ေမရယ္ မီရယ္ ျမိဳင္ရယ္ ...

ေအာက္တိုဘာလ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းမွာ ၁၉၈၀ ၀န္းက်င္ေလာက္က ဆရာမင္းလူနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုကို ျပန္ေဖာ္ျပထားတာနဲ႔ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္...။ အဲဒီအင္တာဗ်ဴးကို ဖတ္ျဖစ္လိုက္ေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕ စာေပနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အရည္အခ်င္း၊ ခံယူခ်က္၊ ပါရမီေတြကို ပိုသိခြင့္ရခဲ့ေတာ့ ပို္ျပီး အထင္ၾကီးေလးစားလာမိသလို ျမန္မာစာေပေလာကမွာ အဖိုးတန္တဲ့ပါရမီရွင္တစ္ေယာက္ ဆံုးရႈံးသြားတာကို ပိုျပီး ႏွေျမာမိလာတယ္..။

အဲဒီအင္တာဗ်ဴးမွာ ဆရာေျပာသြားတဲ့အခ်က္ေတြထဲက ကာရံမဲ့ကဗ်ာေတြအေၾကာင္း၊ ေနာက္ျပီး ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ေတြအေၾကာင္းကို ပိုသိခြင့္ရလာတယ္..။ ဒီအေၾကာင္းကို ေနာက္မွ review တစ္ခု ထပ္ေရးေပးပါဦးမယ္...။မဖတ္ရေသးသူေတြ ျမည္းစမ္းခြင့္ရဖို႔အတြက္ပါ ...။

၀တၳဳေတြ ဇာတ္လမ္းေတြ ေရးတဲ့အခါ ဇာတ္ေကာင္ေတြမွာ ပံုမွန္အားျဖင့္ ၂ မ်ိဳး ရွိတတ္ပါသတဲ့..။ စရုိက္ေသဇာတ္ေကာင္နဲ႔ စရိုက္ရွင္ဇာတ္ေကာင္လို႔ေခၚၾကပါတယ္..။ စရိုက္ေသဇာတ္ေကာင္ဆိုတာမ်ိဳး က တမင္ဖန္တီးယူထားတဲ့ဇာတ္္ေကာင္မ်ိဳး၊တနည္းအားျဖင့္အျပင္ေလာကမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ  ေတြ႔ေလ့ေတြ႔ထ မရွိရဘဲ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာပဲ ေတြ႔ရတတ္တဲ့လူစားမ်ိဳး...။ အဲဒီလိုလူစားမ်ိဳးဆိုတာ ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္အလွပိုင္ရွင္၊ ၁၀၀ % အျပစ္ကင္းစင္သူ၊ အရည္အခ်င္းမွာ သူမတူေလာက္ေအာင္ ထက္ျမတ္ထူးခၽြန္ေနတတ္ျပီး ခ်မ္းသာလြန္းသူ၊ အထူးသျဖင့္ ျပင္ပေလာကမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ လူတန္းစားမ်ိဳးနဲ႔ လံုး၀ကြာဟေနတတ္ျပီး ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ပဲ ဖန္တီးထားတဲ့ ဇာတ္ရုပ္ေတြကို စရုိက္ေသဇာတ္ေကာင္လို႔ေခၚပါသတဲ့..။ အဲဒီလိုဇာတ္ေကာင္မ်ိဳးဟာ ပံုစံခြက္ထဲ ထည့္သြင္းထားသလိုမ်ိဳး စာေရးသူက လိုသလို ပံုသြင္းလို႔ရတဲ့ ဖန္တီးထားတဲ့အရာေတြပါပဲ..။

စရိုက္ရွင္ဇာတ္ေကာင္ဆိုတာက ျပင္ပေလာကက လူေတြလိုပဲ ... သြားလာလႈပ္ရွားတယ္...။ စကားေျပာတယ္..။ အမွားမကင္းဘူး..။ သူ႔ကိုျမင္မိဖတ္မိလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔ဖူးဆံုဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္ရသလိုမ်ိဳး ခံစားရတယ္..။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတတ္တဲ့ သဘာ၀ေတြကုိပဲ ပံုေဖာ္ထားတာမ်ိဳးပဲကိုး...။ သူတို႔ဟာ အလွမွာလဲ စံတင္ေလာက္တဲ့အလွပိုင္ရွင္မ်ိဳးျဖစ္ခ်င္မွလည္း ျဖစ္နိုင္သလို လူ႔သဘာ၀အရ အမွားေတြ အလြဲေတြ လည္းလုပ္တတ္ၾကတာပဲ ..။ တကယ္တမ္းစာေရးလာျပီဆိုရင္ စာေရးဆရာက အဲဒီစရိုက္ရွင္ ဇာတ္ေကာင္ရဲ႕ ေစစားရာ၊ ခံစားရာေနာက္ကို လုိုက္ျပီး အလုိက္သင့္စီးေမ်ာေရးသြားရတာမ်ိဳးပါ....။ စာေတြဖတ္ရင္း အဲဒီဇာတ္ေကာင္ ၂ မ်ိဳးကို ခြဲျခားသိလာတယ္..။ အထူးသျဖင့္ ဆရာမင္းလူရဲ႕ ၀တၳဳေတြမွာဆိုရင္ စရိုက္ရွင္ဇာတ္ေကာင္ေတြပဲ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရတတ္တယ္..။ သူတို႔က လူ႔သေဘာ လူ႔သဘာ၀နဲ႔လည္း နီးစပ္တာကုိးး...။

လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္က ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၀တၳဳ ၃ ပုဒ္ရွိတယ္္..။ အဲဒီ ၃ ပုဒ္က နာမည္ဆင္သလို အေၾကာင္းအရာခ်င္းလည္း ဆင္တူတယ္..။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သိဖူးဖတ္ဖူးၾကမွာပါ..။ ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ေမရယ္ ျမိဳင္ရယ္.. ျပီးေတာ့ ဆရာမၾကီး ၾကည္ေအးရဲ႕ မီ ဆိုတဲ့ ၀တၳဳေတြပါ ..။ ေမရယ္ မီရယ္ ျမိဳင္ရယ္ .. ၃ ေယာက္လံုးက အမ်ိဳးသမီးေတြ ... အထူးသျဖင့္ .. မိန္းမေတြၾကားမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ စရိုက္တစ္မ်ိဳးရွိတဲ့ မိန္းမေတြပါပဲ ..။ အမ်ားအားျဖင့္ ၀တၳဳေတြမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ မိန္းကေလးဇာတ္ေကာင္ေတြက အလြန္လွပသူ၊ ဟန္ေဆာင္မာယာပရိယာယ္ေတြမရွိတဲ့ ရိုးသားအျပစ္ကင္းစင္သူ၊ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈမရွိသူ စတာမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္လည္း တကယ့္ျပင္ပေလာကမွာေတာ့ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ဆိုသလို မိန္းမဆုိရင္ အဲဒီလို အမ်ိဳးအစားတစ္မ်ိဳးတည္း ရွိတတ္တာမဟုတ္ျပန္ဘူးေလ..။ အဲဒီလို သမားရိုးက် ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ပံုေဖာ္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ .. မိန္းမေတြၾကားမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ ေနာက္ထပ္ စရိုက္တစ္မ်ိဳးကို စာေရးဆရာ ၂ ေယာက္က သရုပ္ေဖာ္ေရးသြားခဲ့တာက စားေနၾကအရသာ တစ္မ်ိဳးကေန ေနာက္ထပ္ဆန္းသစ္တဲ့ အရသာကို ခံစားရသလိုမ်ိဳး စာဖတ္သူေတြကို ခံစားမိေစပါတယ္..။ ၀တၳဳ ၃ အုပ္မွာ ပထမဆံုးျဖစ္တဲ့ ေမ ၀တၳဳမွာ ေရးထားတဲ့ အမွာစာလိုေပါ့ “ ကမၻာ့စာေပမွာ နာမည္ဆိုးနွင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ဇာတ္လိုက္မ အင္နာကရင္နီနာ၊ မဒမ္ဗိုဘာရီ စသည္တို႔ကဲ့သုိ႔ ျမန္မာ၀တၳဳထဲက ဇာတ္လိုက္မ ေမ သည္လည္း နာမည္ဆိုးနွင့္ ေက်ာ္ၾကားသည္ဟု ဆိုရမည္လားမသိေပ။ ေမ ၀တၳဳကို ဖတ္ရသည္မွာ ရွန္ပိန္အရက္ကို ေသာက္လိုက္သည္ႏွင့္ တူေလသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႔အရသာမွာ အျခားအစာ အာဟာရမ်ားလို ဒါခ်ည္း ...ဒါခ်ည္းမဟုတ္ဘဲ ထူးထူးကဲကဲ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္” 

ေမ ၀တၳဳဆိုရင္ ေလးခါေလာက္ ျပန္ပံုႏွိပ္ရသလို မီရယ္ ျမိဳင္ရယ္လည္း ေနာက္ထပ္ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့ရျပီး ပရိသတ္ေတြကို အျမင္တစ္မ်ိဳး အရသာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္...။ ေမ က ဆရာၾကီး ဒဂုုန္တာရာရဲ႕ ပထမဆံုး၀တၳဳရွည္ျဖစ္ျပီး အဲဒီေခတ္အဲဒီအခါက ပရိသတ္ေတြၾကားမွာ ေျပာစမွတ္တြင္ခဲ့တဲ့ အေရးအသားအသစ္အဆန္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္သလို စာေရးသူရဲ႕ ပါးနပ္တဲ့အေရးအသား လွည့္ကြက္ေတြေၾကာင့္ ေမ ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးက ယုတ္ညံ့သိမ္ဖ်င္းတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္မသြားခဲ့တာပါပဲ ..။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာက ျမိဳင္ ဆိုတဲ့ ၀တၳဳကို ထပ္ေရးတယ္..။ ဒီမွာေတာ့ စရိုက္က ေမ နဲ႔ သိပ္မတူေပမယ့္ .. ျမိဳင္ ဆိုတာလည္း မိန္းမထဲက မိန္းမပါပဲ ..။ သူ႔မွာ မနာလိုစိတ္ရွိတယ္.. အျခားသူနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ သူမကိုပဲ ဦးစားေပးတာကို ခံခ်င္တဲ့ မိန္းမဆန္လြန္းတဲ့ဉာဥ္ကေလးရွိတယ္... သူမ ေနရာရဖို႔အတြက္ အျခားသူကို အပုပ္ခ်ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ကေလးရွိတယ္..။ မီ ဆိုတာကေတာ့ ဆရာမ ၾကည္ေအးရဲ႕ လက္ရာတစ္ပုဒ္ေပါ့...။ မီီ မွာေတာ့ အမွာစာေရးေပးတာက ဆရာဒဂုန္တာရာပါ..။ မီ ကလည္း လွပတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္.. အဆိပ္ျပင္းတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ..။ 

