သံစဥ္မ်ားႏွင့္ ..ရစ္ေႏွာင္ေသာ (၁)

♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫

(၁)

တိတ္ဆိတ္ေနတတ္တဲ့ အဲဒီအိမ္ေလးကို သူမေျပာင္းလာတာမၾကာေသး။။ 

"အိမ္မွာဆို က်မအာရံုေတြစုစည္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ေဖေဖ ..။ ေဘးအိမ္က အသံေတြ.. လမ္းေဘးဆိုေတာ့ ကားသံတညံညံ.. ဆိုင္ေတြက သီခ်င္းသံေတြနဲ႔ ..။ ေအးေအးေဆးေဆးေနရာေလးတစ္ခုမွာ သြားေနျပီး ဒီစာတမ္းကိုေရးႏိုင္ရင္ အာရံုစူးစုိက္ႏိုင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးလုပ္ႏုိင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္ "

သူမရဲ႕ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ခြင့္ေတာင္းသေယာင္ေယာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရမခ်င္းေတာင္းဆိုမည့္ စကားလံုးမ်ားေၾကာင့္ အျမဲတမ္းသူမအလိုကို လိုက္ေလ်ာတတ္ေသာ မိဘႏွစ္ပါးက သေဘာတူညီကာ ဒီအိမ္ေလးကို ငွားျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။

အိမ္ေလးသည္ ျမိ္ဳ႕ေလး၏ အစြန္မက်တက်တြင္ တည္ရွိကာ အျခားအိမ္မ်ားႏွင့္ အနည္းငယ္အလွမ္းေ၀း သလို လူအမ်ားျဖတ္သန္းသြားလာေသာ လမ္းႏွင့္လည္း အတန္ငယ္လွမ္းသျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္း လွသည္ ..။

ျခံထဲတြင္လည္း သူမခ်စ္ေသာ Tulips ပန္းေရာင္စံု၊ ႏွင္းဆီပန္းေရာင္စံုစိုက္ပ်ိဳးထားကာ သူမမေနခင္ အျမဲလာျပဳစုေနၾက အလုပ္သမားမ်ားရွိေသာ္လည္း ပန္းပင္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္ျပဳစုပါမည္ဟု ခြင့္ေတာင္းထားသျဖင့္ ထိုအိမ္ေလးတြင္ သူမတစ္ေယာက္သာ စာအုပ္မ်ားႏွင့္အေဖာ္ျပဳရင္း အခ်ိန္ကုန္လြန္ေစမည္ဟု ရည္ရြယ္ထားခဲ့သည္ ..။

တစ္ပတ္ခန္႔အထိ သူမႏွင့္ အိမ္ေလးသည္ လိုက္ဖက္ညီစြာ .. စည္းခ်က္က်က်လႈပ္ရွားလ်က္ .. သူမ၏ စာဖတ္စာေရးျခင္းအလုပ္သည္ ငွက္ကေလးမ်ား၏ ေတးသြားမ်ားေအာက္တြင္ လွပေနခဲ့ပါသည္ ။

♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫

(၂)

တစ္ရက္ ..ထိုရက္က …. ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕မွာ ..မ်က္မွန္တစ္လက္ျဖင့္ .. ေရးေနေသာစာတမ္းအတြက္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို software တစ္ခုသံုး၍ အသည္းအသန္တြက္ခ်က္ေနခ်ိန္ .. မိုးၾကိဳးထစ္ခ်ဳန္းသကဲ့သို႔ ျမည္ဟည္းသံမ်ားကို အဆက္မျပတ္ၾကားလိုက္ရသည္ ..။

