How important EQ is!!

တစ္ရက္က အိမ္က TV ဖြင့္ထားရာကေန ဇာတ္ကားတစ္ကား လႊင့္ေနတာကို ၾကားမိလိုက္တယ္။ မင္းသမီးက ေဖြးေဖြး၊ မင္းသားကေတာ့ ရဲတိုက္ထင္တာပဲ။ ကုိယ္လဲ စိတ္ဝင္တစားသြားမၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ ဇာတ္ကားနာမည္၊ ဘယ္ TV လိုင္းက၊ မင္းသားမင္းသမီး ဘယ္သူဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဧည့္ခန္းက TV အသံဟာ ကိုယ့္အခန္းထဲထိ ၾကားမိေနလို႔သာ။ ဇာတ္ကားထဲမွာ မင္းသားဟာ အလြန္အတၲၾကီးတယ္၊ ေဒါသၾကီးတယ္၊ အခ်စ္ၾကီးတယ္ေပါ့ေလ။ သူရဲ႕ အဲဒီ ေဒါသေတြ၊ အတၲေတြ၊ တဇြတ္ထိုးအျပဳအမူေတြေၾကာင့္ သူ႔ခ်စ္သူ မင္းသမီးဟာ အျမဲလိုလို ဝမ္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္၊ အေပါင္းအသင္းမိဘၾကားမွာလည္း မ်က္နွာပ်က္ ျဖစ္ရတာေပါ့။ ဇာတ္ကားက ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အခ်စ္ၾကီးလို႔ အမ်က္ၾကီးတယ္ဆိုတဲ့ အရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒီလို ဇာတ္ေကာင္ပါတဲ့ ျမန္မာဇာတ္ကားေတြ ခဏခဏ ျမင္မိ၊ ၾကားမိေတာ့ ျမန္မာ့လူ့အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဒီလိုအျပဳအမူမ်ိဳးဟာ ထမင္းစား၊ ေရေသာက္သလို ဘာမွမထူးဆန္းတဲ့ လူ႔စရိုက္လို႔မ်ား သတ္မွတ္သလား ထင္မိတယ္။  ကၽြန္မကေတာ့ အဲဒီအျပဳအမူဟာ စိတ္ဓါတ္အင္အားနည္းတဲ့သူေတြရဲ႕ အျပဳအမူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းမထိန္းးခ်ဳပ္နို္င္တဲ့လူမ်ိဳး အထူးသျဖင့္ Emotional intelligence မရွိသူလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အဲဒီလိုဇာတ္ကားေတြအၾကည့္မ်ားၿပီး ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြက္ို အားက်အတုယူေနတဲ့လူငယ္ေတြဆိုတာရွိၾကမွာပဲ ။ စိတ္ဓါတ္အင္အားနည္းသူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔မၾကိဳးစားဘူး။ တစ္ခုခုဆိုတာနဲ႔ ဘာကိုမွမေတြးဘဲ စိတ္ထဲရွိရာ တံု႔ျပန္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ဆတ္ဆတ္ထိမခံတို႔၊ စြာတယ္တို႔ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ကိုယ့္အျပဳအမူေတြဟာ အမွန္လို႔ ယူဆလက္ခံေနၾကတယ္။ ရင့္က်က္သူဆိုတာ တစ္ခုခုေပၚမွာ စိတ္လိုက္မာန္ပါမတံု႔ျပန္ဘူး။ ပိုင္းျခားေဝဖန္ၿပီး ခြင့္လႊတ္သင့္ရင္ ခြင့္လႊတ္တယ္။ သည္းခံစရာရွိရင္ သည္းခံတယ္။ သေဘာထားၾကီးသင့္ရင္ ၾကီးတယ္။ အဲလိုနည္းအားျဖင့္ စိတ္ဓါတ္အင္အားၾကီးမားသူေတြဟာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ လူမုန္းမမ်ားဘဲ အားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြေနႏိုင္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္၊ အဆင္ေျပ၊ ေအာင္ျမင္သူေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ 

 

ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ (ကိုယ့္မိသားစု၊ အသိုင္းအဝိုင္းအပါအဝင္ပါပဲ) EQ ကို အစဥ္အဆက္လ်စ္လ်ဳရႈခဲ့ၾကတယ္။ ကေလးဘဝ ပံုသြင္းလို႔ေကာင္းစဥ္ကာလကတည္းက စိတ္ဓါတ္ျမင့္မားေအာင္၊ အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္၊ သေဘာထားၾကီးေအာင္၊ ကိုယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေအာင္၊ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္သံုးသပ္တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ အနည္းနဲ႔အမ်ား ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘဝေတြဟာ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ပဲ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနရတဲ့အတြက္ ကေလးေတြကို စိတ္ဓါတ္အင္အားေကာင္းေအာင္ ေသခ်ာျပဳစုထိန္းေက်ာင္းဖို႔ အခ်ိန္၊ အသိနည္းခဲ့ၾကသူေတြ အမ်ားစုျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ကေလးေတြဟာ စာၾကိဳးစားဖို႔၊ အဆင့္ေကာင္းေကာင္းရဖို႔၊ ဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ေအာင္ဖို႔ဆိုတဲ့ စံသတ္မွတ္ခ်က္ေအာက္မွာ EQ ေကာင္းေအာင္ ေကာင္းေကာင္းမေလ့က်င့္ခဲ့ရဘူး။ အဲလိုနည္းအားျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ့္စိတ္၊ ခံစားခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္လိုက္မာန္ပါျပဳမူၾကတယ္။ အလြယ္တကူ တံု႔ျပန္ၾကတယ္၊ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ အရႈံးကို လက္မခံနိုင္၊ မနာလိုစိတ္၊ ေလာဘစိတ္ေတြနဲ႔ ပူေလာင္သူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ၿပီး နားလည္ေပးမႈမ်ိဳးကို မသိသူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါေတြဟာ ငယ္ငယ္က မိဘေတြ ဆံုးမပဲ့ျပင္တဲ့အေပၚ အမ်ားၾကီး မူတည္ပါတယ္။ ဟုိအရင္ကေတာ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ထက္ ပညာကိုပဲ ဦးစားေပးတာေၾကာင့္ အရင္က လူငယ္ေတြမွာ စိတ္ဓါတ္အင္အားၾကီးမားသူနဲ႕႔ အားနည္းသူျဖစ္လာတယ္ဆုိတာ မိဘရဲ႕ ဆံုးမပဲ့ျပင္မႈက အခရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေတာ့ မိဘက စနစ္တက် ေျပာျပသြန္သင္ပံုသြင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ EQ ေကာင္းသူေတြျဖစ္လာၾကၿပီး လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္ၾကသူေတြျဖစ္လာတယ္။ အခ်ိဳ႕႔ေတာ့ မိဘကလည္း ေသခ်ာပံုမသြင္းခဲ့သလို စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာလည္း မသင္ခဲ့ရေတာ့ EQ အားနည္းၿပီး အမ်ားနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမေနတတ္၊ သေဘာထားမၾကီး၊ နားလည္မေပးတတ္ဘဲ စိတ္လို္က္မာန္ပါ ျပဳမူသူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။

ပထမဆံုးေျပာခဲ့သလို ျမန္မာဇာတ္ကားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း တဇြတ္တိုး၊ ဂ်စ္ကန္ကန္စရိုက္ေတြကို ရိုက္ျပၿပီး ဒါေတြဟာ ျပင္ပမွာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္လိုမ်ိဳး ဂ်င္းထည့္တာေတြရွိေတာ့ အမွားဟာ အမွန္လို႔ သတ္မွတ္လာၾကမွာ စိတ္ပူမိတယ္။ အရင္က ဇာတ္ကားေတြမွာ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ရန္ျဖစ္တာေတြ၊ အရက္ေသာက္ မူးရူးရမ္းကားတာေတြစတဲ့ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းကို အျမဲတမ္းလွစ္ဟျပၿပီး ဒါေတြဟာ လူ႔ဘဝသရုပ္ေေဖာ္ေတြလုိမ်ိဳး သတ္မွတ္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာဇာတ္ကားေတြကို ေပါေပါပဲပဲမရို္က္ေအာင္ ဖိအားေတြရွိလာသလို Social media ေတြေပၚမွာလည္း EQ ေကာင္းဖို႔အေရးၾကီးတဲ့အေၾကာင္း campaign ေတြ မ်ားလာေတာ့ ဒီေနာက္ပိုင္း လူငယ္ေတြဟာေတာ့ EQ  ပိုင္းမွာ အားသာလာၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ တိုးတက္လာမယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္မိပါတယ္။