လြန္ခဲ့တဲ့
၃ ႏွစ္ေလာက္အထိ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့စာေတြက စိတ္ခြန္အားျဖည့္စာေတြက ရသစာေတြထက္ ပိုမ်ားေနခဲ့တယ္
....။ စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးၾကားထဲ မွတ္မွတ္ရရရွိေနခဲ့တာက Spencer Johnson ေရးတဲ့ Who
moved my cheese? ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကေလးပါ ...။ ငယ္ငယ္က အဂၤလိပ္စာလည္း ေလ့လာခ်င္စိတ္က ျပင္းထန္ေနခဲ့ေတာ့
မူရင္းအဂၤလိပ္စာအုပ္ကေလးကို ၂၀၀၆ ေလာက္က ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ...။ ကိုယ္တိုင္ဘာသာျပန္ျပီး
ဖတ္တယ္..။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မဆံုေတာ့မယ့္သူတစ္ေယာက္က ဘာသာျပန္စာအုပ္ေလးကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္..။
ေလာေလာဆယ္ ဘ၀မွာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕နဲ႔ေတြ႔လာရေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ေလးေတြကို သတိရမိလာတယ္
..။ စာအုပ္စင္ေတြဆီ ျပန္ရွာေတာ့ မေတြ႔ေတာ့ဘူး ..။ က်မ ဂ်ာမနီေရာက္ေနတုန္း တစ္ေယာက္ေယာက္
ယူသြားတာျဖစ္ရမယ္ ..။ ဒါေပမယ့္လည္း စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြက ခုထက္ထိ စိတ္ထဲမွာ စဲြစြဲျမဲျမဲမွတ္မိေနဆဲပါပဲ
...။ ေရးထားတာကလည္း ကေလးပံုျပင္လိုလို ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ က်မတို႔လို လူျပိန္းမ်ိဳး
ခ်က္ခ်င္း နားလည္ေလာက္ေအာင္ ေရးထားတာကိုး ....။
ျမန္မာႏိုင္ငံ
ျပန္ေရာက္ျပီး ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ အလုပ္ျပန္စလုပ္ျဖစ္တယ္ ...။ ထံုးစံအတိုင္း အစဆိုေတာ့
နည္းနည္းအူေၾကာင္ေၾကာင္လိုလို ျဖစ္ရင္းကေန တစ္လေလာက္ေနေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ အသားက်လာတယ္
....။ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ က်မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္နဲ႔ လုပ္ရတဲ့အလုပ္က ထပ္တူက်တယ္ ...။ စာေတြ
မဖတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ စာေတြဖတ္ရင္း လက္ေတြ႔အျပင္ေလာကမွာ
ေလ့လာရင္း စာေတြျပန္ေရးရင္း အဲဒီလိုဘ၀မ်ိဳးကို က်မက သေဘာတက်ရွိခဲ့တာ ...။ ျပန္ေရာက္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ
လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာက စာအုပ္ထဲကေရးထားတဲ့သီအိုရီေတြ ဗဟုသုတေတြထက္ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀က လူေတြရဲ႕သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ဘ၀ထဲမွာ
ေလ့လာရင္း သူတို႔ရဲ႕ ရွိရင္းစြဲ ဗဟုသုတေတြ အစဥ္အလာေတြကို ေလ့လာခ်င္ခဲ့တယ္ ..ေလ့လာျဖစ္ခဲ့တယ္
...။ က်မရဲ႕ Supervisor ကေတာ့ေျပာတယ္ ... ေတာသူတစ္ပိုင္းကိုျဖစ္လို႔တဲ့ ...။ အဲဒီလိုနဲ႔
ဒီအလုပ္မွာ အသားတက်ရွိရင္းကေန ၾကာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ္လာခဲ့တယ္ ..။ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ
ဆိုးတူေကာင္းဖက္ တိုင္ပင္လို႔ရတဲ့ လက္တြဲညီတဲ့ စီနီယာအစ္မတစ္ေယာက္၊ ဂ်ဴနီယာေမာင္ေလးေတြလည္းရွိတယ္
။ လြဲေခ်ာ္မႈေတြ တခါတရံ ရွိတတ္တဲ့အခါတိုင္း အျပစ္မျမင္တတ္တဲ့ .. ၾကိဳးစားမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈကို
အသိအမွတ္ျပဳေပးျပီး ေနရာေပးတတ္တဲ့ Supervisor ရွိတယ္ ...။ ျမန္မာျပည္လုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕
ထံုးစံအတိုင္း မနာလိုတာ၊ အခြင့္အေရးကို ပိုလိုခ်င္တတ္တဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔လည္း ၾကံဳရေပမယ့္
ကိုယ့္အလုပ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေနသူအတြက္ အဲလိုကိစၥကို စိတ္ထဲမထားျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ၾကာလာတဲ့အခါ
ရွိတယ္ေတာင္ မထင္မိေတာ့ပါဘူး ...။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