ရုတ္တရက္အငိုက္မွာ လန္႔ျဖတ္သြားေသာသူမ အာရံုကို အျမန္စုစည္းကာ အသံလာရာကို နားစြင့္ရင္း ထိုအသံကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္ေနဆဲ ..။ ထိုအသံသည္ ဒရမ္တစ္ခုကို အဆက္မျပတ္ရိုက္ခတ္ေနသံ .. စည္းခ်က္က်က်မဟုတ္ပဲ စိတ္လႊတ္လက္လႊတ္ထိခတ္ေနသံ .. ထိုအသံသည္ သူမအိမ္ေလး၏ ေဘးအိမ္မွ ေပၚထြက္လာေသာအသံ ..။ အရင္က အျမဲပိတ္ထားေနက်အိမ္ေလးမွာ မီးမွိန္ပ်ပ်ျဖင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္မ်ား ျပန္ေရာက္လာေလသလား ..။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အသံဆူညံညံေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မိေသာ္ျငား ထိုသူသည္ သူမကို ဘယ္လိုမွ အႏၱရာယ္ျပဳမည့္သူမဟုတ္မွန္း စိတ္ထဲမွ အလိုလိုသိေနသည္ ..။ တစ္ျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ထိုအသံမ်ားတည္ျငိမ္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူမလည္း အလုပ္ထဲစိတ္ျပန္ေရာက္ကာ ေမ့သြားခဲ့ပါသည္ ..။

တစ္မနက္မွာ ႏွင္းဆီပန္းပင္မ်ားၾကား ေရေလာင္းေပါင္းသင္ရင္း အနားယူေနေသာ သူမနားထဲသို႕ ဂစ္တာသံတိုးလ်လ်ေလးကို ၾကားလိုက္မိသည္ ..။ ေနာက္ေတာ့ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ .. ထိုအသံသည္ သူမ မၾကိဳက္ေသာ လည္ပင္းညွစ္လိုက္သလိုထြက္လာေသာ အသံေသးေညွာင္ေညွာင္မ်ိဳးလည္းမဟုတ္… စာသားတစ္ခုကို စာဖတ္သလို အဆက္မျပတ္ေရရြတ္ေနေသာ .ခပ္ျမန္ျမန္ရြတ္ေနေသာ သီခ်င္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ …။ ခံစားခ်က္တစ္ခုကို ေဖာ္ညႊန္းေနသလို သူ႔သီခ်င္းသံက ဖန္တီးထားျခင္းမဟုတ္ပဲ ႏွလံုးသားထဲမွ ထြက္လာသလို စိတ္ပါလက္ပါ ဆိုေနသလိုမိ်ဳး…။ သူမ၏ အာရံုတစ္ခုလံုးက သီခ်င္းသံၾကားမွာပဲ အျပည့္အ၀ .. အသံပိုင္ရွင္သည္ တိက်ျပတ္သားေသာအသံျဖင့္ စကားလံုးတစ္လံုးခ်င္းကို ပီပီသသျဖင့္ သံစဥ္မ်ားၾကားတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ သူ႔အသံသည္ တဒဂၤအတြင္းမွာေတာ့ သီခ်င္းေအးေအးမ်ားကို ၾကိ္ဳက္တတ္ေသာ သူမကို ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့ပါသည္ ..။ သူမ၏ မ်က္၀န္းအစံုက အသံလာရာဆီသို႔သာ ဦးတည္လို႔.။ အိုးးးး .. မ်က္၀န္းတစ္စံု …. တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့တဲ့မ်က္လံုးမ်ိဳး ..။ အၾကည့္က ေတာက္ပစူးရွေနသင့္ပါလ်က္ … ခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ .. မႈိင္းမႈန္ေနသည့္ မ်က္၀န္းမ်ိဳး..။ ဒါမ်ိဳးက အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ိဳးမ်ားလား… သူမ မခဲြျခားတတ္ခဲ့..။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သတိေတာ့ထားမွျဖစ္မည္ဟု သူမေတြးေနခဲ့မိေသးတာ ..။

♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫

(၃)

