~ ထိပ္ဆံုးသို႔ @ The Climb ~

ဒီရက္ပိုင္း ေန႔တိုင္းကို စာၾကည့္တိုက္သြားျဖစ္တယ္..။ အဲဒီက စာအုပ္ေတြရွာ ငွားဖတ္လုပ္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..။ ကိုယ့္အခန္းမွာကိုယ္ဆိုရင္ စာမလုပ္ျဖစ္ဘဲ ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္လုပ္လြန္းလို႔ … ထိထိေရာက္ေရာက္စာလုပ္ျဖစ္ေအာင္ .. စာၾကည့္တုိက္ပဲ သြားျဖစ္ေနတာ ..။ အဲဒီမွာဆိုေတာ့ .. ကိုယ့္ေဘးက စားပဲြေတြမွာ တျခားသူေတြလည္း စာၾကည့္ေနၾကတယ္ .. ၊ ဆိုေတာ့ ကိုယ္က ေယာင္ေနလို႔မေကာင္းဘူးေလ အဲေတာ့က်မလဲ ဘာအာရံုမွမေရာက္ဘဲ စာဖတ္ျဖစ္တယ္…။ အခန္းထဲမွာဆို အရင္လို Facebook ေတာ့ မသံုးျဖစ္လို႔ အခ်ိန္မကုန္ေတာ့ေပမယ့္ .. အာရံုစူးစိုက္လို႔မရဘူး …။ အခုရက္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္လိမၼာေနတာလို႔ဆိုရမယ္ .. Facebook acc ကို deactivate လုပ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ .. သံုးခ်င္စိတ္မရွိေတာ့လို႔ကို ပိတ္ထားတာ.. ၊ ျပန္ဖြင့္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိေသးဘူး..၊ သေဘာက ဒီတခါပိတ္လိုက္တာ ျပန္ဖြင့္ျပီး မသံုးခ်င္ေတာ့ဘူး..၊ စိတ္ကုန္သြားတာလို႔ ေခၚမလား.. က်မအတြက္ကေတာ့ အဲဒီစိတ္၀င္လာတာ ကံေကာင္းျခင္းတစ္ခုပဲလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္..။ မဟုတ္ရင္ အေၾကာင္းအရာေတြက အမ်ားၾကီး .. တစ္ခုခုဖတ္မိရင္ ဘာေတြလဲသိခ်င္ေတာ့ ေရဆံုးေျမဆံုးလိုက္ဖတ္ေရာ .. အဲဒီေတာ့ တစ္ခါ၀င္လိုက္မိရင္ ျပန္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အဲဒီမွာ လည္ေနေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းတီးသလိုျဖစ္ျပီး အရမ္းႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတာ..။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ပိတ္ထားျဖစ္သြားတာ ..။ Page ကေတာ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ Page ေတြလည္းနည္းေတာ့ ဘာမွအာရံုမစားဘူး.. ေရးခ်င္ရာဖြင့္ေရးျပီး ျပန္ပိတ္ထားလိုက္ရံုပဲဆိုေတာ့ personal account ေလာက္ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘူး..။ 

ဒီေန႔ စေနေန႔ဆိုေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ကို ၁၁ နာရီထိုးမွ သြားျဖစ္တယ္..။ ေနာက္က်ျပီးမွ သြားတာကို ေရာက္ျပီး ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ အာရံုေတြေနာက္လာတယ္ …။ တကယ္က က်မ data ေတြကို analysis လုပ္ေနတာ ..။ စာတမ္းက ေရးေနတာတပိုင္းတစ၊ analysis က results ေတြရလာမွ ေသခ်ာအေခ်ာျပန္ေရးျဖစ္မွာဆိုေတာ့ အဲဒါကို အျပီးလုပ္ေနတာ..။ ေဒတာေတြက တမ်ိဳးနဲ႔တမ်ိဳးပံုစံမတူေတာ့ လုပ္ရတဲ့နည္းလမ္းေတြက မတူ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ စာေတြရွာဖတ္.. ျပီးေတာ့ စမ္းတြက္ၾကည့္နဲ႔ ၾကာေတာ့ ေခါင္းေတြပူလာတယ္..။ အိမ္ျပန္ျပီး အိပ္တာေကာင္းမွာပဲလို႔ စဥ္းစားမိေတာ့ .. ဂ်ာမာန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ စကားတစ္ခုကို သတိရမိတယ္..။ သူတို႔လူမ်ိဳးေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲပ်င္းေနပါေစ.. ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ပဲ လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ကို ဆက္လုပ္တယ္ .. အဲဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ျပီးေျမာက္တဲ့အခါ စိတ္ခ်မ္းေျမ့မႈကိုရျပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ျပန္ရၾကတာပဲတဲ့ ..။ ပ်င္းတယ္ဆိုျပီး ဘာမွမလုပ္ရင္ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးေပါ့ ..။

ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္.. က်မျပန္ေတြးတယ္ .. ပန္းတိုင္တစ္ခုကိုေရာက္ခ်င္ရင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး ဘာမွမလုပ္ပဲေနရင္ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးေလ..။ယုန္နဲ႔လိပ္ပံုျပင္လိုေပါ့ … လူတိုင္းလူတိုင္းက ေျပးလႊားသြားလာျပီး ၾကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ .. ကိုယ္က ရပ္ေနရင္ .. ေနာက္က်က်န္ေနရစ္မွာပဲ …။ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုခ်ထားရင္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ သြားရမယ္ ..။ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္ျပီးေတာ့ေရာ .. ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ.. ေနာက္ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုထပ္ရွိလာမွာပဲ ..။ ေတာင္တစ္လံုးတက္ျပီးရင္ .. အဲထက္ျမင့္တဲ့ေတာင္တစ္ခုထပ္ေတြ႔လာမွာပဲ ..။ အဲဒါဆိုရင္ သြားရတဲ့ခရီးက ဆံုးႏိုင္ပါဦးမလား… အဲဒါကို ေလာဘလို႔ပဲ ေခၚမလားရယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အျငင္းပြားၾကတယ္။ .. ဒါေပမယ့္ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုေရာက္သြားရင္ .. ေျမျပင္ေပၚမွာ ရပ္ေနတာထက္ေတာ့ အေပၚစီးကေန ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္ျမင္ႏိုင္မယ္မဟုတ္လား .. လြတ္လပ္တဲ့ေလကို အစြမ္းကုန္ရႈရႈိက္.. ဘ၀က ပိုျပီးေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာရွိလာမယ္မဟုတ္လား..။ အဓိကက ကိုယ့္ရဲ႕ပ်င္းတဲ့စိတ္ကိုေပ်ာက္ေအာင္ေဖ်ာက္ .. ၾကိဳးစားမွျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ေတြးျပီး အိမ္မျပန္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ..။

အဲဒါနဲဲ႔ပဲ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ သီခ်င္းနားေထာင္မယ္ဆိုျပီး youtube ဖြင့္တယ္။ က်မအၾကိဳက္ဆံုးထဲက အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္.. Miley Cyrus သီခ်င္းဆိုတဲ့ အသံကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္.. သူ႔အသံက ရွတတနဲ႔ ထူးျခားတဲ့အသံ.. ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ ဆိုၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အသံက ၾကားလိုက္တာနဲ႔ သူပဲဆိုတာကို ခဲြျခားရလြယ္ေလာက္ေအာင္ သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့အသံမ်ိဳး ။ ေနာက္ျပီး သူ႔ရုပ္က အရမ္းေခ်ာတဲ့လွတဲ့ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ရုပ္မ်ိဳး (But အခုေနာက္ပိုင္း ဆံပင္အတိုနဲ႔ေတာ့ သူ႔ကိုမၾကိဳက္ပါ .. ဆံပင္အရွည္ေလးနဲ႔ပဲ ၾကိဳက္ပါတယ္) ။ နားေထာင္ေနက်သူ႔သီခ်င္းေတြထဲက နာမည္ၾကီးတဲ့ The Climb ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို နားေထာင္ျဖစ္တယ္ ..။ အဲဒီသီခ်င္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကိဳက္ၾကပါတယ္..။ အခ်စ္သီခ်င္းရယ္လို႔မဟုတ္ပဲ စိတ္ခြန္အားတက္ၾကြေစတဲ့သီခ်င္းမ်ိဳး၊ စိတ္ဓါတ္မက်ေစဖို႔ ၾကိဳးစားေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ အားေပးတဲ့သီခ်င္းမ်ိဳး ..။ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီသီခ်င္းနားေထာင္တိုင္း အျမဲအမွတ္ရေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ဒီတစ္ခါလည္း ျပန္သတိရေနျပန္တယ္..။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ .. အဲဒီသီခ်င္းနားေထာင္ရင္ . အဲကဗ်ာေလးကို စိတ္ထဲမွာ ရြတ္ေနမိတယ္ ..။ ကမၻာၾကီးရဲ႕အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ .. ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကနဲ႔ အခုအခ်ိန္ .. ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြျဖစ္ေနေပမယ့္ အဲဒီသီခ်င္းနဲ႔ အဲဒီကဗ်ာရဲ႕ Theme က ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္ …။ 

အဲဒီကဗ်ာေလးက ဆရာမေငြတာရီရဲ႕ … ထိပ္ဆံုးသို႔ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ.. အခုေနာက္ပိုင္း ဆယ္တန္းျမန္မာစာမွာ ေခတ္ဆန္းကဗ်ာဆိုျပီး ထည့္ထားတယ္ထင္ပါတယ္.. (ဆယ္တန္းကၾကာခဲ့ျပီ .. မဆက္စပ္မိတာလည္းၾကာျပီဆိုေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိလို႔ပါ) ..။

အဲဒါေၾကာင့္ က်မအရမ္းၾကိဳက္တဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႔ ကဗ်ာေလးကို ခံစားၾကည့္ပါဦးေနာ္ ..။

ထိပ္ဆံုးသို႔

တစ္ေတာင္ေပၚတစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ပတ္ျခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလအားအင္ႏိႈးလို႔ရယ္
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္

ခါတေလ တကယ္ပမ္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါျပီဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မယ္ၾကံ
အမွန္ေတ့ာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား
စခဲ့မိဟာေပါ့
တေန႔မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔
စိတ္ႏြမ္းအသာေျဖဦး
မာလာေငြကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကိုအာရံုဆင္လို႔
မူတသြင္အားအင္သစ္လိုက္ေပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား..။

ဒါကေတာ့ သီခ်င္းနဲ႔ ကဗ်ာကို က်မၾကိဳက္သလို ခံစားခ်က္ေတြပါ ...။ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ .. အဲဒီကဗ်ာကို အဓိပၸာယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္..။ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေပါ့ေလ ...။ 

++++++++++++++++++++++++++++++

.. ေရာက္တတ္ရာရာ ေလွ်ာက္ေရးတာေတာ့ တခန္းရပ္သြားပါျပီ :D :D

OK !!! See YOU at the TOP !!!