျပန္စလုပ္ျဖစ္တယ္ ...။ ထံုးစံအတိုင္း အစဆိုေတာ့ နည္းနည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္လိုလို ျဖစ္ရင္းကေန တစ္လေလာက္ေနေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ အသားက်လာတယ္ ....။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ က်မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္နဲ႔ လုပ္ရတဲ့အလုပ္က ထပ္တူက်တယ္ ...။ စာေတြ မဖတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ စာေတြဖတ္ရင္း လက္ေတြ႔အျပင္ေလာကမွာ ေလ့လာရင္း စာေတြျပန္ေရးရင္း အဲဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို က်မက သေဘာတက်ရွိခဲ့တာ ...။ ျပန္ေရာက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာက စာအုပ္ထဲကေရးထားတဲ့သီအိုရီေတြ ဗဟုသုတေတြထက္ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀က လူေတြရဲ႕သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ဘ၀ထဲမွာ ေလ့လာရင္း သူတို႔ရဲ႕ ရွိရင္းစြဲ ဗဟုသုတေတြ အစဥ္အလာေတြကို ေလ့လာခ်င္ခဲ့တယ္ ..ေလ့လာျဖစ္ခဲ့တယ္ ...။ က်မရဲ႕ Supervisor ကေတာ့ေျပာတယ္ ... ေတာသူတစ္ပိုင္းကိုျဖစ္လို႔တဲ့ ...။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဒီအလုပ္မွာ အသားတက်ရွိရင္းကေန ၾကာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ္လာခဲ့တယ္ ..။ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ဆိုးတူေကာင္းဖက္ တိုင္ပင္လို႔ရတဲ့ လက္တြဲညီတဲ့ စီနီယာအစ္မတစ္ေယာက္၊ ဂ်ဴနီယာေမာင္ေလးေတြလည္းရွိတယ္ ။ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ တခါတရံ ရွိတတ္တဲ့အခါတိုင္း အျပစ္မျမင္တတ္တဲ့ .. ၾကိဳးစားမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳေပးျပီး ေနရာေပးတတ္တဲ့ Supervisor ရွိတယ္ ...။ ျမန္မာျပည္လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း မနာလိုတာ၊ အခြင့္အေရးကို ပိုလိုခ်င္တတ္တဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔လည္း ၾကံဳရေပမယ့္ ကိုယ့္အလုပ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေနသူအတြက္ အဲလိုကိစၥကို စိတ္ထဲမထားျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ၾကာလာတဲ့အခါ ရွိတယ္ေတာင္ မထင္မိေတာ့ပါဘူး ...။ 

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ... တစ္ရက္မွာေတာ့ အျခား Project တစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလိုက္ရတယ္ ...။ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္မွာ အသားတက်ရွိေနရင္း ေရွ႕ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလာတဲ့အခ်ိန္မွ အသစ္တစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ရတယ္ ...။ အသစ္ကို ေျပာင္းတဲ့အခါ အကၽြမ္းတ၀င္ရွိျပီးသား အေဟာင္းကို လက္လႊတ္ခဲ့လုိက္ရပါတယ္ ...။ ရင္းႏွီးလာျပီျဖစ္တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြနဲ႔ေ၀းရာ ကိုယ္နဲ႔တရင္းတႏွီးမရွိတဲ့ ေနရာကို ေျပာင္းခ်ိန္မွာ အားငယ္စိတ္ကို မေပၚလာေအာင္ မနည္းခ်ိဳးႏွိမ္ထားခဲ့ရပါတယ္ ...။ အဆင္ေျပေနတဲ့အရာတစ္ခုကို လက္လႊတ္ျပီး စိန္ေခၚမႈတစ္ခုကို လက္ခံမိခဲ့လို႔ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲလို႔ လာေမးတဲ့သူေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္ ...။ တကယ္ဆိုရင္ ၀မ္းနည္းသင့္တယ္မဟုတ္ပါလား ...။ ကိုယ္နဲ႔ကၽြမ္း၀င္ျပီးသားေနရာတစ္ခုကေန စိန္ေခၚမႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့ေနရာတစ္ခု၊ အဆင္ေျပမေျပမသိႏိုင္တဲ့ သူစိမ္းနယ္ေျမတစ္ခုကို ေျခခ်ဖို႔ စိတ္အားငယ္မႈ တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ရွိသင့္တယ္မဟုတ္ပါလား ...။ 