ညတိုင္းလိုလို သူ႔အိမ္ေလးဘက္မွ စိတ္တိုင္းက်ေပါက္ကဲြေနသကဲ့သို႔ ေအာ္ဟစ္သီခ်င္းဆိုသံမ်ားကို ၾကားေနတတ္သလို .. တခါတခါလည္း သူမ ၾကိဳက္တတ္သည့္ သံစဥ္လွလွေလးမ်ားကို ဖန္တီးေနတတ္ေသးသည္..။ 

မနက္ခင္းတိုင္းမွာ အေဖႏွင့္အေမကို တတြတ္တြတ္ရြတ္ရင္း မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ ဖုန္းေျပာေနတတ္ေသာ သူမကို သူၾကည့္ေနသည့္ အၾကည့္မ်ားက အဓိပၸာယ္တစ္မ်ိဳးလိုလို..။ သူက တစ္ကယ့္အရူးတစ္ေယာက္မ်ားလား .. က်ပ္မျပည့္သည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္လား.. အဲလိုလည္း ဟုတ္မည္မထင္။။ စိတ္မႏွံ႕သည့္လူတစ္ေယာက္က ဂီတေတြကို ဖန္တီးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ေတာ့ သူမထင္မိပါသည္ ..။ မိဘမ်ားႏွင့္ သူမ ရယ္ရယ္ေမာေမာဖုန္းေျပာေနတတ္သည့္အခ်ိန္တိုင္း ဘာသာမျပန္တတ္သည့္ သူ႔အၾကည့္မ်ားကို လက္ခံရျမဲ..။ သူတစ္ပါးအေၾကာင္းကို စိတ္၀င္စားတာမ်ိဳးမဟုတ္ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္တည္းေနသူမို႔ မျမင္ႏိုင္သည့္ အႏၱရာယ္မ်ားအတြက္ ၀ီရိယေလွ်ာ့လို႔ေတာ့မျဖစ္ျပန္..။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ သူ႔ထံမွ အျပံဳးတစ္ခ်က္မွ မျမင္ဖူးေသး..။ ေသခ်ာတာက ဒီလူဟာ သူမ်ားေတြေျပာသလို အႏုပညာကို အလြန္အကၽြံရူးသြပ္သူတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ႏိုင္သည္..။ သီခ်င္းေတြထဲမွာပဲ နစ္ျမဳပ္ေနလို႔ … ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ မေနတတ္သည့္ လူ႔ဂြစာတစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္ေသးတာပဲ..။ ေန႔တိုင္းမွာေတာ့ သူ႔သီခ်င္းသံစဥ္ေအးေအးေလးေတြက သူမအတြက္ မနက္ခင္းေတးသံသာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တာ..။ သူမအိပ္ရာထခ်ိန္ေလာက္ဆို ညပိုင္းေပါက္ကဲြေနတတ္သလိုမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ဂစ္တာသံေလးျဖင့္သာ သီဆိုေနတတ္သည့္သူ႔ကို သူမအတြက္မ်ား တမင္ရည္ရြယ္ဆိုေနသလားလို႔ တစ္ဖတ္သတ္ေတြးေနမိလို႔ ..။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ပံုစံက သူမကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္ မထင္သလို တစ္ေလာကလံုးမွာ သူတစ္ေယာက္တည္းရွိေနသလိုမ်ိဳး …။ 

♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫

(၄)

တခါတေလ စာေတြၾကည့္ရင္း ေခါင္းပူလာကာ သူ႔လိုမ်ိဳးဒရမ္ကို စိတ္တိုင္းက် တီးျပီး ေပါက္ကဲြလိုက္ရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ သူ႔ကို အားက်ေနတတ္ခဲ့ျပန္တယ္..။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူမရွိေလာက္ဘူး ထင္တဲ့ ရက္တစ္ရက္ မွာ သတိမထားမိပဲ ထိုအိမ္ဘက္ကို သူမေျခလွမ္းေတြ ဦးတည္သြားေနမိတယ္..။ လူမရွိပဲ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အိမ္ေလးထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတာက Theater အေသးစားေလးတစ္ခုလို..။ 

♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫ ♥ ♪ ♫