Tuesday, 28 August 2012

# My Own Feelings # သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာ

ႏွလံုးသားထက္က ...အနက္ရႈိင္းဆံုးေနရာ



ျမစ္ေရတသြင္သြင္စီးေနသမွ်
ရင္ထဲ အဲဒီကမ္းပါးက ဘယ္ေတာ့မွ မတိုက္စားသြားဘူး
ေႏြဆိုလည္းေႏြ ေဆာင္းဆိုလည္းေဆာင္းမို႔
စိတ္ထဲ စိမ္းလန္းမႈက အျမဲစိုစြတ္
ေရဆင္းရဲ့ေကာင္းကင္က 
ဘယ္ေတာ့မွ အေရာင္ေျပာင္းမသြားဘူး .......။

တမ္းတမိလိုက္တိုင္း
အတိတ္ရဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ တမာရနံ႔ တဖြဲဖြဲရြာ ..........
သူငယ္ခ်င္း....
အဲဒီေနရာမွာ
တစ္ေယာက္ရဲ့ရင္ဘက္က တစ္ေယာက္အတြက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ .......
တစ္ေယာက္ရဲ့နားလည္မႈပခံုးထက္
နာက်င္ေၾကကြဲမႈေတြ နားခိုေျဖသိမ့္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္..........။

ငါတို့ စိုက္ပ်ိဳးသမွ် အျဖစ္ထြန္းဆံုးယာခင္းဟာ ေရဆင္းပဲ
ေတာင္ကုန္းမို႔မို႔ ေျမနီလမ္းထက္
အိပ္မက္ျမစ္ေတြ ေျခာက္ခမ္းမသြားဘူး
ရင္ထဲ...............
အျမဲစီးဆင္းဆဲပါ ျမိဳ႕ကေလးေရ .........
ထာ၀ရေပါ့ .........။
                                    
သစ္မင္းအိမ္

အဲဒီျမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ေကာင္းကင္ေပါ့ ..... အျမဲလုိလို အျပာေရာင္ေတြ လႊမ္းေနတတ္တယ္ ... တခါတခါေတာ့ မိုးတိမ္ေတြနဲ႔ ... မည္းေမွာင္ေနတတ္တဲ့ ကာလေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္ .....။ သူ႔အရိပ္ေအာက္မွာ .... ခဏတာ လာနားခိုၾကတယ္ ...။ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း .... အေ၀းကိုျပန္ထြက္ခြာသြားၾကတယ္ ...။ ျမိဳ႕ကေလးကေတာ့ ဘာမွေျပာင္းလဲမသြားေသးဘူး ....။ ၀င္လာသူ ထြက္သြားသူေတြနဲ႔ စည္ကားေနဆဲပါပဲ ...။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တခ်ိဳ႕က သီခ်င္းသံေတြလည္း ပ်ံလြင့္ဆဲ .... စားပြဲထိုးေလးေတြရဲ႕ အသံစာစာေလးေတြလည္း ၾကားေနရဆဲ... အေဆာင္ေရွ႕က ဆိုင္ရာဆိုင္ရာတို႔ရဲ႕ဂစ္တာသံတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေမ်ာလြင့္ေနဆဲ .... စာေမးပဲြကာလ .. သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြၾကားထဲ ... တေျဖာက္ေျဖာက္နင္းေျခာက္ရင္း .... တမာရနံ႔ေလးေတြလည္း သင္းပ်ံ႕ဆဲ ...။

