ေရာက္တတ္ရာရာ ~~~

အခုတေလာ သီခ်င္းေတြ နားမေထာင္ျဖစ္တာၾကာျပီ ...။ ဟိုအရင္ကေတာ့ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ ကလည္းေကာင္း .. စာဖတ္ေနရင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း အပ်င္းေျပ youtube က သီခ်င္းေတြ တစ္ခ်ိန္လံုး ဖြင့္ထားတတ္ျပီး နားေထာင္ေနတတ္တယ္ ..။ ခုေတာ့ တစ္ေနကုန္အလုပ္လုပ္ .. အလုပ္ထဲမွာလည္း သီခ်င္းနားေထာင္ခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို လႈပ္ရွား ..။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင္ပန္းတာနဲ႔  စာေတာင္မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး ...။ ဒီလိုသာဆို ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေပ်ာက္သြားမွာ စုိးမိတယ္ ..။ က်မက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ညွာတယ္ထင္မိတယ္ ..။ နည္းနည္းေလးစိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္းတာနဲ႔ သနားျပီး အနားေပးမိတာပဲ ...။ တကယ္ဆို အဲလိုမျဖစ္သင့္ပါဘူး ..။ ကာယနဲ႔အလုပ္လုပ္တာမွ မဟုတ္တာေနာ္ ..။ ခုေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလး ေတြကို စာၾကည့္တာကနည္းနည္း .. နားတာကမ်ားမ်ားျဖစ္ေနတယ္ ...။ အမ်ားၾကီးျပဳျပင္ရဦးမယ္ ... က်မမွာ အဲလိုပ်င္းတတ္တဲ့ ပင္ပန္းတတ္တဲ့ အလြန္အင္မတန္ဆိုးရြားတဲ့ အက်င့္ဆိုး တစ္ခုရွိတယ္ ...။ 

ေလွ်ာက္မယ္လို႔ရည္ရြယ္ထားတဲ့ phd scholarship ေတြက ဧျပီလထဲမွာ deadline က ခပ္မ်ားမ်ားျဖစ္ေနတယ္ ..။ ထံုးစံအတိုင္း deadline နီးမွ idea ထြက္တဲ့ ဦးေႏွာက္က အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္မွပဲ အပူတျပင္းအသံုးျပဳလို႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္..။ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာဖူးသလို ညဏ္ေကာင္းတဲ့သူေတြက ေယဘူယ်အားျဖင့္ ပ်င္းၾကတယ္တဲ့ ..။ အဲဒါမွပဲ ၾကိဳးစားၾကတဲ့ အျခားပံုမွန္လူေတြနဲ႔ ရလဒ္က အတူတူျဖစ္သြားျပီး ေလာကၾကီးက မွ်မွ်တတျဖစ္သြားသတဲ့ ..။ အဲဒီလူ ၂ မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ညဏ္လည္းေကာင္း၊ ႀကိဳးလည္းႀကိဳးစားတဲ့သူေတြ ကေတာ့ အျခားသူေတြထက္ ေအာင္ျမင္သူေတြ ျဖစ္လာၾကပါသတဲ့ ..။ ေသခ်ာတာက က်မက ညဏ္ေကာင္းတယ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာသတ္မွတ္ျပီး အလြန္ပ်င္းတဲ့သူမ်ိဳး ..။ အထူးသျဖင့္ စာလုပ္ရတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာေပါ့ ..။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အမ်ားထက္ထူးကဲၿပီး ထူးခၽြန္ထက္ျမတ္မေနဘဲ .. အမ်ားနဲ႔တန္းတူ သာမာန္သူလိုကိုယ္လိုပဲျဖစ္ေနတာ ....။ ႀကံဳမိသမွ် သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ ကေတာ့ က်မကို ႀကိဳးစားတဲ့သူဆိုျပီး အၿမဲေျပာဆိုသတ္မွတ္ၾကတယ္ ..။ ဘာေၾကာင့္ အဲသလို ထင္ေလတယ္ေတာ့မသိ ..။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ပ်င္းလြန္းလို႔ မႀကိဳးစားလြန္းလို႔ အျမင္ေတြ ကတ္လြန္းလို႔ ..။ 