တကယ္ေတာ့ က်မစိတ္ကို ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါတယ္ ...။ က်မရဲ႕ ဒိန္ခဲက ေနရာေရြ႕သြားခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား ...။ အဲဒီလိုေတြးမိတဲ့အခါ ဒိန္ခဲကို အမိအရဆုပ္ကိုင္မိဖို႔ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခုကလြဲရင္ ၀မ္းနည္းအားငယ္မႈေတြ စိုးစဥ္းမွ မရွိခဲ့ေတာ့တာပါပဲ ...။ အဆင္ေျပေနတဲ့ေနရာေလးမွာပဲ အသားတက်ရွိေနရင္းကေန လက္ထဲရွိေနတဲ့ဒိန္ခဲကေလးပဲ စားေနမယ္ဆိုရင္ ဒိန္ခဲဆိုတာက ကုန္သြားတတ္တဲ့ပစၥည္း၊ ပုပ္သိုးသြားတတ္တဲ့ပစၥည္းပဲေလ ...။ ၾကာလာရင္ ဒိန္ခဲဆိုတာ မရွိေတာ့မယ့္ ေနရာတစ္ခုကို ခုကတည္းက လက္လႊတ္ထားခဲ့ျပီး ၀ကၤပါထဲမွာ ဒိန္ခဲအသစ္ေတြရွိတဲ့ေနရာကို စမ္းတ၀ါး၀ါးသြားေနရင္း စိန္ေခၚမႈေတြကို လက္ခံမိတာ တန္ပါတယ္ ...။ တေနရာရာမွာ က်မရဲ႕ ဒိန္ခဲေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ ...။ ကံတရားက ဒိန္ခဲေတြရွိတဲ့ေနရာကို သူ႔အလိုလိုသြားဖို႔ ေစာေစာစီးစီးခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့အခါ .. မသြားဘဲ ရပ္တန္႔ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ ...။ 


ခုေတာ့ ဒိန္ခဲတခ်ိဳ႕ကို စေတြ႔လာရတယ္ ...။ အရသာရွိလြန္းတဲ့ဒိန္ခဲေတြမဟုတ္ေသးေပမယ့္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီလို အရသာရွိတဲ့ဒိန္ခဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာကို စိတ္ကၾကိဳတင္ခံစားမိေနတယ္ ...။ ၀ကၤပါထဲ ေျပးလႊားေနခဲ့တာ ပင္ပန္းရက်ိဳးနပ္မွာပါေလ ...။ တကယ္တမ္းေတာ့လည္း က်မက အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အေကာင္းျမင္တတ္သူတစ္ေယာက္ပါ .။ အခက္အခဲေတြၾကံဳလာရတိုင္း က်င့္သံုးမိတဲ့အရာက This too will pass!! ဆိုတဲ့စကားစုပါပဲ ..။ က်န္းမာေရးကလြဲရင္ အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ က်မစိုးထိတ္မိတဲ့အရာ မရွိေသးပါဘူး ..။ က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါး လို႔ ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား ..။

Sunday 26 January 2014

မျပယ္တဲ့ သစၥာ ... (၆)

January 26, 2014 1 Comments


“ခ်ယ္ရီေတြ ပြင့္တဲ့အခ်ိန္ကို ေရာက္လာျပန္ျပီေနာ္” .... သူမက တစံုတစ္ခုကို သတိရမိသေယာင္ ေျပာလာခဲ့ေတာ့ အခ်ိန္ကာလေတြရဲ႕ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေရြ႕လ်ားပံုကို သတိျပဳမိလာတယ္...။ ခ်ယ္ရီဆိုတာ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ သေကၤတတစ္ခုဆိုေတာ့ ေၾကကြဲစရာေကာင္းလွတဲ့ အတိတ္တစ္ခ်ိန္ကိုမ်ား သူမက သတိရေနေလသလား ....။ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူးေလ .... အဲဒီအတိတ္ကာလက ျပီးသြားခဲ့တာ ၾကာခဲ့ျပီပဲ....။ သူမက အတိတ္ကို ျပန္ေျပာင္းသတိရရင္း ပစၥဳပၸန္မွာ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနမယ့္သူမ်ိဳးမဟုတ္တဲ့ ရဲရင့္သူတစ္ေယာက္သာ မဟုတ္လား ....။

ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြကို ခ်စ္တတ္တယ္မဟုတ္လား .. ဒီတစ္ၾကိ္မ္ေတာ့ ကိုယ္ခန္႔မွန္းတာ မမွားေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ႕ ..” ဆိုေတာ့ သူမက ေခါင္းျငိမ့္လို႔၀န္ခံတယ္...။ ေဆာင္းရာသီကို ခ်စ္သလို ေဆာင္းရာသီရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ပန္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ခ်ယ္ရီေတြကိုလည္း ခ်စ္တတ္သူျဖစ္ပါသတဲ့ ..။
သူမရဲ႕ Facebook cover photo မွာ ထံုးစံအတိုင္း ခ်ယ္ရီပန္းခိုင္ေတြအျပည့္ အလွဆင္ထားျပန္ပါတယ္ ....။ သူမက ရာသီအလိုက္ေျပာင္းလဲျပီး ပြင့္လာတဲ့ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို မွတ္တမ္းတင္တတ္သူ ... တခါတေလမွသာ သံုးေလ့ရွိတဲ့ သူမရဲ႕ Facebook မွာ ရံဖန္ရံခါ တင္တတ္သူ ..။ တခါတရံမွသာ သူမစိတ္ထဲက ခံစားမႈတခ်ိဳ႕တေလကို ေ၀မွ်တတ္သူသာ  ....။ သူကေတာ့ လြမ္းတဲ့စိတ္က ျပင္းျပလာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ရွားရွားပါးပါးေျပာင္းထားတဲ့ သူမရဲ႕ profile pic ကို သြားဖြင့္ၾကည့္လို႔ အလြမ္းေတြကို တိုင္တည္တတ္သူ ...။

တကယ္တမ္းေတာ့ ၄ ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ေျပာင္းလဲေစတတ္သတဲ့လား ..။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး .... သူမရဲ႕သတင္းတစ္ခုတေလမွ မၾကားခဲ့ရခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူမရဲ႕ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕ကို နားမစြင့္ဘဲ ေနခဲ့မိပါလိမ့္ ..။ တကယ္ဆို ျပန္ေတြ႔ခ်ိန္မွာ  .... ေဘးနားက ဘ၀အေဖာ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမယ့္ ဘ၀တစ္ခုထဲက သူမကို ျမင္ေတြ႔ႏိုင္တဲ့ မုဒိတာစိတ္ကို မေမြးႏိုင္ခဲ့သူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေလသလား ....။ ေသခ်ာပါတယ္ .... အဲဒီလိုလူမ်ိဳးေတာ့ လံုး၀မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ...။ ေဘးနားမွာ သူမကို သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္နဲ႔ သူမဘ၀က အရာရာျပီးျပည့္စံုေနျပီဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္သာ စိတ္ခ်ေနသူတစ္ေယာက္မွ်သာပါ...။ အခ်စ္ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ရမွဆိုတဲ့ အဆံုးသတ္ထက္ သူမေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကိုသာ လိုလားမိသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါလား ....။

သူမဘ၀ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ...။ ျပီးေတာ့ ရပ္တန္႔မေနတတ္တဲ့ အေျပာင္းအလဲရဲ႕ သေဘာသဘာ၀အတိုင္း သူ႔ဘ၀ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲအခ်ိဳ႕ ..။ ေလာကၾကီးမွာ မေျပာင္းလဲတတ္ဘဲ ရွိေနတာဆိုလို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုတဲ့အရာသာ ရွိပါသတဲ့ ...။ အရာရာက အခ်ိန္ကာလရဲ႕ ေစစားရာအတိုင္း အလိုက္သင့္ေျပာင္းလဲရင္း ... အခ်ိဳ႕အေျပာင္းအလဲေတြက ..... သဘာ၀အတိုင္း ေျပာင္းခ်ိန္တန္လို႔ ေျပာင္းသြားတာမ်ိဳးျဖစ္ေပမယ့္ ... အခ်ိဳ႕အေျပာင္းအလဲေတြကေတာ့ လူေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳးေတြလည္း ၾကံဳေတြ႔ဖူးၾကပါရဲ႕ ...။