ဆံုဆည္းသြားၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြရွိၾကသလို .... အသည္းကဲြသြားတဲ့ အသည္းခဲြသြားတဲ့သူေတြလည္း .. ကုိယ္စီကိုယ္စီရွိေနဆဲ .....။ သံေယာဇဥ္ေတြကို ေျမၾသဇာအျဖစ္အသံုးခ် ..အခ်ိန္ေတြကို ထြန္ယက္လို႔ အခ်စ္ကို စိုက္ပ်ိဳးျပဳစုခဲ့ၾကျပီး ေမတၱာတရားေတြ နားလည္ေဖးမမႈေတြသီးပြင့္လာေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ခဲ့သူေတြရွိသလို မထင္မွတ္ထားပဲ အမုန္းေတြ သီးပြင့္လာတဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕လဲ ရွိေနဆဲ ....။  ျမိဳ႕ေလးမွာ ခဏတာ လာေရာက္နားခိုခဲ့ၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ..... ျမိဳ႕ေလးအေၾကာင္း ..... ကဗ်ာေတြစာေတြ ဖဲြ႕တတ္တဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕လည္းရွိေနဆဲပါပဲ .....။ ေမ့သြားတဲ့သူေတြရွိသလို .... လြမ္းဆြတ္ေနတတ္သူေတြလည္း ရွိေနဆဲ ...။


 ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႕ အဓိပတိလမ္းမက အဲဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ သားသမီးေတြအတြက္ စာဖဲြ႕စရာေကာင္းခဲ့သလိုပဲ .... အဲဒီျမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ဒီလမ္းကေလးကလည္း .... ခဏလာနားခိုသူေတြအတြက္ ေမ့မရတဲ့ စာဖဲြ႕စရာေနရာတစ္ခုအျဖစ္ .......။ လြမ္းစိမ့္ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားထဲမွာ မင္းသားေျပာသြားခဲ့ဖူးတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကို အခုထိ ျပန္ၾကားေယာင္မိေနတယ္ ..။ ဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၊ ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) စတဲ့စာေရးဆရာေတြက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ရင္းနဲ႔ တကၠသိုလ္ေနာက္ခံ ဇာတ္လမ္းေတြ အမွတ္တရ အမ်ားၾကီးဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္တဲ့..။ 
ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ .... ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ကလဲြရင္ .... အဲဒီျမိဳ႕ေလးက အသီးအပြင့္ေတြက ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ မေတြ႔ျဖစ္ေသးဘူး ....။
အိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိေပမယ့္ ... ဘာမွ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မလုပ္ႏိုင္ေသးတဲ့ က်မလည္း .... တစ္ကယ္ေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးပါဘူး....။ ဒီဘေလာ့ဂ္မွာ ဒီလို မေတာက္တေခါက္စာေတြေရးေနတယ္ဆိုတာေတာင္ .. သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မခ်ျပရဲေသးဘူး.........။ အေၾကာင္းျပခ်က္သိပ္မရွိ ...... က်မ transparency မရွိေသးဘူး .... ယံုၾကည္ခ်က္မရွိေသးဘူး.......။

အနည္းဆံုးေတာ့ အဲဒီျမိဳ႕ကေလးမွာ .... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆိုးတူေကာင္းဖက္ .. ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္ ..။ အခုထိလည္း ျပန္ေတြ႔လိုက္တိုင္း မ်က္ရည္လည္ေလာက္ေအာင္ .... သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္ခင္ေနဆဲပဲ ရွိေနေသးတယ္ .....။ ေျပာင္းလဲသြားတာတစ္ခ်ိဳ႕ရွိသလို ... မေျပာင္းလဲတဲ့ ခင္မင္မႈေတြလည္း ရွိေနေသးတယ္ ........။

---------------------------------------------------------------------------------------------------

သူငယ္ခ်င္းေရးထားတဲ့ အမွတ္တရကဗ်ာေလးပါ ...။ ေအာက္က စာေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြကေတာ့ က်မေရးထားတာေတြေပါ့ ....။

13 comments:

ရင္ဆူး said...

အဲ႕ဒီျမိဳ႕ေလး အဲ႕ဒီေက်ာင္းေလးကေန ၀တၳဳေတြ ကဗ်ာေတြ ေပၚထြက္လာဦးမွာပါ သူငယ္ခ်င္းေရ.....အားမေလ်ာ႕ပါနဲ႕....အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုေတာ႕ လိုလိမ္႕မယ္ေလ......

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

အားေပးခံစားသြားပါတယ္ရွင္
ခင္တဲ႔..မုိးနတ္

မင္းမုန္းတဲ႕သူ said...

ေရဆင္းဆိုတဲ႕နာမည္ကိုကကဗ်ာဆန္ေနသလိုပါပဲ။ ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္အမစႏိုး......

