ခ်စ္ေသာ Baybay ~~~

အဲဒီျမိဳ႕ေလးက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံရဲ႕ Eastern Visayas လို႔ေခၚတဲ့ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚ မွာရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေလး၊ Camotes ပင္လယ္ၾကီးေဘးနားမွာ ရွိတဲ့ျမိဳ႕ တစ္ခ်ိန္လံုး လႈိင္းသံေတြၾကားေနရတဲ့ျမိဳ႕၊ မုန္တိုင္း ရွိတယ္လို႔ အသံၾကားရင္ ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ လာမလဲလို႔ ေတြးေၾကာက္ေနရတဲ့ျမိဳ႕ေလး။ သူ႔ဆီကိုေရာက္ဖို႔ ေလယာဥ္ ၃ ဆင့္ ကားနဲ႔ ၁ ဆင့္ နဲ႔ ခရီးရွည္ၾကီး ကို ၂ ရက္ေလာက္သြားခဲ့ရတယ္..။ 

ဒီတစ္ခါသြားခဲ့တာ China airlines နဲ႔သြားခဲ့ျပီး အဲဒီေလေၾကာင္းကို စီးဖူးတာ ဒါပထမဆံုးပါ..။ ေျပာရရင္ အဲဒီ တရုတ္ေလေၾကာင္းကို လံုး၀မၾကိဳက္ပါဘူး.. သြားဖူးသမွ်ထဲ မွာ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ၀န္ေဆာင္မႈအညံ့ဆံုးပဲ..။ တစ္ၾကိမ္က ေဆးဘဲဥနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ ပဲ ေကၽြးတာက ၾကံဳလိုက္ရေသး တယ္..။

 Germany, Frankfurt ကေန ၾကားထဲမွာ တိုင္ေပမွာ Transit ဆိုေတာ့ ေလဆိပ္ထဲကေန တိုင္ေပကို ဓါတ္ပံုလွမ္းရိုက္ၾကည့္မိ တာပါ..။

သြားခဲ့တာက ၉-၁၁-၂၀၁၂ ရက္မနက္အေစာၾကီး ၅ နာရီေလာက္ကေန.. ေရာက္တာက ၁၀ ရက္ေန႔ည ၉ နာရီေလာက္၊ ေနာက္တစ္ေန႔ ႔မနက္အေစာၾကီး လႈိင္းသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္..။ ညေရာက္လာတာဆိုေတာ့ ကုန္းတြင္းပိုင္းပဲထင္လိုက္မိတာ.. တစ္ကယ္က ပင္လယ္နဲ႔နီးနီးကပ္ရက္ေလးမွာ ဟုိတယ္ကို ေဆာက္ထားတာပဲ..။ မနက္အေစာၾကီး ပင္လယ္ၾကီးကို ၾကည့္ရင္း ေရလႈိင္းေတြရဲ႕ အသံကိုၾကားရတာ ဂီတသံစဥ္ေတြလိုပဲ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းခဲ့တယ္..။ တစ္ကယ္ပါ.. က်မက တစ္သက္လံုး ကုန္းတြင္းမွာ ေနလာခဲ့တဲ့သူဆိုေတာ့ ပင္လယ္နဲ႔ နီးနီးေလးေနရတာ အရမ္းေပ်ာ္တယ္.. တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ပင္လယ္ၾကီးကို ေငးၾကည့္ေနရတာ တစ္ကယ့္ သဘာ၀အလွတရားကို ခံစားရတာ ဒီခရီးကို လာရက်ိဳးနပ္လိုက္တာ လို႔ ေတြးမိေနေလ ရဲ႕..။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတုန္းကေတာင္ ကမ္းေျခကို သြားဖူးတာ ၃ ခါေလာက္ပဲ ေရာက္ဖူးတာကိုး..။

