5th JUNE >>2015

လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္မတိုင္ခင္အထိ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔သည္ ကမၻာ႔ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ (World Environment Day) အျဖစ္သာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ရွိေနျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း တစ္ႏွစ္တစ္ခါေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္သည့္ WED ၏ Theme မ်ားသည္ က်မအတြက္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာမ်ား ျဖစ္ေနတတ္ခဲ့သည္။ လက္ရွိကာလ ကမၻာတစ္ဝွမ္းလံုး ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆ     နာမ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပေလ့ရွိသည့္ WED ၏ ေဆာင္ပုဒ္မ်ားသည္ တစ္ႏွစ္ျပီးတစ္ႏွစ္ မတူညီသကဲ့သို႔ ထိုတစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုးသြားပါက အဆိုပါျပႆ     နာမ်ားအား ကမၻာၾကီးကို အမ်ားဆံုးျခယ္လွယ္စိုးမိုးထားသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက အျပီးတိုင္ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ေလသလားဆိုတာေတာ့ မေသခ်ာခဲ့ေပ...။ အနည္းဆံုးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ သဘာဝသယံဇာတ၊ ဇီဝမ်ိဳးစံုမ်ိုးကြဲဆိုင္ရာ ျပႆ     နာမ်ားကို ေျဖရွင္းဖို႔ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုေတာ့ လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္..။

ယခုႏွစ္အတြက္ WED theme မွာေတာ့ "Seven Billions Dreams. One Planet. Consume with Care." ဆိုလိုရင္းမွာေတာ့ သက္ရွိအားလံုးအေနျဖင့္ ကမၻာ့သယံဇာတမ်ားေပၚတြင္ မွီခိုရပ္တည္ေနရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ေနာင္အနာဂတ္ကာလအထိ ေရရွည္ရပ္တည္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ သဘာဝသယံဇာတမ်ားကို စနစ္တက် အသံုးခ်ႏိုင္ရန္ သတိေပးလိုရင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာ႔လူဦးေရမွာ တစ္ေန႔တျခားတိုးပြားလာေနသျဖင့္ ယခု ၇ ဘီလီယံမွသည္ ၂၀၅၀ ခုႏွစ္တြင္ ၉.၆ ဘီလီယံအထိ တိုးပြားလာႏိုင္မည္ျဖစ္ရာ ယခုသံုးစဲြသည့္ႏႈန္းအတိုင္းသာ သယံဇာတမ်ားကို သံုးစြဲသြားပါက ထိုအခ်ိန္ေရာက္လ ွ်င္ ယခုကမၻာမ်ိဳး ၃ လံုးခန္႔ရွိမွသာ အားလံုးသံုးစြဲဖို႔ လံုေလာက္မည္ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ က်မတို႔အတြက္ ကမၻာၾကီးက တစ္လံုးတည္းသာရွိသျဖင့္ သဘာဝသယံဇာတမ်ားကို ဂရုတစိုက္ စနစ္တက် သံုးစြဲသင့္ေၾကာင္း WED က ထပ္ဆင့္အသိေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္ခန္႔က ဆံုေတြ႔ခဲ့သည့္ လူငယ္တစ္ဦးေၾကာင့္ ထိုအခ်ိန္မွစကာ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔သည္ က်မအတြက္ ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔သာမက လူတစ္ဦး၏ ေမြးေန႔အျဖစ္ပါ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔သည္ ေမာင္ႏွင့္ က်မ အတြက္ ဝမ္းနည္းစရာ ခြဲခြာခ်ိန္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္..။ ခ်စ္သူကို ထားရစ္ကာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ တစ္ေယာက္တည္း ခရီးထြက္ခဲ့ေသာေန႔သည္ ေမာင့္ေမြးေန႔မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္ေနျခင္းအတြက္ ဝမ္းနည္းမႈက ပိုသာခဲ့သေလသလား မသိေပ..။ သို႔ေသာ္ ေသခ်ာသည္က ေမာင့္ေရွ႕တြင္ က်မ မ်က္ရည္တစ္စက္မွ မက်ခဲ့ဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖင့္ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ခဲ့သည္သာျဖစ္သည္...။ ထိုႏွစ္အတြက္ ေမာင့္ကို က်မေပးခဲ့ေသာ လက္ေဆာင္မွာ ေမာင္ အင္မတန္သေဘာက် ႏွစ္သက္ကာ ယခုအခ်ိန္အထိ အျမတ္တႏိုး ဝတ္ဆင္ထားသည့္ နာရီတစ္လံုးသာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္....။

၂၀၁၄ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔ကေတာ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္နွင့္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကာ ေမာင္က ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေန၍ က်မက ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနခဲ့ပါသည္...။ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္း၊ အလုပ္အကိုင္၊ ဘဝရည္မွန္းခ်က္ စသည္ျဖင့္ အရာအားလံုး မတူညီမႈမ်ားေၾကာင့္ ေမာင္ႏွင့္က်မ လမ္းခြဲဖို႔ က်မက ရည္ရြယ္ထားခ်ိန္လည္း ျဖစ္သျဖင့္ အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ခ်ိန္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုေန႔တြင္ေတာ့ ေမာင့္ေမြးေန႔အျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရ သတိရေနခဲ့ရက္ႏွင့္ ႏွစ္ဦးသား အဆက္အသြယ္လံုးဝျပတ္ေတာက္ေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ ထိုေန႔အတြက္ ေမာင့္ကို ဘာလက္ေဆာင္မွ မေပးျဖစ္ခဲ့ပါ ...။

အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၅ ရက္ျဖစ္သည့္ ေမာင့္ေမြးေန႔ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ကို တစ္ေခါက္ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာျပီျဖစ္ပါသည္...။ နားလည္မႈမ်ားစြာ ၾကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ့ရသည့္ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုအတြက္ ေဝးကြာျခင္းသည္လည္း ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအား ကြဲကြာေစရန္ မစြမ္းသာေတာ့ေအာင္ သံေယာဇဥ္တို႔က ခိုင္မာေနခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္...။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေမာင့္ေမြးေန႔တြင္မေတာ့ ဟုိယခင္ ႏွစ္မ်ားႏွင့္ မတူညီစြာ ေမာင္ေရာ က်မေရာ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ ေရာက္ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္...။ က််မဆီမွာ မနက္ခင္းအခ်ိန္သည္ ေမာင့္ဆီမွာ ညျဖစ္ေနေအာင္ အခ်ိန္က ၁၂ နာရီေက်ာ္ ကြာျခားပါသည္။ က်မ၏ မနက္ခင္းမ်ားသည္ ေမာင့္အၾကင္နာစကားသံမ်ားႏွင့္ လႊမ္းျခံဳေနေစသကဲ့သုိ႔ ေမာင့္ရဲ႕ ညအိပ္ခါနီးအခ်ိန္မ်ားသည္လည္း က်မ၏ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ကုန္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ပါသည္....။ ညတိုင္းညဥ့္နက္မွ အိပ္ရာဝင္ေသာ က်မအတြက္ မနက္ခင္းေက်ာင္းသြားခါနီးတိုင္း ျပာယီးျပာယာစကားေတြ တရစပ္ေျပာေနတာကို ဖုန္းတစ္ဖက္မွ ေမာင္က ရယ္ေမာကာ နားေထာင္ေနက်ျဖစ္ပါသည္။ ဖုန္းမွ စပီကာဖြင့္ကာ အခန္းထဲမွာ လူးလာေခါက္တုန္႔ျပန္ရင္း ေက်ာင္းသြားဖို႔ ပစၥည္းေတြ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္၊ ေန႔လည္စာျပင္ဆင္၊ မနက္စာစားေသာက္ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ ေမာင္က က်မေဘးနားမွာ ရွိေနသကဲ့သို႔ စကားေတြ ဝိုင္းဖြဲ႔ေနက်ျဖစ္ပါသည္...။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စက္ဘီးနင္းရင္း နားၾကပ္တပ္ကာ ေမာင္က သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး လုိက္ပါလာသကဲ့သို႔ ခံစားရသျဖင့္ က်မ၏ မနက္ခင္းေက်ာင္းသြားခ်ိန္မ်ားသည္ တစ္ဦးတည္း အထီးက်န္ျခင္းကို စုိးစဥ္းမွ် မခံစားရေပ ...။
တစ္ေန႔လံုးတြင္မွ က်မ၏အခ်ိန္ မနက္ခင္း ေမာင့္ဆီတြင္ေတာ့ ညအခ်ိန္တြင္ ၁ နာရီေက်ာ္ၾကာ စကားေျပာဆိုမႈမ်ားသည္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားတစ္ခုျဖစ္ပါသည္...။

ဒီေန႔ ခ်စ္သူရဲ႕ေမြးေန႔ ...
ေမာင့္ေမြးေန႔တြင္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေမာင္ေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း ျမတ္စြာဘုရားကိုု ဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ နံ႔သာ၊ ပန္း၊ ဆီမီး၊ သစ္သီးဆြမ္းမ်ား ကို ဆက္ကပ္ေပးျဖစ္ခဲ့ပါသည္..။ က်မ၏ ျဖည့္ဆည္းမႈတစ္ခုအတြက္ ေမာင္က ၾကည္ႏူးေနေသာအခါ က်မလည္း ထပ္တူေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္..။
ေနာက္ထပ္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္တစ္ခုက ေမာင္ဖတ္သည္ျဖစ္ေစ မဖတ္သည္ျဖစ္ေစ ေမာင့္အတြက္ က်မ၏ ဝါသနာတစ္စိတ္တပိုင္းကို လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ Blog တြင္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ မျဖစ္မေနေရးျဖစ္ခဲ့ပါသည္...။ တကယ္တမ္းေတာ့ ေလာေလာဆယ္တြင္ စာေတြႏွင့္ ပိေနေသာေၾကာင့္ Blog post ေတြေရးဖို႔ Mood မဝင္ေသာ္လည္း အမွတ္တရအျဖစ္ ေရးလိုက္ေသာ ပို႔စ္တစ္ခုသည္ ခ်စ္သူ၏ ေမြးေန႔အတြက္ မွတ္မွတ္ရရျဖစ္သြားလိမ့္္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

Seven Billion Dreams. One Planet. Consume with Care - See more at: http://www.unep.org/wed/about.asp#sthash.bAxdZ2jR.dpuf

Seven Billion Dreams. One Planet. Consume with Care - See more at: http://www.unep.org/wed/about.asp#sthash.bAxdZ2jR.dpuf

Seven Billion Dreams. One Planet. Consume with Care - See more at: http://www.unep.org/wed/about.asp#sthash.bAxdZ2jR.dpuf