ခ်စ္စံအိမ္ said...

ကဗ်ာေတြစာေတြအမ်ားၾကီးေရးနိုင္ပါေစ
ညီမေရ..အားေပးေနမယ္ေနာ္.

Yoemyaykya said...

တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ယံုႀကည္ခ်က္ရိွလာမွာပါ။အားမေလ်ာ့ပါနဲ႕။

ျမတ္နိူးသူ(MUFL) said...

ျမစ္ေရတသြင္သြင္စီးေနသမွ်
ရင္ထဲ အဲဒီကမ္းပါးက ဘယ္ေတာ့မွ မတိုက္စားသြားဘူး
ေႏြဆိုလည္းေႏြ ေဆာင္းဆိုလည္းေဆာင္းမို႔
စိတ္ထဲ စိမ္းလန္းမႈက အျမဲစိုစြတ္
ေရဆင္းရဲ့ေကာင္းကင္က
ဘယ္ေတာ့မွ အေရာင္ေျပာင္းမသြားဘူး .
အားေပးသြားပါတယ္

လရိပ္အိမ္ said...

သူငယ္ခ်င္းေတြကို လြမ္းေနတယ္ မဟုတ္လား။
စာေတြမ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ။ အားေပးေနပါ့မယ္။

အိပ္မက္ေကာင္းကင္ said...

ကဗ်ာေတြ စာေတြထက္ကို အားေပးသြားပါတယ္ မမစႏိုးေရ
ေနာက္လည္း သည္ထက္မကေရး သားႏိုင္ပါေစေနာ္
ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္ခ်က္ထားႏိုင္တာအေကာင္းဆံုးပါ
မမစႏိုးလည္း တစ္ေန႔ ကိုယ့္ကိုကို ယံုၾကည္လာႏိုင္မွာပါ
^_^

မင္းအရိပ္ said...

အဲဒီလုိ ျမိဳ႔ကေလးေတြေပါ႔
ကြ်န္ေတာ္လဲ ေက်ာင္းတက္ခ်င္ခဲ႔တယ္
အဲဒီလုိ အေဆာင္ေလးေတြေပါ႔
ကြ်န္ေတာ္လဲ ဂစ္တာတီးခ်င္တယ္
ဒါေပမယ္႔
ဘ၀ရဲ႔ျပဌာန္းခ်က္ဟာ လူတုိင္းအတြက္ မတူညီႏုိင္ဘူး
ကုိယ္႔အေဆာင္မွာပဲ ကုိယ္ဂစ္တာတီး သီခ်င္းေအာ္ဆုိရင္း
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ႀကီးျပင္းလာႀက
ဘာပဲေျပာေျပာ
ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔
ဒိျမိဳ႔ေလးဟာ
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အလွဆုံးျမိဳ႔ကေလးေပါ႔
ဟဲဟဲ ဘာရယ္မဟုတ္ စိတ္ထဲေပၚလာလုိ႔ ေရးခဲ႔တယ္ေဟ႔ :)

Phyu Lwin said...

ေရးပါဂ်ာ ..ေရးပါ .. တကူးတက လာအားေပးတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ေနပါျပီ.. အားလံုးကိုပါပဲ .. ျပင္ဦးလြင္ကေတာ့ ပန္းျမိဳ႕ေတာ္လို႔ေတာင္ တင္စားၾကေတာ့ အလွဆံုးထဲက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ပဲေပါ့ .. :)

မိုးသူ(ေတာင္ၾကီး) said...

ကဗ်ာေလးကလဲေကာင္း

စာအေရးအသားကလဲေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ

3rdthameetaw said...

မတူညီတဲ့အေၾကာင္းေတြ နဲ့ပဲသတိရေနၾကတာေပါ့
အားေပးသြားတယ္

အလြမ္းျမိဳ႕ said...

ညေလးစႏိုးေရ...လာေရာက္အားေပးတြားတယ္။
သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာေလးနဲ႔စႏိုးစာသားေလးေတြက
လိုက္ဖက္လွပါတယ္.



ခင္တဲ့
မၾကီးလြမ္း

Follow Us @soratemplates