... တစ္ရက္မွာေတာ့ အျခား Project တစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလိုက္ရတယ္ ...။ လုပ္ေနတဲ့
အလုပ္မွာ အသားတက်ရွိေနရင္း ေရွ႕ဘာဆက္လုပ္မလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလာတဲ့အခ်ိန္မွ
အသစ္တစ္ခုကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလိုက္ရတယ္ ...။ အသစ္ကို ေျပာင္းတဲ့အခါ အကၽြမ္းတ၀င္ရွိျပီးသား
အေဟာင္းကို လက္လႊတ္ခဲ့လုိက္ရပါတယ္ ...။ ရင္းႏွီးလာျပီျဖစ္တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြနဲ႔ေ၀းရာ
ကိုယ္နဲ႔တရင္းတႏွီးမရွိတဲ့ ေနရာကို ေျပာင္းခ်ိန္မွာ အားငယ္စိတ္ကို မေပၚလာေအာင္ မနည္းခ်ိဳးႏွိမ္ထားခဲ့ရပါတယ္
...။ အဆင္ေျပေနတဲ့အရာတစ္ခုကို လက္လႊတ္ျပီး စိန္ေခၚမႈတစ္ခုကို လက္ခံမိခဲ့လို႔ ဘယ္လိုခံစားေနရလဲလို႔
လာေမးတဲ့သူေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္ ...။ တကယ္ဆိုရင္ ၀မ္းနည္းသင့္တယ္မဟုတ္ပါလား ...။ ကိုယ္နဲ႔ကၽြမ္း၀င္ျပီးသားေနရာတစ္ခုကေန
စိန္ေခၚမႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့ေနရာတစ္ခု၊ အဆင္ေျပမေျပမသိႏိုင္တဲ့ သူစိမ္းနယ္ေျမတစ္ခုကို ေျခခ်ဖို႔
စိတ္အားငယ္မႈ တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ရွိသင့္တယ္မဟုတ္ပါလား ...။
တကယ္ေတာ့
က်မစိတ္ကို ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါတယ္ ...။ က်မရဲ႕ ဒိန္ခဲက ေနရာေရြ႕သြားခဲ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား
...။ အဲဒီလိုေတြးမိတဲ့အခါ ဒိန္ခဲကို အမိအရဆုပ္ကိုင္မိဖို႔ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခုကလြဲရင္
၀မ္းနည္းအားငယ္မႈေတြ စိုးစဥ္းမွ မရွိခဲ့ေတာ့တာပါပဲ ...။ အဆင္ေျပေနတဲ့ေနရာေလးမွာပဲ အသားတက်ရွိေနရင္းကေန
လက္ထဲရွိေနတဲ့ဒိန္ခဲကေလးပဲ စားေနမယ္ဆိုရင္ ဒိန္ခဲဆိုတာက ကုန္သြားတတ္တဲ့ပစၥည္း၊ ပုပ္သိုးသြားတတ္တဲ့ပစၥည္းပဲေလ
...။ ၾကာလာရင္ ဒိန္ခဲဆိုတာ မရွိေတာ့မယ့္ ေနရာတစ္ခုကို ခုကတည္းက လက္လႊတ္ထားခဲ့ျပီး ၀ကၤပါထဲမွာ
ဒိန္ခဲအသစ္ေတြရွိတဲ့ေနရာကို စမ္းတ၀ါး၀ါးသြားေနရင္း စိန္ေခၚမႈေတြကို လက္ခံမိတာ တန္ပါတယ္
...။ တေနရာရာမွာ က်မရဲ႕ ဒိန္ခဲေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ ...။ ကံတရားက ဒိန္ခဲေတြရွိတဲ့ေနရာကို
သူ႔အလိုလိုသြားဖို႔ ေစာေစာစီးစီးခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့အခါ .. မသြားဘဲ ရပ္တန္႔ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္
အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ ...။
ခုေတာ့ ဒိန္ခဲတခ်ိဳ႕ကို စေတြ႔လာရတယ္ ...။ အရသာရွိလြန္းတဲ့ဒိန္ခဲေတြမဟုတ္ေသးေပမယ့္လည္း
ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီလို အရသာရွိတဲ့ဒိန္ခဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာကို စိတ္ကၾကိဳတင္ခံစားမိေနတယ္
...။ ၀ကၤပါထဲ ေျပးလႊားေနခဲ့တာ ပင္ပန္းရက်ိဳးနပ္မွာပါေလ ...။ တကယ္တမ္းေတာ့လည္း က်မက
အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အေကာင္းျမင္တတ္သူတစ္ေယာက္ပါ .။ အခက္အခဲေတြၾကံဳလာရတိုင္း က်င့္သံုးမိတဲ့အရာက
This too will pass!! ဆိုတဲ့စကားစုပါပဲ ..။ က်န္းမာေရးကလြဲရင္ အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ က်မစိုးထိတ္မိတဲ့အရာ
မရွိေသးပါဘူး ..။ က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါး လို႔ ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား ..။
.jpg)
2 comments:
ဖတ္လို႔ အရမ္းေကာင္း ပါတယ္။
ဟုုတ္တယ္စႏုုိး။ ကုုိယ္လည္းအျမဲအဲလိုုေတြးတယ္။
ညေနဆုုိျပီးျပီ။
မနက္ဖန္ဆုုိျပီးသြားျပီ။
ေနာက္အပါတ္။
ေနာက္လ
ေနာက္ႏွစ္...
အဲလိုုေတြးျပီးရင္ဆုုိင္တယ္။
ေကာင္းမြန္တဲ့ဒိန္ခဲေလးေတြအျမန္ဆံုုးနဲ ့မ်ားမ်ားရပါေစ။
မပုုတ္သိုုးတဲ့ေနရာမွာသုုိမွီးထားႏုုိင္ပါေစလိုု ့.....
အိုင္အိုုရာ
Post a Comment