စိတ္ခံစားခ်က္၊ အေတြးအေခၚေတြက ေနရာေဒသကုိလိုက္ျပီးပဲ ေျပာင္းတတ္သလား၊ အခ်ိန္ကာလကို လုိက္ၿပီးပဲ ေျပာင္းတတ္သလား၊ အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး ေျပာင္းတတ္ေလသလားမသိ ..။ ဒီျပန္ေရာက္ကတည္းက သီခ်င္းေတြ သိပ္နားမေထာင္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ဟုိအရင္ကလို သီခ်င္းခံစားမႈအက္ေဆးေတြ မေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ ..။ ကဗ်ာဆိုရင္ ပိုဆိုးေတာ့တာေပါ့ ..။ ကဗ်ာလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရမယ့္ စကားလံုး တစ္လံုးစႏွစ္လံုးစေတာင္ ေခါင္းထဲက ထြက္မလာေတာ့ ...။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ေရးခ်င္မိတယ္ ..။ ေရးေနက်ပံုစံအတိုင္း ကာရံမဲ့ကဗ်ာေတြ ..။ နေဘကာရံကဗ်ာဆိုတာေတာ့ ဒီတစ္သက္ေရးတတ္ပါ့မလား ယံုၾကည္မႈမရွိ ..။ ပါရမီမရွိတဲ့အထဲ ကာရံေတြေနာက္လိုက္ၿပီး ေရးမိရင္ အေၾကာင္းအရာက ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္တတ္မွာမဟုတ္ ...။ ၀တၳဳရွည္တစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ေရးျဖစ္ေအာင္ ေရးခ်င္တယ္ ...။ ေရးရင္းနဲ႔ အဆံုးမသတ္တတ္မွာလည္း စုိးမိေသးတယ္ ..။ ျမန္မာႏိုင္ငံျပန္ေရာက္ၿပီးကတည္းက ေရးျဖစ္ခဲ့တာက ကိုယ္ပိုင္ခံစားခ်က္ သံတူေၾကာင္းကြဲေတြက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ ...။ အခ်ိဳ႕သူေတြေျပာၾကသလို ဘေလာ့ဂ္ဘက္မွာ ေရးတဲ့သူေတြေရာ ဖတ္တဲ့သူေတြေရာ သိသိသာသာေလ်ာ့သြားၿပီး ေဖ့ဘုတ္ဘက္ကို ေရာက္သြားၾကေပမယ့္ က်မကေတာ့ ခုထက္ထိ ဘေလာ့ဂ္ကို ဖက္တြယ္ထားတုန္း ..။ ေရးခ်င္လာတဲ့အခါတိုင္း ေရးဖို႔အခ်ိန္ရလာတိုင္း ဒီေနရာေလးမွာပဲ ... ေရးခ်င္သမွ်ကို ေရးေနမိဆဲ ..။

စကားမစပ္ ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ လံုးခ်င္းစာအုပ္အသစ္ “ဆံုေနရက္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း” ကို ဖတ္ျပီးသြားပါၿပီ ..။ ၾကားထားခဲ့တဲ့အတိုင္း လာဗင္ဒါပန္းခရမ္းေရာင္ေလးေတြကလည္း ဇာတ္လိုက္အေနနဲ႔ ပါတာေပါ့...။ ခ်စ္စရာ ပန္းခရမ္းေရာင္ေလးေတြေလ ..။ ဇာတ္လမ္းကိုေတာ့ မေ၀ဖန္ေတာ့ပါဘူး ..။ ဆံုႏိုင္ရက္နဲ႔ ကြဲေလျခင္း ဆိုသလိုျဖစ္ေနလို႔ပါ ..။

သီခ်င္းေတြထဲမွာ ခုတေလာ အၿမဲနားေထာင္ျဖစ္တဲ့သီခ်င္းက ေလးျဖဴရဲ႕ “စိတ္ပူတယ္” ဆိုတဲ့သီခ်င္းပါပဲ ..။ သီခ်င္းစာသားေရာ သံစဥ္ေရာႀကိဳက္လြန္းလို႔ ဖုန္း ringtone လုပ္ထားေတာ့ ဖုန္းျမည္တိုင္း အဲသီခ်င္းကို နားေထာင္ျဖစ္တယ္..။

♫ ♪..မင္း အဆင္ေျပပါ့မလား စိုးရိမ္တယ္..

မင္းးး ဒီအခ်ိန္ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္ ...

မင္းးးး ေခ်ာင္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ငိုေနဦးမလား ...... ..♫ ♪

မင္းးး လိုေနခ်ိန္တိုင္း ရွိခ်င္တယ္ ....

မင္းးးး မလိုရင္ ခ်န္ထားခဲ့ႏိုင္တယ္ ....

မင္းးး  အဆင္မေျပမွာပဲ .. စိတ္ပူေနမိတယ္ ..♫ ♪ -_- -_- -_-