ေခတ္ကာလရဲ႕ အေျပာင္းအလဲမွာ လိုက္ပါစီးေမ်ာရင္း လူမႈေရးကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Facebook ဆိုတဲ့ ေနရာတစ္ခုမွာ သူမမ်ားရွိေနေလမလား လိုက္လံရွာေဖြမိရာက ပန္းေတြၾကားက သူမပံုကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္...။ အဲဒီအခ်ိန္ကာလက ေဆာင္းရာသီေႏွာင္းပိုင္းျဖစ္သလို ခ်ယ္ရီေတြပြင့္တဲ့အခ်ိန္ .. ခ်ယ္ရီပင္ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ေရာက္ေနတဲ့သူမက ခ်ယ္ရီပန္းေတြၾကား ... အျပံဳးေတြနဲ႔ အရင္လို လွပသြက္လက္ေနဆဲ ...။ ဒါဆိုရင္ ျပန္ေတြ႔ခဲ့ၾကတာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီပဲ ....။ အခ်ိန္ကာလေတြ ေျပာင္းလာတာနဲ႔မွ် ရာသီအလုိက္ ပန္းပြင့္ေလးေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့သလို ... သံေယာဇဥ္ေတြလည္း အေရာင္ေျပာင္းလာပါတယ္ ...။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ပီျပင္လာတာနဲ႔အမွ် စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြက ပိုလွပလာတယ္ ...။ တစ္ခုပါပဲ ..... အႏၱရာယ္ကို ေတြးေၾကာက္မေနဘဲ ... ကုိယ္ရည္ရြယ္ရာကို ဦးတည္ရင္း ရဲရဲ၀င့္၀င့္ လွမ္း၀ံ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔သာ လိုတာပါ ...။

Thursday 23 January 2014

♥♥ Lovely ORCHIDS ♥♥

January 23, 2014 2 Comments
သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ ၀ါသနာအတိုင္း ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တယ္...။ ထံုးစံအတိုင္း ပန္းပင္ေတြ၊ သစ္ပင္ေတြပဲေပါ့..။ ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္ခုိက္ အလုပ္အတြက္ အစည္းအေ၀းလုပ္တဲ့ေနရာက ကံေကာင္းစြာပဲ အမ်ိဳးသားကန္ေတာ္ၾကီးဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့အခါ သဘာ၀ကို ျပဳျပင္ထားတဲ့ အလွအပေတြကို ခံစားျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္ .....။ အစည္းအေ၀းလုုပ္တဲ့ေန႔မွာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မလည္ျဖစ္ေပမယ့္ သစ္ခြေတြကို ေသခ်ာျမင္ခ်င္ေတြ႔ခ်င္စိတ္နဲ႔ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ထပ္လည္ျဖစ္ပါတယ္.။ ဓါတ္ပံုေတြ အမ်ားၾကီး ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ...။ ေနာက္ေတာ့ စာေတြ ေသခ်ာမေရးျဖစ္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ Blog ေပၚမွာ ေ၀မွ်ျဖစ္ျပန္ပါတယ္..။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ပန္းေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတဲ့ေနရာေရာက္ေနေတာ့လည္း ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းလြန္း ပါတယ္ ..။











ပံုေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ ..။ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ ခုေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ တင္ပါဦးမယ္ ..။ 
ဥယ်ာဥ္ထဲမွာေတာ့ ခ်ယ္ရီေတြ ပြင့္ေနျပီ ..။ အားတဲ့အခ်ိန္ေတာ့ ခ်ယ္ရီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ .....။