ေမရယ္ မီရယ္ ျမိဳင္ရယ္ ..။ သူတို႔က ဘယ္လို မိန္းကေလးေတြလဲ ..။ အျပင္ပန္းၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ မူယာမာယာမ်ားတဲ့ မိန္းကေလးေတြ... အဆိပ္ျပင္းလြန္းတယ္... လွပတယ္..။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာ ကိုယ္ပိုင္စရိုက္လကၡဏာေတြရွိတယ္..။ တူမေယာင္နဲ႔ မတူၾကပါဘူး...။ ေမနဲ႔ မီ ကေတာ့ နည္းနည္းဆင္တူၾကတယ္... သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေပးအေျခအေနေၾကာင့္ အဆိပ္ျပင္းတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာပါပဲ ..။ ျမိဳင္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးထူးျခားတယ္.. သူက မိန္းမဆန္လြန္းတဲ့မိန္းမ..။ တနည္းအားျဖင့္ မုဒိတာမပြားႏိုင္သူ၊ မနာလိုစိတ္ရွိသူ၊ ေလာဘၾကီးလြန္းသူ လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္..။ သူမဆီမွာ ပိုင္ဆိုင္ေနေပမယ့္လည္း အဲဒီလို ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ိဳးကို အျခားသူရယူသြားမွာကို ၀န္တိုလြန္းျပီး မနာလို မရႈစိမ့္ျဖစ္တတ္သူမ်ိဳးပါ..။ အဲဒီေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာရဖို႔အတြက္ အျခားသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ေခ်ာက္ခ်ျပီး မေကာင္းေျပာရမွာ ၀န္မေလးတဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳးလို႔ထင္မိတယ္..။ ဒီလိုလူမ်ဳိးဆိုတာ အျပင္ေလာကမွာလည္း ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔ ၃ ေယာက္ကို စရိုက္ရွင္ဇာတ္ေကာင္ေတြလို႔ သတ္မွတ္ျဖစ္တာပါ..။

မီ ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ .. “ မီ့မွာ ပံုျပင္ေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္..။ လူတစ္ေယာက္ ပံုတစ္မ်ိဳးေျပာတာပဲ..။ လူတိုင္းယံုတာပဲ ..။ လူတိုင္းဟာ သူ႔ေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္တယ္..။ ဒီအထဲမွာ သူေရြးတာပဲ ..။ သူ႔ကို အစစအရာရာမွာ ေဖာေဖာပံ့ပိုးေပးႏိုင္မယ့္လူဆိုပါေတာ့ ..။ အဆိုးဆံုးေတာ့ဗ်ာ.. မီဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႔တဲြျပီး မိန္းမေတြေၾကာက္တဲ့ဟာဟူသမွ်ကို ေလွ်ာက္လုပ္တယ္ .. ဒါပဲ ..”

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ဒီမိန္းကေလး ၃ ေယာက္ကို သိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္..။ လူထဲက လူေတြအေၾကာင္း သရုပ္ေဖာ္ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ဒီလို ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြကို ဖတ္မိတဲ့အခါ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုက္ဆိုင္သြားတတ္တဲ့အခ်ိန္ သူတို႔ကို အမွတ္ထင္ထင္ျဖစ္ေနတတ္ျပန္ တယ္..။ ျပီးေတာ့ စာေရးတဲ့ေနရာမွာ ပါရမီထူးလြန္းတဲ့ စာေရးဆရာ ၂ ေယာက္ရဲ႕ အေရးအသား ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း စိတ္ထဲမွာ စြဲမိေနတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္..။ ေသခ်ာပါတယ္.. မဖတ္ရေသးသူေတြသာ ဒီ၀တၳဳေတြကို ျမည္းစမ္းၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ခံစားေနက်ရသနဲ႔မတူတဲ့ တစ္မ်ိဳးထူးျခားတဲ့ အရသာသစ္ကို ေတြ႔ရမွာပါ ..။ (ေသခ်ာတာက အေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ဖူးျပီးလို႔ ကၽြန္မက အေတာ္ေနာက္က်မွ ဖတ္ျဖစ္သူျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနဦးမွာ :D )