အဲဒီျမိဳ႕ေလးက အရမ္းကို ဆိတ္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ျမိဳ႕ေလး.. လူေတြကလည္း ကူညီခ်င္စိတ္အျပည့္.. မနီလာနဲ႔အေ၀းၾကီး ေခ်ာင္က်က်ေနရာတစ္ခုမွာလိုျဖစ္ေနေတာ့ သိပ္လည္း တိုးတက္ပံုမရ ပင္လယ္ၾကီးေဘးနားမွာတည္ရွိလို႔ ငါး၊ ပုဇြန္စတဲ့ေရထြက္ပစၥည္းေတြကလည္း အလွ်ံပယ္ထြက္တဲ့ေနရာျဖစ္ေပမယ့္ ရြာသာသာရွိတဲ့ျမိဳ႕ေလး..။ ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ေသးေသးေလးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အလြန္ကိုၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလြန္းတဲ့ တကၠသိုလ္ၾကီးတစ္ခုေၾကာင့္ ဒီျမိဳ႕ေလးကို ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံတြင္းသာမက ကမၻာကပါ သိတာေတာ့ သိပ္မဆန္းၾကယ္လွပါ..။ ဘာသာရပ္ေပါင္းစံုကို ဘဲြ႔ေပါင္းစံုအတြက္ သင္ၾကားေပးေနတဲ့ Visayas State University က အဲဒီျမိဳ႕ေလးရဲ႕ အထင္ကရေနရာတစ္ခု.. ဂုဏ္ယူစရာ ျပယုဂ္တစ္ခု..။ ေက်ာင္းရဲ႕စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ လိုခ်င္တဲ့စာအုပ္မ်ားရမလား သြားရွာၾကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါလားဆိုတဲ့ စူးစမ္းလိုစိတ္နဲ႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက တီးတိုးစကားေတြဆိုရင္း ၀ိုင္းၾကည့္အကဲခတ္ၾကေလရဲ႕..။

ျမိဳ႕ထဲကို သြားေတာ့လည္း အားလံုးလိုလိုက ၀ိုင္းၾကည့္ၾကရံုမက ကေလးေတြက အထူး အဆန္းေတြကိ္ု လိုက္ၾကည့္သလို ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၾကည့္ေန ပါေသးတယ္ ..။ တစ္ခ်ိဳ႕ႏြမ္းပါးတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ကေလးေတြက ပိုက္ဆံ လိုက္ေတာင္းၾကတယ္ ..တစ္ေယာက္ ကို ေပးလိုက္တာသိရင္ ေနာက္ကေလးေတြကပါ အတင္း၀ိုင္းေတာင္းရင္း သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ က ကေလးေတြၾကားထဲ မွာ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမူး သြားပါသတဲ့..။ အနံ႕အသက္ေတြေၾကာင့္လည္း ပါတာကိ္ုး..။ 

 

ျမိဳ႕ကလူေတြကိုေမးၾကည့္ေတာ့မွ အာဖရိကန္ လူမည္းေတြကို ေတြ႔ဖူးတာ သူတို႔ေတြအတြက္ ဒါက ပထမဆံုးပါတဲ့.. အဲဒါေၾကာင့္ အရမ္း ထူးဆန္းျပီး လိုက္ၾကည့္ၾကတာတဲ့.. အတန္းထဲ မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေပါင္းက ၁၆ ေယာက္ ရွိရာမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းက ၁၃ ႏိုင္ငံ ..။ အာရွတိုက္၊ အာဖရိကတိုက္၊ ေတာင္အေမရိကတိုက္၊ ဥေရာပတိုက္ စသျဖင့္ ကမၻာ့တိုက္ၾကီး ၄ တိုက္ က ႏိုင္ငံေတြကေန လာၾကတာေပါ့..။ က်မတို႔ အာရွေတြကေတာ့ အခ်င္းခ်င္းဆုိေတာ့ သူတို႔အတြက္ သိပ္မထူးဆန္းသလို တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ဖိလစ္ပိုင္ပဲထင္ျပီး သူတို႔စကားနဲ႔ လာေျပာၾကေလရဲ႕..။ သြားခဲ့တဲ့ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး ပထမဆံုးေတြ႔တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္တိုင္း က်မကို သူတို႔စကားနဲ႔ လာေျပာတယ္.. က်မ ဖိလစ္ပိုင္မဟုတ္ပါဘူး. ျမန္မာပါ.. ခဏပဲလာတာမို႔ ဖိလစ္ပိုင္စကားလည္း မတတ္ပါဘူးဆိုတာကို အၾကိမ္တိုင္းေျပာေနခဲ့ရတယ္..။ ၾကာေတာ့ ကိုယ္နားမလည္တဲ့စကားနဲ႔ လာလာေျပာတာ ခဏခဏၾကံဳလာရေတာ့ စိတ္ညစ္သလိုျဖစ္လာတယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာင္ ေျပာခဲ့မိေသးတယ္..။