Monday 13 January 2014

♥ ♥ ပန္းေတြနဲ႔ေ၀ ♥ ♥

January 13, 2014 1 Comments
 အခုေလာေလာဆယ္ ...ေရာက္ေနျဖစ္တဲ့ ျမိဳ႕ကေလးမွာ ... ဟုိးအရင္ကေတာ့ ပန္းမ်ိဳးစံုခဲ့မယ္ထင္ရဲ႕ ...။ အခုေတာ့လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ေနရာ ... စနစ္တက်စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ေနအိမ္ေတြရယ္ကလြဲရင္ လမ္းေဘးမွာေတာ့ ပန္းပင္ေတြ ပိုနည္းပါးသြားသလိုပါပဲ ....။ ဒါေပမယ့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းက အျခားျမိဳ႕ေတြနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္ရင္ေတာ့ သူ႔ဆီကို ေျခခ်လိုက္တာနဲ႔ ပန္းေရာင္စံုေတြေတာ့ ေတြ႔ေနရဆဲပါပဲ ...။
လွပေနဆဲျမိဳ႕ေလးမွာ .... စက္ဘီးေလးေတြၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားေတြ႔ေနရဆဲေပမယ့္ ..... ဆိုင္ကယ္သံတ၀ီ၀ီကေတာ့ အဆက္မျပတ္ၾကားေနရျပန္တယ္ .....။ ရထားလံုးလို႔ေခၚတဲ့ျမင္းလွည္းေတြ ရွိေနေသးတာေတာ့ EC တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အလြန္စိတ္ၾကည္ႏူးရပါတယ္ .....။


ဇာတိျမိဳ႕လည္းမဟုတ္ .. posting က်တဲ့ေနရာလည္း မဟုတ္ေပမယ့္ ... အလုပ္ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ဒီျမိဳ႕ေလးကို လတိုင္းလိုလိုလာျဖစ္ေနတယ္....။ ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္လမ္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီးတိုင္း ဒီေနရာေလးကိုေရာက္လာရင္ စိတ္ေအးခ်မ္းသြားရျပန္တယ္ ....။ ဒါေပမယ့္  ရႈပ္ပြေနတဲ့အလုပ္ေတြၾကား ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္တာေတာင္ သဘာ၀အလွအပကို ခံစားဖို႔အခ်ိန္ကလည္း မရွိျပန္ပါဘူး ....။

အင္တာနက္လိုင္းကလည္းမေကာင္း၊ ေရးဖို႔အခ်ိန္လည္းမရွိ၊ ေရးစရာအိုင္ဒီယာလည္းမရွိခ်ိန္မွာ ...ဒီဘေလာ့ေလးလည္း ေျခာက္ေသြ႔ေနတာၾကာခဲ့ေပါ့.....။ ႏွစ္သက္လြန္းလွတဲ့ ဆရာမ ဂ်ဴး ရဲ႕ စာအုပ္အသစ္ထြက္တာေတာင္ ခုထိ ဖတ္ခ်ိန္မရွိတာေတာ့  ... တဆိတ္ လြန္လြန္းလွပါတယ္...။ တခါတေလ ေဖ့ဘုတ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ  ... အဲဒီစာအုပ္အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတာမ်ိဳးကို မဖတ္ခ်င္လွဘူး ..။ ဘာေၾကာင့္ဆို သူမဘာေရးထားတယ္ဆိုတာကို ၾကိဳမသိထားဘဲ အဲဒီစာအုပ္ကို တစိမ့္စိမ့္ဖတ္ခ်င္မိတာပါ ..။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေဖ့ဘုတ္မွာ ဖတ္လိုက္မိတာကေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ Lavender ပန္းခရမ္းေရာင္ေလးေတြ ပါတယ္ဆိုပဲ ..။ အဆံုးသတ္ကေတာ့ ဇာတ္မေပါင္းသြားပါဘူးတဲ့ ...။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သဘာ၀ကိုခ်စ္တတ္သူ ၊ ပန္းေတြကို ခ်စ္တတ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ အဲဒီပန္းေလးေတြအေၾကာင္းပါတယ္ဆိုတာနဲ႔တင္ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းဖတ္ခ်င္ေနမိျပီ .....။
ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ ခ်ယ္ရီေတြေတာ့ စပြင့္ေနေပမယ့္ ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားပါပဲ ..။ အခုတစ္ေခါက္ျပန္သြားျပီးလို႔ ေနာက္လမွာ တစ္ေခါက္ထပ္လာျဖစ္ရင္ ခ်ယ္ရီေတြၾကားက ျမိဳ႕ေလးကို ေတြ႔ရမယ္ထင္ပါတယ္ ....။
အခုေတာ့ ဒီျမိဳ႕ေလးမွာ အင္တာနက္လိုင္းယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ပဲ .. သံေယာဇဥ္မျပတ္ႏိုင္တဲ့ ဒီဘေလာ့ေလးမွာ .. ည ၁၂ နာရီေလာက္ တေခ်ာက္ေခ်ာက္နဲ႔ ေရးခ်င္ရာေရးေနေလရဲ႕ ..........။

Follow Us @soratemplates