အိမ္ကိုဆက္သြယ္ဖို႔အတြက္ အင္တာနက္သံုးဖို႔က အဓိကက်တယ္ေလ.. အဲဒါနဲ႔ ဖုန္းနဲ႔သံုးဖို႔ Sim card ေတြသြား၀ယ္ၾကတယ္.. ျမန္မာေငြနဲ႔တြက္ရင္ ၁၀၀၀ ေတာင္မေပးခဲ့ရဘူး.. တစ္ကဒ္ကို PHP (Philippines Piso) ၄၀ ပီဆိုပဲေပးရပါတယ္..။ တစ္ယူရိုကို ၅၁ ပီဆိုနဲ႔လဲတာဆိုေတာ့ တစ္ပီဆိုကို ျမန္မာေငြ ၂၀ က်ပ္ေလာက္ျဖစ္ပါတယ္..(တြက္တာဟုတ္မွာပါေနာ္.. တစ္ယူရိုကို ၁၁၀၀ က်ပ္၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ .@@ )

ဂ်ာမနီမွာေတာ့ sim card ၀ယ္ရင္ ကဒ္ဖိုးမေပးရဘူးဆိုေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ဖုန္းကဒ္ဖိုး ေစ်းၾကီးတယ္ေျပာရမွာေပါ့.. အလကားမွမရတာ :D

VSU က ျမိဳ႔နဲ႔နည္းနည္းလွမ္းလွမ္းမွာရွိေတာ့ ျမိဳ႕တြင္းကိုသြားဖို႔ Bus စီးရတယ္. သူတို႔ Bus ေတြကလည္း ရန္ကုန္မွာေျပးေနတဲ့ စစ္က်န္ဘတ္စကားေတြနဲ႔တူတယ္..။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါလားဆိုျပီး ဘယ္ေနရာမွ ေစ်းပိုေတာင္းတာ ေစ်းပိုေျပာတာမရွိပါဘူး.. အရမ္းေဖာ္ေရြၾကတယ္.. အရမ္းကူညီခ်င္ၾကတယ္..။ ျပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက English စကားေကာင္းေကာင္းေျပာႏိုင္ၾကေတာ့ ေျပာဆိုေမးျမန္းရတာ အဆင္ေျပတယ္..။ လမ္းေဘးဆိုင္ေလးေတြကအစ ေကာင္းေကာင္းေျပာဆိုတတ္ၾကတယ္..။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖိလစ္ပိုင္ကို ကမၻာမွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာတတ္တဲ့သူေတြအမ်ားဆံုးရွိတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲက တစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကတာေပါ့..။ 

ျမိဳ႕တြင္းမွာဟိုနားဒီနားသြားဖို႔အတြက္ ဆိုက္ကားလိုမ်ိဳးေတြကို မိုးေရလံုဖို႔ အမိုးေတြနဲ႔ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္..။ အဲဒီမွာက ပင္လယ္နဲ႔နီးေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုးမိုးရြာတယ္ေလ.. ျပီးေတာ့ က်မတို႔သြားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း မိုးရာသီဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတယ္.. မုိးတစ္ေနကုန္ရြာတယ္ ရာသီဥတုက အရမ္းပူတယ္.. အေအးထဲကလာျပီး ပူအိုက္တဲ့ရာသီဥတုမွာ ခ်က္ခ်င္းေနသားမက်ပဲ .. ေနမထိထိုင္မသာပဲ.။

 Frankfurt International airport

မနီလာေလဆိပ္ထဲမွာ

 သူတို႔ဆီက နာမည္ၾကီးဆံုးဘီယာတံဆိပ္တဲ့..။

VSU

ေနာက္ထပ္ခရီးဆက္သြားဦးမွာမို႔.. ဒီကိုသြားခဲ့တာ ေနာက္ဆိုေမ့သြားမွာစိုးတာနဲ႔ Diary သေဘာမ်ိဳးေရးျဖစ္တာပါ..။ တစ္ကယ္သြားခဲ့တဲ့ Field အေၾကာင္းထပ္ေရးပါဦးမယ္..။ ဒီျမိဳ႕က ခဏပဲေနခဲ့တာျဖစ္ျပီး Field ထဲမွာက တစ္လနီးပါးေနခဲ့တာေလ..။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Be always Happy!